ik zonder haar

[86dagreed]

kort, snel geschreven.

Ik zonder haar

Ik wist dat het ooit herfst zou worden. Dat wist ik, maar ik wou het niet weten. Ik probeerde zo hard de tijdbalk te verschuiven, maar hij gaf geen krimp. Ik katapulteerde mijzelf richting de zomer, maar viel keihard terug op de straatstenen van melancholie wat de naam herfst draagt.
Als alles goed ging, dan hoeft niets fout te gaan, als alles fout gaat, gaat echter niets meer goed. Ik twijfelde of dit einde wel bij ons pastte, maar het was een monoloog, de dialoog was al uren, weken verstreken, zonder dat het een minuut gekost heeft om alle sloten te ontmantelen.
Ik vergat alle gebeurtenissen, en herdacht ze vier keer zo veel. Ik verstootte alle gedachtes, maar ze renden hard terug, schreeuwend om heimwee.
Het grasveld, de zon, de keiharde regen met ruzie’s, het fonteintje in het middden vah het park in de stad, de regenboog na een regenbui op 20 juni. Trvialiteit had een nieuwe betekenis gevonden en daar zijn illustraties bijgeplaatst.
En het duurde zo kort, en het was maar heel even, maar de eeuw ging voorbij, in mijn gedachten verstrijkt alles 3 keer zo hard om daarna een pause knop tot beschikking te hebben en ik kan nu terugspoelen in verleden tijd.
Ik verander mijzelf niet meer, omdat elke gedachte aan jou moet zijn. En ik verwijt mijzelf alles omdat ik weet dat ik niets fout heb gedaan.
Jij begon en je eindigde, ik zat er ergens middenin. Mijn adem die ik uitblies was ergens tussen 2 korte ademstoten na een lange ren van jou, en jij blies het zo hard uit, dat ik van de grond werd getild. Ik wou daar niet zijn waar ik terechtkwam.
Toekomstvisie’s verbleken bij de kleren die we aanhebben, tuurlijk hoeven we niet altijd nieuwe te kopen, maar het lonkte en als we het geld hadden, deden we het ook. En zo zagen we er steeds anders uit. Tot mijn geld op was.
Ik ken die stad niet. En jij kent hem ook niet. Ik ga er dan ook niet heen

[I C U]

Apart, en ergens ook mooi. Hoewel het erg vaag is, vind ik het wel wat hebben. Een aantal fouten:

schreeuwend om heimwee.

schreeuwend van heimwee?

het middden vah het park in de stad

lijkt me duidelijk.

tuurlijk hoeven we niet altijd nieuwe te kopen,

natuurlijk lijkt mij mooier staan.

Verder vind ik de tegenstellingen die je gebruikt erg goed!

[snoodaard]

Het mooist is het terugtellen.

Trivialiteit mist een zeker geen triviale i. En in die vierde zin vond ik een wat waar ik graag een die had gehad.

Het perspectief en insider kennis ontbreekt me als lezer zijnde. Dat is wat het misschien onnodig vaag maakt.

[Roosje]

Vaag, maar mooi.