Vallen op de 'verkeerde' mensen

[WolterB]

Ik denk dat veel mensen dit zelf al wel eens meegemaakt hebben of bij iemand in de omgeving gezien hebben, iemand die verliefd werd op een totaal onbereikbaar iemand, iemand die al bezet is, iemand waarover slechte verhalen de ronde doen of op iemand met wie jij zelf slechte ervaringen hebt.

Natuurlijk is er spanning als je verliefd wordt op iemand die jij nooit kunt bereiken en dit is ook wel een veilige manier van verliefd worden, wel met het punt dat jij die persoon misschien niet eens echt zult leren kennen of zelfs gaat zien.

Of je bent verliefd op die persoon, maar het leeftijdsverschil is onoverkomelijk groot of er is een verhouding waardoor het niet mogelijk is om wat met elkaar te beginnen. Dit is ook spannend, maar om dan daadwerkelijk te laten merken dat je diegene leuk vindt is dan bijna onmogelijk. Gebeurt het wel, dan heb je kans op een probleem, gebeurt het niet, dan blijf je twijfelen wat er gebeurde als je wel actie ondernomen hebt.

Ook kan je verliefd worden op iemand die al bezet is. Dan kan je wachten tot het uit is, wat tot grote frustraties kan leidden, stoken in een relatie of die persoon proberen te vergeten. Ook hier zit geloof ik een bepaalde mate van spanning in, want het is een verboden iets als je wat met diegene zal krijgen tijdens de relatie.

Maar er zijn ook mensen die wel toehappen op aandacht terwijl ze middenin een relatie zitten. Voor beide partijen heeft dit een ontzettende spanning, want ze weten allebei dat ze iets doen wat verkeerd is.

Wat je vaak hoort is dat mensen vallen op personen van wie ze weten dat ze 'verkeerd' zijn, bijvoorbeeld dat ze makkelijk vreemd gaan, of mensen die in een relatie de andere partij totaal onwaardig behandelen. Ze nemen (waarschijnlijk bewust) de vrijheden van die andere persoon weg, zodat zij ze voor zichzelf hebben. Dat wordt niet opgemerkt omdat je als je echt helemaal verliefd bent blind bent hiervoor en de slechte eigenschappen niet ziet of totaal ondergeschikt vindt aan de goede eigenschappen.

Deze mensen spelen zo in op de gevoelens van die andere persoon, zo dat ze niet meer weten hoe een evenwichtige relatie hoort te zijn en ze voelen, volgens mij, een bepaalde mate van macht over die andere.

Wat ook mogelijk is, is dat je een vriend of vriendin verliefd ziet worden op iemand waarvan je weet hij of zij één van bovenstaande eigenschappen heeft. Probeer jij dan in te grijpen in zo'n situatie of zal jij je dan op de achtergrond houden en hopen dat alles goed gaat? Hoe ver zal jij gaan als jij in deze situatie terecht komt en speel jij een actieve of een passieve rol om alles in goede banen proberen te leiden?

Als buitenstaander kan je dit soort dingen aan zien komen, maar als je zelf in zo'n situatie terecht zou komen, reageer jij dan op dezelfde manier, of denk jij dat je ook bepaalde principes overboord zal gooien?

Ben jij wel eens één van bovenstaande situaties terechtgekomen (als één van beide partijen) of heb jij dat bij andere mensen zien gebeuren en hoe ben jij hiermee omgegaan?

[Sade]

Interessant topic

Het wordt een beetje te lang verhaal om er uitgebreid op te reageren, dus ik hou het een beetje kort. Ja, ik ben weleens in een paar van deze situaties terecht gekomen. Ik ben verliefd geworden op een jongen waar slechte verhalen over gingen, en ik heb een keer bijna toegehapt toen ik aandacht kreeg van een andere jongen, terwijl ik in een relatie zat. Ik zeg 'bijna' omdat ik er uiteindelijk niet op in ben gegaan, ook al was de verleiding groot, ik ben trouw.
De jongen van de slechte verhalen is mijn huidige vriend, toen ik net wat met hem kreeg begonnen veel mensen me te waarschuwen over wat ze allemaal wel niet over hem hadden gehoord. Ik heb me daar inderdaad blind ingestort, maar met in m'n achterhoofd wel de waarschuwingen van vrienden en kennissen. Ik wilde hem zelf leren kennen, zonder al de vooroordelen van anderen.

En wat het tweede gedeelte van je verhaal betreft... ik maak het weleens mee dat vrienden of andere bekenden in één van de situaties die je noemt terechtkomen. Omdat je zelf vaak al kunt voorspellen wat er gebeurd, en je niet wil dat je vriend(in) dat allemaal mee moet maken, heb ik weleens de neiging om een bepaald advies te geven. In de vorm van, je moet zelf weten wat je doet, maar ik heb het idee dat het zo en zo zal gaan dus misschien is dit niet de juiste persoon voor je.
Me er echt mee bemoeien zal ik nooit doen, ik vind dat iedereen zijn eigen keuzes, en dus ook fouten moet kunnen maken. Ook al ga je een keer op je bek, je wordt er alleen maar sterker van.

Hmm bij mij is het meer als in, ik word altijd verliefd op mensen die veels te ver weg wonen. Wat natuurlijk er tot leidt dat ik ze weinig zie en daardoor het toch niets wordt. Zo ben ik een tijdje op een Amerikaan geweest die ik kende via msn. Alleen al om het feit dat het alleen msn was vind ik nu verkeerd, en natuurlijk ook de afstand.
Op de verkeerde dichtbij ben ik wel ook eens verliefd geweest. Gewoon iemand die een stuk ouder was en ik eigenlijk totaal niet kende.
Tja, verliedfheid

Ik val altijd op onbereikbare personen, of mensen met wie alles maar héél tijdelijk is. Ik doe het mezelf aan en iedere keer als het weer fout loopt word ik heel boos op mezelf maar ik doe het toch telkens. Ik heb het zelf in de hand, ik moet het afleren, bleh.

Jaa.. Ik herken t! (maar dat weet jij (en veel mensen met jou) stiekem al )

Ten eerste dus de onmogelijke relatie ivm de verhouding. Naja, nog heel recent (en dat speelt nog steeds wel) mn fysiotherapeut. Nog nooit ben ik verliefd geworden op een leerkracht, fysio of wat dan ook in die trant, dus het overdonderde mij wel even. Het brengt bij mij veel twijfels. Wat moet je doen? Hoe gedraag je je? Zeg je het wel of niet? En wat als je daar niet meer als patiënt loopt?

En naja, door je laatste stukje moest ik meteen denken aan mijn vorige relatie. 14 maanden zijn we samen geweest, maar hebben ook een 'slechte' tijd samen gehad. Het is verlijdelijk om er naar te kijken alsof alles koek en ei was, maar zo was het niet. Er is veel gebeurd rond en met een bepaald meisje. Dit heeft mij van binnen wel kapot gemaakt. Ik kreeg er steeds meer moeite mee, totdat we op het punt waren beland dat ik elk weekend huilde.
Dit werd nog allemaal erger toen ik zijn mail had gelezen. Wat ik daar las was verschrikkelijk. Ik wil er nu nog steeds het liefste niet aan denken. Het deed me zoveel pijn allemaal... En zij had nog wel een relatie ook!
Woede, verdriet en machteloosheid staken nog meer de kop op (in combinatie met veel meer gevoelens).. Mensen vroegen zich af waarom ik het niet uit maakte. Hij was slecht voor me volgens hen.
Ik zag ook wel dat het niet goed was wat er gebeurde, maar ik hield zoveel van hem. Ik wilde hem niet kwijt. Hij betekende zoveel voor me, dat gooide ik niet zomaar weg (jaja, voor mij leek t 'zomaar' terwijl anderen zoiets hadden van: ik had dit al veel eerder een halt toegeroepen). Ik wilde vechten. Het overwinnen en er samen sterker uit komen. Helaas, daar zijn twee partijen voor nodig en ik deed al het werk voor twee. Dat werkte niet.
Uiteindelijk heb ik mezelf afgevraagd hoe lang ik dit nog kon volhouden. Ik wist het niet.

Naar mijn mening heb ik alles gedaan wat ik kon, om onze relatie nog staande te houden, maar het kwaad was al geschied en eigenlijk was ik alles al een tijdje kwijt. Na een jaar ben ik nu over de breuk heen. Toch vind ik het moeilijk om 'het goede' en 'het slechte' te doseren. De ene keer ben je geneigd om heel erg naar de ene kant te slaan als je kijkt naar de relatie, de andere keer is het weer de andere kant welke overheerst.
De balans daarin vinden vind ik moeilijk.
En nog steeds heb ik (zij het op een heel andere manier dan eerst, aangezien ik er nu 'vrede' mee heb en blij ben dat het uit is) moeite met het accepteren dat er zoveel fout zat. Dat hij me zo heeft behandeld. Dat meisje wat veel goedpraat zit er nog steeds.. Het blijft voor mn gevoel gewoon moeilijk om te (over)zien wat hij allemaal gedaan heeft, want als ik het op zou noemen lijkt het niets.. (al zijn buitenstaanders het daar absoluut niet mee eens )

[pyres]

ik heb het ook meegemaakt, beetje erg zelfs.
ik was tijdens de relatie met m'n ex meerdere malen verliefd geweest op die knuffelbeer waar ik je over verteld hebt
ik heb er verder niks mee gedaan hoor maar ik merk wel dat wanneer je " bezet " bent dat je dan stukken aantrekkelijker bent voor het andere geslacht (of hetzelfde geslacht, tis maar net waar je van houdt ).

ik weet zelf niet echt wat je er tegen zou moeten doen om het verliefd zijn op " onbereikbare personen " tegen te gaan. Het gebeurt gewoon en dan is aan jou de keuze; of er gewoon voor gaan of het accepteren dat het heel moeilijk gaat worden.

