Een NS lente.

[Doodle!]

Lange meters van staal en hoop,
ijzer en glas scheiden ons en onze dromen.
Ergens weten we dat dit beter is en wens ik,
dat terwijl we nonchalant en kill doen,
je een traan laat vallen als ik wegdonder.
Of je tenminste een lach laat vliegen,
als je mijn make-up monologen leest,
gekalkt op de badkamer muur.

Mijn liefste lente-liefde.

[Diary of Dreams]

Ik vond het zo zielig dat je er niemand anders heeft gepost
Het gedicht zou erg mooi kunnen zijn als het metrum beter was, nu hapert het aan alle kanten . Je woordenkeus vind ik goed maar komt ook niet helemaal er uit.
Nu ik hem vaker heb gelezen vind ik hem steeds mooier en lees ik het ook zoals het volgens mij moet. De inhoud vind ik origineel verwoord.
Het is een mooi gedicht maar omdat het zo hapert en niet zo lekker loopt wordt het wat minder, probeer daar wat aan te doen.

Tijd geleden trouwens, dat ik je hier heb gezien.

[Doodle!]

het is ook erg snel geschreven en ik zal er nog wat tijd in proppen, heel erg bedankt voor je reactie hoor!
(idd láng geleden dat ik hier was )
En je hoeft me niet zielig te vinden hoor

[=zwart wit=]

ik vraag me af wat dod zo ziet haperen aan het metrum, dat valt me helemaal niet zo op. dat terwijl we nonchalant en kill doen oke, maar verder?

je begin is echt goed, lange meters van staal en hoop. je vervolg ook, al mis ik verder de verwerking van ns wel een beetje. het komt namelijk niet meer terug, zit er niet echt doorheen. of je moet met wegdonder ook op de ns doelen, maar dat komt niet zo over. make-up monologen vind ik erg leuk, ook liefste lente-liefde, terwijl dat ook goed overdreven had kunnen overkomen.