Echt eenvormig strafrecht (dat wil zeggen voor alle landen inhoudelijk gelijk en tot stand gebracht door een boven de landen staande wetgever) kent de Europese Unie nauwelijks. Het uitgangspunt is nog steeds dat elk land zijn eigen strafrecht opstelt. Dat zal ook altijd wel zo blijven.
Er zijn wel onderwerpen die van de Unie bijzondere aandacht krijgen, bijvoorbeeld onderwerpen die naar hun aard grensoverschrijdend zijn. Denk aan mensensmokkel, vrouwenhandel, wapen- en drugshandel. Dat soort criminaliteit wordt door de Europese Unie geregeld in verdragen.
Die verdragen bevatten zelf meestal geen strafbepalingen (dwz. stellen niet zelf een bepaalde straf op een bepaald misdrijf) maar regelen alleen de onderlinge samenwerking tussen de lidstaten, bijvoorbeeld onder welke omstandigheden boeven kunnen worden uitgeleverd.
|