[MB]

Ik wordt wel altijd verliefd op een onbereikbaar meisje en de meisjes die verliefd zijn op mij, daar heb ik dan meestal niks mee...

Het is ook supermoeilijk om contact te leggen met een meisje dat bij een andere, verder onaardig, groepje hoort

[yapo]

Da_mark schreef op 09-04-2005 @ 11:47 :
Ik wordt wel altijd verliefd op een onbereikbaar meisje en de meisjes die verliefd zijn op mij, daar heb ik dan meestal niks mee...

Het is ook supermoeilijk om contact te leggen met een meisje dat bij een andere, verder onaardig, groepje hoort

sluit ik me bij aan

Och, onbereikbaar...ik heb wel de gewoonte om op hele mooie en populaire meisjes te vallen, dus veel kapers op de kust.

[Mennuz]

Voordurend. Maar dat is juist wel veilig, meestal enorm lange afstand, of slechte verhalen inderdaad
Weet niet hoe het komt, maar uiteindelijk beland ik altijd bij zulke meisjes
Naja, weinig aan te doen :\

[Optima]

ik ben verliefd geworden op iemand die al 5 jaar bezet was, en 6 jaar leeftijdsverschil had, en...die ook nogeens niet monogaam bleek te zijn tijdens zijn relatie...

En ja, daar heb ik toen kortstondig 'iets' mee gedeeld, maar na lange contemplatie ben ik tot het inzicht gekomen dat een bezette, niet monogame jongen mij niet verdiend, en ik beter kan wachten op een lieve vrijgezelle-mongame jongen, die er volledig voor mij zal zijn.

maarja, 't was wel spannend jah...but at a high price

[Mark Almighty]

Goh, waar zou dit topic nou opeens vandaan komen?

Anyway, mijn verhaal ken je van msn... Over and over again.

Maar goed, on-topic:
Gisteren had ik het er met een paar vrienden weer over... Over een vriendin van me (waar ik zelf overigens ook helemaal gek op ben), die gezoend heeft met een zogenaamde 'foute jongen'. Volgens haar beste vriendin is het zelfs al 'aan' tussen die twee. De jongen in kwestie heeft zijn ex slecht behandeld en veel verdriet gedaan. En dat wéét m'n vriendin. Ook heeft hij tegen andere jongens gezegd dat hij haar alleen maar wil [quote]gebruiken voor de sex[un-quote]. En ook dat weet ze. En tóch... tóch wil ze hem.

En naar ons wil ze niet luisteren. Naar haar vrienden niet, naar d'r beste vriendin niet. Ik ben heel bang dat hij haar ook pijn en verdriet gaat doen. En dán en ik opeens weer goed genoeg om d'r op te vangen en te troosten.

En om die vent allebei z'n benen te breken natuurlijk.

[hhendrikxx]

[QUOTE]
Gisteren had ik het er met een paar vrienden weer over... Over een vriendin van me (waar ik zelf overigens ook helemaal gek op ben), die gezoend heeft met een zogenaamde 'foute jongen'. Volgens haar beste vriendin is het zelfs al 'aan' tussen die twee. De jongen in kwestie heeft zijn ex slecht behandeld en veel verdriet gedaan. En dat wéét m'n vriendin. Ook heeft hij tegen andere jongens gezegd dat hij haar alleen maar wil

gebruiken voor de sex[un-quote]. En ook dat weet ze. En tóch... tóch wil ze hem.

Je zou bijna al die evolutionaire gedragstheorieen gaan 'geloven': het vrouwtje wil het sterkste, stoerste, ruigste mannetje.... voor zijn DNA...

En dan naar minder stoer mannetje voor de opvoeding.

Van zulke verhalen kan ik wel janken!

[filia dei]

Ik ben wel in de tweede een keer verliefd geweest op iemand waar ik écht 'n hekel aan had. Dat was raar omdat ik 'm totaal niet mocht, maar toch wilde dat ie me een knuffel zou geven. Daar heb ik nooit actie mee ondernomen. Niet omdat ik wist dat 't een verkeerd persoon was ofzo, maar gewoon omdat ik niet durfde.

