Israël

[Reynaert]

Israël

De dagen droomden van oranje nachten
waarin waken je gewoon was.
Het moest maar eens gaan regenen
zodat je door de druppels dansen kon:
van die blinde cirkels om de straatlantaarns.
Het waren dromen om te gehoorzamen;
nachten die niemand zou bedenken
en waarop de dagen bedachten dat
je je warme hart naar Israël moest dragen.

Daar liep je tussen de luchtkastelen,
op weg naar een vliegvaardig schip.
Voor je het wist was alles omgedraaid;
stoeten wolkvlokken ver beneden
en de hemel aan je voeten.

Landen in een land dat je niet kent
mag misschien een variatie lijken
op bekende thema’s van het leven,
het is altijd anders, authentiek,
en je merkt:
alles is met alles verweven.

In de mediterrane streken
door verwoeste steden,
dan de woestijn.
Er is zoveel fraais te voelen
dat er niets meer valt te weten,
je kan alleen nog maar zíjn.
Wanhopig woedend stop je
daarom bij de Westelijke Muur,
spuwt je klaagzang op papier.
Twee vellen, voor de zekerheid,
verberg je tussen de stenen.

“U redt mij niet! Alleen hier
is alles andermaal andersom,
de hel al tussen mijn tenen…
…en ik heb geen idee waarom.”

Groningen, 17 april 2005

Met dank aan Halogeen, één zin uit zijn 'Libera me' inspireerde het slot van dit gedicht.

[Letter]

Die laatste zinnen..
Ja, echt heel mooi.
Roept een heleboel op.

[Reynaert]

Dank je, wat zoal?

Het is trouwens de zin "U redt mij niet!" van Halogeen waarop het slot geïnspireerd is.

[Auryn]

Ik vind het een heel erg mooi gedicht en het leest heerlijk.
De zinnen zijn mooi geformuleert en het is tenminste een gedicht dat je na één keer lezen meteen begrijpt.

[xineof]

Het slot van je gedicht is geweldig, het maakt je ineens als lezer 'wakker', is origineel en beeldender van de rest van het gedicht. Ik vind echt dat het slot het hele gedicht in één klap een goed geheel maakt; het is ook heerlijk taalgebruik, een beetje groots. Je hebt als lezer ook niet echt door hoe je er naartoe werkt, ik dacht ook 'hoe gaat hij hier een leuk slot aan knopen'/'ik hoop dat het niet saai wordt', maar je hebt het echt perfect gedaan zo .

Mooi ook vond ik de stukken:

Landen in een land dat je niet kent
mag misschien een variatie lijken
op bekende thema’s van het leven,
het is altijd anders, authentiek,
en je merkt:
alles is met alles verweven.

&

Er is zoveel fraais te voelen
dat er niets meer valt te weten,
je kan alleen nog maar zíjn.

Prachtig, erg diep. 'voor de zekerheid' is vooral speels/leuk gevonden, evenals de speling met dromen/waken, dat door elkaar gooien.

In de eerste strofe heb ik het idee dat je iets teveel woorden nodig hebt om de hele metafoor te weergeven, dat je iets wilt zeggen en er nog niet helemaal uit bent. Verder is de reis die je maakt in het gedicht mooi, het gaat echt ergens naartoe. Ritmisch is het rustig doordat je je niet gebonden hebt aan een vast metrum maar de woorden gewoon laat vloeien, enjambement is netjes toegepast.

“U redt mij niet! Alleen hier
is alles andermaal andersom,
de hel al tussen mijn tenen…
…en ik heb geen idee waarom.”
vind ik ook heel mooi, al deed het me wel heel erg aan Halogeen's gedicht denken, natuurlijk.

Hoewel je verwoordingen weer erg mooi zijn, vind ik ze toch minder krachtig omdat het zo'n lang gedicht is. Maar ik ben gewoon geen fan van lange gedichten, denk ik.

Daar liep je tussen de luchtkastelen,
op weg naar een vliegvaardig schip.
Voor je het wist was alles omgedraaid;
stoeten wolkvlokken ver beneden
en de hemel aan je voeten.

vind ik heel mooi

[Halogeen]

Natuurlijk had ik deze al gelezen, maar ik had niet de juiste woorden gevonden om commentaar te geven, misschien nu nog wel niet. Om te beginnen, ik ben natuurlijke reuze vereerd, dat snap je wel. Het lijkt wel alsof het gedicht voor mij geschreven is, zo lees ik dat dan. Ik beproef zelfs nog een klein beetje kritiek op mijn zijn in de laatste twee strofen, dat mag ik wel.

Ja, de vergelijkingen spreken, mooie beelden en heerlijke lange zinnen die zo prachtig het dromen weerspiegelen. