Hoe denk jij over de puberteit, zie je dit meer als een luxe/tijdverschijnsel, of denk je dat het echt grotendeels biologisch bepaalt wordt?(bijv vroeger in al die arbeiders gezinnen en in de middleeuwen was er praktisch geen puberteit,was gewoon eegn plaats en tijd voor)
Dit begrijp ik niet, puberteit is klaarblijkelijk een biologisch verschijnsel, zelfs in de middeleeuwen was er puberteit. Waarom? Omdat er anders ook geen voortplanting was, aangezien een doel van de puberteit is om de voortplantingsorganen te activeren (zaadballen die dalen etc).
Ik weet niet of je iets over antroposofie weet, maar bij de vrije school in ieder geval gaan ze er steeds heel erg van uit dat kinderen dezelfde ontwikkeling doormaken, en dus bepaalde onderwerpen op een bepaalde leeftijd pas moeten krijgen. Zodra ze er echt aan toe zijn zegmaar. Wat vind jij hiervan?vind je dat het eerlijk is om zo te denken, dat iedereen tegelijk zich ontwikkeld?
Wie bepaalt of kinderen echt ergens aan toe zijn? Willen we het zo gemakkelijk mogelijk maken voor kinderen? Mijns inziens is deze hele bescherming van kinderen irreëel. Ik neem aan dat ze pas informatie over seksualiteit moeten krijgen "als ze er aan toe zijn". Ik denk dat dit een van de redenen is (niet alleen op vrije scholen maar in het algemeen) dat er nog steeds een taboe op seks rust.
Ten tweede, kinderen mogen best tegenslagen verwachten in hun leven. Ze moeten leren om te gaan met tegenslagen, zodat ze ook in de rest van hun leven ook met tegenslagen om kunnen gaan. Ik heb het idee dat de vrije school wel erg lief en behulpzaam is tegenover kinderen. Je moet leren met vallen en opstaan.
En dan als laatste, een beetje mijn hoofdvraag,
Hoe denk jij over het begrip tabula rasa? (kind wordt geboren als onbeschreven blad)
vind je dat het grotendeels waar is, en dat een kind/mens grotendeels gevormd wordt door de omgeving?of misschien alleen sommige eigenschappen erdoor krijgt, maar dat het karakter al vastligt?
Tabula rasa klopt niet. Ten eerste zijn er bepaalde genen die het kind in zoverre maatschappelijk al bepalen zodat van een onbeschreven blad al geen sprake kan zijn. Ten tweede neemt een kind mijns inziens vrij snel (zeker als het bij ouders is) een collectief onbewustzijn (C.G. Jung) aan, waardoor het beperkt wordt naar een cultuur en gewoonten.
Het karakter is volgens mij een wisselwerking tussen genoom en omgeving. Er zijn bepaalde genen die voor een verhoogde agressiviteit zorgen. Dit betekent echter een aanleg voor verhoogde agressiviteit, niet per definitie een agressief kind. De omgeving kan dit echter enorm stimuleren. Iemand die opgroeit in de Bronx in New York zal per definitie heel anders worden dan ware hij opgegroeid in Almere. Sociale stucturen, educatie en natuurlijk welvaart zijn toch veelzeggend voor het karakter van iemand.
Alvast heel erg bedankt als je zou willen reageren.
Just my 2 cents, you're welcome