Verder ben ik nooit in een van je situatie's terecht gekomen. Nou jah, vrienden/vriendinnen zijn welleens verliefd geworden op meisjes die ik totaal niet mocht en die ook wel mensen gebruikten enzo. Maar goed, het werd niets en zo goed ben ik niet in het inschatten van karakters van mensen. En als ze verliefd zijn, wie ben ik om er wat van te zeggen?

[Mark Almighty]

hhendrikxx schreef op 09-04-2005 @ 16:27 :
Van zulke verhalen kan ik wel janken!

Kun je nagaan hoe ík me voel.

[hhendrikxx]

Kun je nagaan hoe ík me voel.

Zullen wij vriendjes worden?

[nicklesswarior]

ooit wel eens in zo'n situatie geweest...
ik flirte al een tijdje met een wat oudere man die klant was bij onze winkel. Uiteindelijk wel wat gebeurd maar later uit de hand gelopen en nu flinke ruzie.... helaas want hij is voor mij nog steeds de allerleukste man op deze aarde en als er een kans zou zijn om met hem iets te beginnen zou ik daar zeker alles voor opgeven. Maar ja het zit er dus niet in omdat hij én te oud én bezet is. En ik ook

[*nerwen elensar]

Ik heb altijd zo'n situaties. Of te oud. Of bezet. Ik trek blijkbaar zo'n mensen aan.
Nu ook weer. Ben verliefd op m'n dokter

[hhendrikxx]

nicklesswarior, wat is 'te oud'?

*nerwen elensar, hou oud is die dokter?

[*nerwen elensar]

59

Val altijd al op oudere mannen maar ZO OUD?!! (versta het dus echt niet van mezelf)

[hhendrikxx]

Misschien is het echte liefde.

Ik ken meisje van die op haar 22 (of zoiets) trouwde met een man van begin 50.

[*nerwen elensar]

No way, zo realistisch ben ik nu ook wel weer. Dat kan geen liefde zijn
Gewoon aantrekkingskracht denk ik eerder. Beetje teveel flirten dan dat nodig is. Ben ook wel zo slim om geen actie te ondernemen en het te laten overgaan.

Trouwens, zie me al thuiskomen: "Mams, paps heb een nieuwe vriend, hij is wel ouder dan jullie."

[Mark Almighty]

hhendrikxx schreef op 09-04-2005 @ 18:23 :
Misschien is het echte liefde.

Ik ken meisje van die op haar 22 (of zoiets) trouwde met een man van begin 50.

Nee, dat is niet gezond.

*spoelt terug* Nee, dat vind ik niet gezond.

Bovendien passen mensen met zulk groot leeftijdsverschil niet bij elkaar, omdat ze in totaal verschillende levensfasen zitten.

[*nerwen elensar]

Mark Almighty schreef op 09-04-2005 @ 18:26 :
Nee, dat is niet gezond.

*spoelt terug* Nee, dat vind ik niet gezond.

Bovendien passen mensen met zulk groot leeftijdsverschil niet bij elkaar, omdat ze in totaal verschillende levensfasen zitten.

Vind dat ook hoor, is logisch, maar zit nu eenmaal met die gevoelens (verdomme...wil ervan af, maar hoe meer ik probeer hoe erger het wordt)

[hhendrikxx]

Het lijkt me heel moeilijk, maar het ZOU kunnen....

[Mark Almighty]

hhendrikxx schreef op 09-04-2005 @ 18:31 :
Het lijkt me heel moeilijk, maar het ZOU kunnen....

Nee.

[*nerwen elensar]

Jawel, never say never.
Trouwens, men zei dat mensen ook nooit zouden kunnen vliegen (bedoel dan in een vliegtuig hé)

Maar de kans is natuurlijk zéér klein

[hhendrikxx]

pretty small, yes...

Zelf geen ervaring mee, ik word niet gauw verliefd, maar een vriendin van me wordt regelmatig verliefd op onbereikbare jongens en heeft een hele tijd aan een jongen gehangen die ik enigszins 'fout' vond. Tja, hoe ik daarmee omging... troosten, aansporen om erover heen te komen, meer kun je dan niet echt doen he.

[Luna]

tell me about it.
Het lijkt wel alsof hij alles heeft wat een 'fout' type moet hebben, een kind, een vriendin, etc.
en hij vindt mij ook leuk.

[Custom]

Een jaarlang achter een meisje aan gelopen waarvan ik dacht dat zij de onschuld zelve was, "pure liefde" , terwijl zij achteraf met alles en iedereen aanrommelde.

[JJ13]

ik word ook vaak verliefd op mensen die al bezet zijn. aan de ene kant geeft t verlieft zijn wel een goied gevoel (zoals nu t geval is), maar aan de andere kant ook weer niet omdat t in de meeste gevallen toch niks zal worden. maar n beetje hoop kan je alijd houden...