Wereldreis

[Lalala1111]

Op een zekere dag in maart
verlieten wij ons huis'lijk bestaan
we verlieten ons normale leven
om ergens anders verder te gaan.

Eerst enkel waar we ons bevroren
spiegelbeeld losgooiden met witte keien,
Ons leven nam een aanloop van her
naar daar, en bleek gescheiden.

Later vochten wij tegen Tutsi's
en vierden carnaval in - altijd
maar Rio de Janeiro was te duur
we overliepen het langste pad...

ons leven (ver)liep over de Chinese Muur.

Hm, ik weet niet wat ik hierover moet zeggen. Het idee vind ik wel leuk, maar het gedicht vind ik veel minder dan je andere gedichten.
Ons leven nam een aanloop van her
naar daar, en bleek gescheiden.
vind ik wel weer mooi.
Alleen raakt het me verder niet zo, misschien kan ik me er gewoon niet goed in verplaatsen.

[Not for Sale]

Ik vind de samenhand niet zo.
De strofen zijn te verschillend.

De eerste is tamelijk recht toe-recht aan, beeldarm.
De tweede mooi en raadselachtig, en de derde weer een beetje te luchtig heb ik het idee.

...waar we ons bevroren
spiegelbeeld losgooiden...

vind ik mooi, al snap ik de witte keien niet.

[=zwart wit=]

ja, ik denk dat ik 'm wel aardig vind. in de eerste strofe denk ik dat verder niet helemaal vlot loopt. het klinkt niet goed in de rest van je metrum.
in de tweede strofe vind ik eerst enkel waar we ons bevroren ~ spiegelbeeld losgooiden met witte keien erg goed. sowieso is je tweede strofe denk ik het mooist van je hele gedicht.
de derde. je idee is zeker leuk, ook de tutsi's en het carnaval die je aanhaalt zijn denk ik mooi, alleen de laatste regel vind ik wat tegenvallen. ook de laatste zin onderaan. ik heb het idee dat hij een ontknoping is van het hele gedicht, en het is jammer dat dat allemaal in een zinnetje moet gebeuren. daarbij vind ik de zin eigenlijk geeneens zo mooi lopen. je herhaalt ook het 'liepen', en dat klinkt wat minder.