Niets is wat het lijkt

[tiram]

Zo, lang geleden dat ik hier een verhaal gepost heb, maar ik ben toch maar weer eens begonnen. Kritiek en tips zijn weer welkom!
------------------------------------------------------------------

Het is drie uur ’s nachts en ik ben klaarwakker. Alweer. Ik staar met open ogen naar het plafond en luister naar de geluiden die al bijna normaal voor me zijn. Een week geleden zijn we verhuisd. Van een nieuwbouwwijk in de grote stad, naar een oude woonboerderij op het platteland. Geweldig vond ik het niet. Ruim tweehonderd kilometer weg van mijn vrienden en van mijn beste vriendin, Lieke. Iedereen dacht dat we iets met elkaar hadden. Misschien ook niet vreemd, als je zag hoe we met elkaar om gingen. We gingen samen uit, winkelden samen, sliepen bij elkaar, eigenlijk waren we gewoon onafscheidelijk. En toch waren we niet verliefd, nooit geweest ook. Dat schijnt vreemd te zijn voor een jongen en een meisje van beide zeventien, maar het kon ons niks schelen. Het was fijn zo.

En opeens was het moment er. Het moment dat mijn ouders vertelden dat ze uit elkaar gingen. Ze vertelden het ’s avonds, na het avondeten. Ik vroeg ze of er soms iets was, want ze deden nogal anders de laatste tijd. Toen begon mijn moeder te huilen en mijn vader liep naar buiten. Mam snikte dat het niet meer ging, ze waren te veel uit elkaar gegroeid en bovendien was pap verliefd op zijn collega. Ik wist niet wat ik hoorde, ben zonder iets te zeggen naar Lieke gegaan, en ben daar blijven slapen. De hele nacht heb ik er met Lieke liggen praten. Ik kwam tot de conclusie dat ik het ook wel had moeten merken. Mijn ouders spraken nauwelijks nog met elkaar, alleen nog tegen mij. Vroeger gaven ze elkaar nog wel eens een knuffel, maar ik zou niet weten wanneer ze dat voor het laatst hadden gedaan. De volgende ochtend ben ik terug naar huis gegaan. Mijn vader was weg, vertrokken naar zijn collega. God, wat had ik op dat moment een hekel aan hem. Ik zag mijn moeder, haar witte gezicht en rode ogen, en ik kon haar alleen nog maar vasthouden.
‘We gaan hier weg,’ fluisterde ze. En dat hebben we inderdaad gedaan. We zijn vertrokken naar het platteland, iets wat mijn moeder altijd al wilde, maar mijn vader was een echt stadsmens. Voor mij was de keuze niet moeilijk om te bepalen bij wie ik wilde wonen. Ik was een echt moederskindje en nu mijn vader haar zo in de steek had gelaten, was de keuze snel gemaakt. Tijdens de verhuizing belde pap nog vaak, hij zei dat hij er spijt van had dat het zo is gelopen. Ik heb tegen hem gezegd dat ik hem miste, maar dat hij me een tijdje met rust moet laten. Ik zou hem wel weer bellen. Dat heb ik tot nu toe nog niet gedaan. Ik ben eigenlijk niet eens meer boos op hem, maar ik zie er tegenop. Het is al lang geleden dat ik met hem heb gesproken, en hoe langer ik wacht, des te moeilijker het wordt. Ik zal hem binnenkort eens bellen.

En nu lig ik hier, het is inmiddels half vier en ik heb nog geen oog dichtgedaan. Ik weet niet wat het is. Ik moet aan zoveel dingen denken. Ik mis Lieke. Ik begin me steeds harder af te vragen of ik wel met mijn moeder mee had moeten gaan. Maar die gedachte zet ik weer snel opzij. De voorjaarsvakantie is voorbij en morgen moet ik naar mijn nieuwe school. Ben benieuwd of die mensen hier een beetje aardig zijn. Ik zal proberen zo snel mogelijk nieuwe vrienden te maken, want eenzaamheid is zo ongeveer wel het ergste wat er is. Ik draai me voor de zoveelste keer die nacht om, en uiteindelijk slaap ik toch nog drie uurtjes voordat de wekker gaat.

---------------------------------------------------------------

Mijn vorige verhaal

[Vogelvrij]

Het is het begin van een verhaal, neem ik aan? Ik vind hem wel goed, fijne schrijfstijl

Misschien ook niet vreemd, als je ziet hoe we met elkaar om gingen.

ziet moet zag zijn, want dit stuk schrijf in de verleden tijd..

[tiram]

Klopt, heb het even veranderd! Ja dit is het begin van een verhaal ja. Gaat nog wel wat in gebeuren hoor

[Verleden Tijd]

Goede opening wel. Als het verhaal verder gaat, mag het wel van wat minder ver verteld zijn, zegmaar, wat dichter op de gebeurtenissen. Maar om even een paar dingen duidelijk te maken is dit prima.

Is dat normaal tegenwoordig...onderaan elk verhaal reclame maken voor een andere?

[I C U]

Goed begin, wil graag meer lezen Ik denk dat je hierna idd wat meer in het verhaal moet gaan zitten, de achtergrondsituatie is nu gegeven...

[Roosje]

Ja, het is leuk - het leest gewoon lekker - maar als je zo een heel verhaal schrijft, is het wel heel langdradig. Als het een inleiding is, vin'k het prima.

