Wederom masterkeuze: onderzoeksmasters

[Nona]

Ben ik weer, dit keer met een iets simpelere vraag.

Het lijkt me ergens, gevoelsmatig, logisch dat je met een onderzoeksmaster op zak een grotere kans maakt om aangenomen te worden bij het solliciteren voor AIO. Is dat ook zo?

En welke eisen zijn er, wil je aan een onderzoeksmaster deelnemen? (Er zijn vast maar beperkte plekken). Deze info kan ik trouwens bij mijn huidige universiteit niet krijgen, want die faculteit doet niet zo aan onderzoeksmasters. Maar ik was van plan maar eens verder te oriënteren en misschien over te stappen.

[El Kim]

Bij de onderzoeksmasters aan de UvA is er een selectieprocedure. Je moet o.a. een toelatingsgesprek doen, en al je gemiddeldes moeten minimaal een 7,5 zijn (of anders mag je aan de examencommissie uitleggen waarom jij denkt die master toch aan te kunnen). Sowieso maak je met hoge cijfers een betere indruk.

Houd wel in je achterhoofd dat de UvA een organisatorische puinzooi is...

De kans dat je snel wordt aangenomen voor een positie als aio wordt niet veel groter met een onderzoeksmaster. Universiteiten zitten in de regel te springen om enthousiaste oud-studenten die graag willen promoveren binnen de universiteit. Als je een beetje redelijke cijfers hebt en serieus onderzoek wilt doen heb je ook met een gewone master al een grote kans dat je kunt beginnen.

Natuurlijk blijft wel altijd de eis dat er een onderzoeksprogramma loopt waar jij met plezier bij wilt werken. Maar dat blijft ook met een onderzoeksmaster natuurlijk het grootste struikelblok.

[El Kim]

nare man schreef op 07-03-2005 @ 14:19 :
De kans dat je snel wordt aangenomen voor een positie als aio wordt niet veel groter met een onderzoeksmaster. Universiteiten zitten in de regel te springen om enthousiaste oud-studenten die graag willen promoveren binnen de universiteit. Als je een beetje redelijke cijfers hebt en serieus onderzoek wilt doen heb je ook met een gewone master al een grote kans dat je kunt beginnen.

Natuurlijk blijft wel altijd de eis dat er een onderzoeksprogramma loopt waar jij met plezier bij wilt werken. Maar dat blijft ook met een onderzoeksmaster natuurlijk het grootste struikelblok.

Msn?

Het lijkt mij op zich logischer dat je met een onderzoeksmaster ook meer kans loopt om AIO te worden. Maar als je dat wilt, dan kies je volgens mij ook al sneller voor zo'n onderzoeksmaster.

Mijn punt is dat je toch wel aan de bak komt als je aio wilt worden, gewoon omdat de meeste studenten geen onderzoek willen doen. Je bent gewoon erg gewild als je laat blijken mee te willen doen aan een onderzoeksproject.

nare man schreef op 07-03-2005 @ 14:35 :
Mijn punt is dat je toch wel aan de bak komt als je aio wilt worden, gewoon omdat de meeste studenten geen onderzoek willen doen. Je bent gewoon erg gewild als je laat blijken mee te willen doen aan een onderzoeksproject.

Dat is een ander punt. Maar stel dat er evenveel mensen met een gewone master als met een onderzoeksmaster zich aanmelden, dan zijn er misschien meer mensen met een onderzoeksmaster die er aangesteld worden. (Wat een grammatica ) Maar je snapt mijn punt?

Natuurlijk, alleen ik verwacht dat er altijd minder mensen intresse tonen in promoveren dan er onderzoeksplekken zijn. Het hele probleem van selecteren tussen gewone masters en onderzoeksmasters speelt dan niet.

Maar goed, ik moet wel een slag om de arm houden: het kan per studie flink verschillen. In de bètakant zijn er natuurlijk veel meer mensen die interesse hebben in een plek als junior onderzoeken dan bij bijv. rechten. Daar wil echt níemand promoveren, omdat je in de advocatuur veel meer kunt verdienen.

[Nona]

Goed, ik had dus een mooie onderzoeksmaster op het oog. Maar waarschijnlijk moet ik volgend jaar dan wel hard werken om mijn cijfers op te krikken (niet dat ik nu onvoldoende sta). Das hoe dan ook wel een goed plan.

Nou ja, dat er niet heel veel mensen willen promoveren stelt me enigzins gerust. Ik begin me steeds zekerder te voelen over mijn wens om aan de universiteit te blijven werken. Hopen dat de meeste anderen er niet zo over denken en dat die allemaal regelrecht de kliniek en trainingsbureaus in gaan.

Het hangt natuurlijk heel erg van je studie af. Ik studeer rechten en daar is het aantal mensen dat wil promoveren erg laag. Zelf heb ik er heel lang aan gedacht, omdat het me ook vanwege mijn cijfers werd aangeraden door veel docenten. Ik heb alleen niet zo'n zin om rechtstreeks vanuit de schoolbanken weer de boeken in te duiken, dus ik heb besloten eerst maar eens advocaat te worden en dan eventueel later terug te komen om te promoveren (zgn. buitenpromovendus te worden).

Maar ik kan me ook goed voorstellen dat bij studies als geschiedenis, psychologie en filosofie meer mensen willen promoveren, gewoon omdat de bestaans- en inkomenszekerheid als aio groter is dan wanneer je als afgestudeerd filosoof de arbeidsmarkt opgaat. Dat is echt gegarandeerd werkloosheid voor een flink aantal jaren, terwijl je als aio toch gewoon vier jaar onder de pannen bent.