Dilemma

[stout!]

Ik heb altijd vriendschappen met jongens gehad en gekoesterd, hoewel het de laatste jaren allemaal wel wat ingewikkelder is geworden. Af en toe werd een vriendschap vertroebeld door lust en/of verliefdheid. Toch vind ik deze vriendschappen erg waardevol en zou ik ze niet kwijt willen. Misschien dat ik een bepaalde spanning ook wel prettig vind, hoewel ik mijn grenzen ken. Ik ga graag met jongens om.

Het maakte ook allemaal niet zoveel uit, totdat ik een écht vriendje kreeg. Hij is helemaal niet bezitterig maar ik vraag me voor mezelf toch af hoe ik me nu moet opstellen in mijn 'jongensvriendschappen', juist omdat deze voor het grootste deel niet puur vriendschappelijk waren; er speelt toch altijd wel een greintje spanning en elkaar leuk of aantrekkelijk vinden op de achtergrond mee. Dat is misschien ook voor een deel wat er zo leuk aan is .

Met de vorige (en eerste) jongen op wie ik verliefd was, vind ik het nog nét even moeilijker. Ik was ontzettend hecht (bevriend)met hem en het is tussen ons toen op een vervelende manier beëindigd. Ik heb hem nooit kwijt willen raken en ook nooit helemaal vrede mee kunnen sluiten met dat gegeven. Alleen al om dat feit blijft hij me ontzettend veel doen, hoe verliefd ik ook ben op mijn nieuwe vriendje. Nu begint de vriendschap zich enigszins en voorzichtig te herstellen maar ik weet niet goed hoe ik het moet aanpakken. Aan de ene kant wil ik hem gewoon ontzettend graag in mijn leven, hij was (en is) heel belangrijk voor me. Ik heb het geprobeerd maar kan en wil geen afscheid van hem nemen. Aan de andere kant is dat misschien niet eerlijk omdat mijn gevoelens voor hem op het eind sterke liefdesgevoelens waren en we nooit meer helemaal terug kunnen naar de onbevangen vriendschap. Mijn vriendje kent het verhaal en is niet blij met het contact, maar zegt er verder niet zoveel over.

Het moeilijke is dat ik dit voor mezelf erg graag wil, maar weet dat ik het er erg moeilijk mee zou hebben als mijn vriendje hetzelfde zou doen. Ik wil hem geen pijn doen (hij is de liefste jongen die ik ken), maar ook mijn vriendschappen (en dan met name die jongen die zoveel voor me betekent) niet opgeven.
Ik heb nog weinig ervaring met relaties en weet niet goed hoe ik met dit soort dilemma's moet omgaan.

Wat vinden jullie ervan?

[2004]

Ik vind het een beetje overkomen alsof je wel een relatie hebt met en verliefd bent op je huidige vriend, maar alsof deze oude vriend van je een waardere en diepere liefde voor jou is. Je motiveert "ik wil hem geen pijn doen" met "hij is de liefste jongen die ik ken". Ik vind dat niet echt een goede motivatie. Een motivatie is eigenlijk niet nodig.

Ik weet niet. Wat ik zo uit je verhaal begrijp, helt je hart toch best nog wel ver over naar deze oude vriend. Dat is niet erg, en ik weet ook niet wat je moet doen verder, maar probeer wel eerlijk te blijven omtrent je gevoelens tegenover jezelf en tegenover alle betrokkenen. Je moet niet uit schuld of angst gaan handelen denk ik.

Eigenlijk allemaal clichés maar tis wel zo

[WolterB]

Ik heb dus altijd al meer vriendschappen met meisjes gehad dan met jongens, dus ongeveer het omgekeerde verhaal van jouw situatie.
Een vriendschap die op een gegeven moment dreigt om te slaan naar verliefdheid is iets waar ik heel voorzichtig mee ben, vooral om die vriendschap kwijt te raken. Dat is voor mij ws een belangijke reden dat ik pas heel laat mijn eerste relatie had. Toen was het ook een vriendschap, was de vonk er en durfde ik het echt te vertellen tegen haar, wat ik eerder nooit durfde. Maar aangezien we elkaar al een hele tijd spraken en er een supergoed contact was wat we allebei niet kwijt wilden en dat hebben we ook uitgesproken voordat we serieus wat kregen, bang om het kwijt te raken.
Na zo'n drie maand ik het gebeurd en in het begin dreigde het contact echt flink te verwateren, maar na wat vechten is het toch gelukt om het allemaal in stand te houden en daar ben ikzelf ontzettend blij mee. We spreken elkaar wel wat minder, maar delen nogsteeds de belangrijkste dingen.