[tiram]

Het is een inleiding, om te weten wat er vooraf is gebeurd zeg maar. Weet niet wanneer ik het nieuwe stuk post, als ik weer es tijd heb

[Soapsie]

Ik vind het heerlijk geschreven. Je gaat er als een treintje doorheen en het onderwerp spreekt me ook nog eens aan. Het komt namelijk heel bekend voor. Zijn jouw ouders gescheiden?

[tiram]

Nee, mijn ouders zijn niet gescheiden, ik heb het allemaal verzonnen. Bovendien ben ik geen jongen
Hieronder nog een stukje, er gebeurt nog vrij weinig maar dat komt nog wel..


Tijdens het ontbijt bestudeer ik mam. Ze is veranderd. Het lijkt alsof ze in die paar weken tien jaar ouder is geworden.
‘Gaat het wel?’ vraag ik.
‘Wat?’ Mam kijkt op van haar boterham met kaas.
‘Ik zie dat het niet goed met je gaat, je ziet er slecht uit.’ Het is een tijdje stil voordat mam antwoord geeft.
‘Lieve Jesse, ik vind het lief van je dat je je ongerust maakt, maar dat is niet nodig. Het duurt gewoon even een tijdje voordat ik alles op een rijtje heb gezet. Maak je geen zorgen, alles komt goed.’ Ze laat haar blik op mij rusten. Ik geloof er niks van wat ze zegt, maar ik laat het rusten. Bovendien ben ik al laat, en ik moet ook nog een half uur fietsen voordat ik op school ben. Ik zeg mam gedag, gris m’n jas van de kapstok en fiets naar school.
Wind tegen, het begint al goed.

Ik kom bezweet op school aan en zet mijn fiets in de stalling. Ik kijk om me heen. Overal zie ik jongeren die in groepjes bij elkaar staan. Ik weet even niet zo goed waar ik heen moet, het is nog een paar minuten voordat de eerste les begint. Ik besluit vast naar binnen te gaan. Even sta ik voor de kluisjes. Ik heb natuurlijk nog geen sleutel, dus er zit niks anders op dan m’n jas mee te nemen naar het lokaal. Terwijl ik dat bedenk, bedenk ik me tegelijkertijd dat ik geen idee heb waar ik heen moet. Ik besluit naar de administratie te gaan.
‘Kan ik je helpen?’ de vrouw achter de balie lacht vriendelijk.
‘Ik ben nieuw hier op school, vandaag ben ik voor het eerst. Maar ik weet niet in welke klas ik zit en welk rooster ik heb.’ Ondertussen hoor ik dat de zoemer gaat. Lekker, ook nog te laat.
‘Wat is je naam?’
‘Jesse Verschoor.’ Ongeduldig tik ik met mijn vingers op de balie. De vrouw tikt mijn naam in op de computer.
‘Je zit in klas H5b. Het eerste uur heb je geschiedenis van meneer De Vries in lokaal 214. Dat is op de tweede verdieping.’ Terwijl ze dat zegt knikt ze met haar hoofd richting de trap. Ik bedank haar en loop met al m’n bagage naar boven. Op de tweede verdieping blijf ik staan en kijk zoekend in het rond.
‘In welk lokaal moet je zijn?’ Ik draai me om. Een jongen van mijn leeftijd kijkt me vragend aan.
‘Lokaal 214, ik heb les van meneer De Vries.’
‘Loop maar met me mee, ik zit blijkbaar bij je in de klas.’ Hij steekt zijn hand uit en terwijl ik hem schud, stelt hij zich voor.
‘Lars de Groot, aangenaam. Welkom op deze geweldige school. Wat vind je van het rooster?’
Ook ik zeg mijn naam, en bekijk het rooster.
‘Wel redelijk toch?’ Ik ben erger gewend eigenlijk.’ Lars haalt zijn schouders op en loopt richting de lokalen.
‘School is niet mijn hobby, en geschiedenis al helemaal niet.’ Ik sjok als een idioot achter hem aan en voel me raar.

[Vogelvrij]

Ze laat haar blik op mij rusten. Ik geloof er niks van wat ze zegt, maar ik laat het rusten

Die twee keer rusten stoort een beetje

Is hij niet een beetje rustig voro zo'n eerste schooldag? Zou hij niet wat zenuwachtiger moeten zijn, bedoel ik?

Mooi!

[Nebel]

Mooi verhaal weer!

[Soapsie]

Vreemde school

Verder goed verhaal...go on!

Soapsie schreef op 11-04-2005 @ 17:04 :
Vreemde school

Niet fokken met mn school

[Roosje]

Ach, wel leuk.

Foutje:

Terwijl ik dat bedenk, bedenk ik me tegelijkertijd

2x bedenk?

Ook begin je in het eerste stuk van het tweede gedeelte erg veel zinnen met "ik".

[I C U]

Jep, weer leuk stuk. Go on!

[Soapsie]

Grimm schreef op 11-04-2005 @ 17:23 :
Niet fokken met mn school

Jouw school

Soapsie schreef op 12-04-2005 @ 21:47 :
Jouw school

Mijn school leeft met dezelfde chaos.

[lotjesnotje]

hmmm leuk weer

[Soapsie]

Grimm schreef op 12-04-2005 @ 22:07 :
Mijn school leeft met dezelfde chaos.

Net alsof jouw school je persoonlijk aan 't hart gaat