Interesse minder bij punt van slagen?

[Mingster]

Is dit misschien voor iemand herkenbaar?

Als ik een keer smoor ben op iemand (en dat is niet vaak) moet ik de hele tijd aan die persoon denken en alles wat hoort bij verliefd zijn. Maar als dan blijkt dat die andere persoon het wederzijdse voor mij voelt, wordt de aantrekkingskracht voor die persoon wat mij betreft plots een stuk minder, en ik heb ook vaak gehad dat ik diegene dan helemaal niet meer leuk vond!

Is dit raar? Wat kan ik eraan doen?
Is iemand alleen interessant als diegene 'onbereikbaar' is voor mij?

[WolterB]

Als het ver van je vandaan en onbereikbaar is, kan je veilig verliefd worden op diegene zondar dat je bang moet zijn dat er actie ondernomen hoeft te worden.
Wordt die persoon opeens een stuk bereikbaarder, dan verandert dit gevoel. Het wordt dan minder veilig en er kunnen dingen gebeuren, wat angst op kan wekken, bang dat het mis kan gaan.
Daardoor wordt het opeens een stuk minder aantrekkelijk en ben je bang dat je niet meer verliefd bent, bang dat er dingen mis gaan.

[Multilot]

herkenbaar.. Ik moet ergens voor kunnen vechten. Daarom houd ik er zelf ook wel van een beetje onbereikbaar te blijven voor jongens...

Ik vermoed dat het vanzelf overgaat

[jet]

de jacht is leuker dan de prooi

[Silvie]

Hm heb het zelf nog nooit gehad en ben super blij als diegene mij ook leuk vind. Maar ik kan je wel begrijpen hoor. Het is natuurlijk altijd leuker en aantrekkelijker als iets nog onbereikbaar is. Als je het eenmaal kunt krijgen kan het opeens een stuk minder 'aantrekkelijk' zijn.

[snoopy]

dat is t hard-to-get-principe. Het is leuk om moeite voor iemand te doen. Op een gegeven moment kom je iemand tegen die leuk blìjft

[Maurice]

jet schreef op 23-02-2005 @ 19:14 :
de jacht is leuker dan de prooi

de jacht is mooier dan de vangt hoor

[Sherco]

Owww, dit herken ik echt helemaal. Ik ben ook altijd helemaal super blij en gespannen en vind iemand helemaal het einde, tot hij inderdaad hetzelfde blijkt te voelen. Dan is de spanning weg, dan is het minder interessant.
Behalve als ik echt verliefd ben dan, dan blijft die spanning, dan blijf ik echt verliefd. Misschien moet je nog een keer echt compleet verliefd op iemand worden, misschien blijven je gevoelens dan wel en blijft hij dan wel interessant.
(Ik dacht ook dat ik op de jongens die minder interessant werden verliefd was, maar ik weet nu pas hoe dat echt voelt )

Ik herken het ook echt helemaal! Ik was ooit verliefd op een jongen (dacht ik). Ik kende hem al wat langer maar tijdens een bioscoopje met een gezamenlijke vriend van ons erbij ging ik hem eens een keer peilen door voorzichtig mijn hand op de zijne te leggen (ja, ik ben niet zo'n versierheld, of zo ). Nou, hij vond mij ook wel leuk, later gingen we een keer zoenen en toen kregen we wat en was de lol eraf. Het ging denk ik alleen om de verovering . Maar hij was wel echt verliefd op mij en toen ik voorzichtig heb verteld dat ik het toch niet helemaal jevanhet vond moest hij zooooo huilen en dat was echt hartverscheurend, dus dat soort grapjes doe ik niet meer aan. Beetje gemeen.

[blupp]

Nou joepie, wat leuk om iemand leuk te vinden die onbereikbaar is

[Avalon_Mae]

Ik heb het nu ook, met mijn vriendje. Heb hem maandenlang stiekem heel leuk gevonden, terwijl hij tijdens het uitgaan dingen deed die niet echt door de beugel konden. Nu ik hem heb, en hem beter ken, is het eigenlijk een stuk minder leuk en ben ik ook niet zo verliefd meer. Hè dit klinkt eigenlijk wel heel fout...

[Mingster]

Misschien moet je nog een keer echt compleet verliefd op iemand worden, misschien blijven je gevoelens dan wel en blijft hij dan wel interessant.

*denkt: zou het *

Ja, het geeft inderdaad wel een heel schuldigevoel als je met iemand verkering neemt die je vanaf de verkering zelf niet meer leuk vind. Wat een rare wereld ist ook he

[filia dei]

Volgens mij is dat best normaal. Ik heb het ook heel lang gehad. Dat de 'jacht' op een persoon gewoon leuker en spannender is, en dat als je zekerheid is er niets meer is om zenuwachtig over te worden. Het gaat vanzelf wel over denk ik. Tenminste bij mijn huidige vriendje ben ik nog steeds smoorverliefd. Gewoon wachten tot je écht een keer een leuke jongen tegen komt

[jet]

Maurice schreef op 23-02-2005 @ 20:37 :
de jacht is mooier dan de vangt hoor

dan de vangst misschien

[Outlaw]

dit klinkt echt heel erg bekend ja.

mingster schreef op 23-02-2005 @ 16:59 :
Is dit misschien voor iemand herkenbaar?

Als ik een keer smoor ben op iemand (en dat is niet vaak) moet ik de hele tijd aan die persoon denken en alles wat hoort bij verliefd zijn. Maar als dan blijkt dat die andere persoon het wederzijdse voor mij voelt, wordt de aantrekkingskracht voor die persoon wat mij betreft plots een stuk minder, en ik heb ook vaak gehad dat ik diegene dan helemaal niet meer leuk vond!

Is dit raar? Wat kan ik eraan doen?
Is iemand alleen interessant als diegene 'onbereikbaar' is voor mij?

dit is niet raar... ik heb dit ook... en ik ken nog veel meer mensen die het hebben...

oplossing? irriteer je vriendje zo erg dat hij je wilt dumpen, dan wordt hij van zelf weer onbereikbaar