Als ik een nieuwe relatie krijg, zal ik ook met haar en met andere vriendinnen (en ook vrienden natuurlijk) niet minder contact willen en dat moet mn vriendin accepteren, want vriendschap zit vaak dieper geworteld dan verliefdheid. Ik zou mijn vriendschappen nooit willen kwijtraken. Ik zal ook gewoon mijn gevoelens blijven delen met ze, laten merken wat er in me omgaat, ook aan mijn ex, gewoon omdat ze ontzettend belangrijk voor me is geweest en nogsteeds is.
Mss is dat moelijk te accepteren, maar ik kan niet zonder.

[goddezzz]

Je kan alleen met je ex een vriendschappelijke relatie krijgen als je zeker weten niets voor hem/haar voelt.
Dus ga na in jou geval of dat ook voor jou geldt en ben eerlijk tegenover jezelf.
Vraag ook aan je ex of hij nog bepaalde gevoelens heeft voor jou. Als dat niet het geval is, zal het misschien makkelijker zijn om jouw liefde voor hem af te sluiten.
Daarbij is er een groot verschil tussen 'een zwak voor iemand hebben' en echt gevoelens voor iemand hebben. Jullie zullen vast heel intiem met elkaar om zijn gegaan en daardoor kunnen jullie niet meer op dezelfde manier met elkaar om gaan, als voor jullie relatie. Het kan closer worden of juist afstandelijker. Deze keuze is aan jou.
Je moet nogmaals eerlijk zijn tegen jezelf. Als je gevoelens voor je ex hebt is de kans groot dat deze, naarmate het contact weer sterker is, groeit. Dat is niet eerlijk tegenover jou, en al helemaal niet eerlijk tegenover je vriendje.
Als je nog van je ex houdt, dat verder gaat als vriendschap, moet je nadenken over wat jij en je huidige partner met elkaar hebben. En bespreek dit vooral met hem hoe moeilijk dit ook is.
Als je werkelijk gek ben op je huidige vriend, maar nog gevoelens hebt voor je ex, ben je waarschijnlijk nog niet klaar met je verwerkingsproces. Leg dit je ex uit en vertel dat je even niet bij hem in de buurt kan zijn tot deze is verwerkt.
Als je dan zeker bent dat je niets meer speciaals voor hem voelt (dat dus verder gaat als vriendschap) kun je met een gerust hart weer een vriendschappelijke relatie met hem sluiten.
De kans dat je echter nooit meer op hem zult vallen is natuurlijk niet uit te sluiten.

Heel veel succes
xxx

[stout!]

Ik weet in ieder geval zeker dat ik verliefd ben op mijn vriendje en hem ook écht niet kwijt wil. Ik voel me ontzettend goed bij hem, het werkt gewoon tussen ons.

Toch denk ik dat ik ergens nog wel gevoelens voor die andere jongen heb, waar ik inderdaad (tegenover mezelf) eerlijk over moet zijn. Ik vind niet dat ik dit met één van beiden moet delen. Mijn vriendje zou ik daarmee onnodig onzeker maken, en ook kan ik de fragiele band die ik met die ander heb weer verpesten. Maar ik moet dus wel oppassen en niet weer te hecht met hem worden. Het deed me zoveel pijn om hem kwijt te raken, en ik denk dat daar iets van is blijven hangen waardoor ik hem zo graag in mijn leven wil.

Maar ik kies voor mijn vriendje en moet me niet verliezen in spelletjes of gevoelens uit het verleden.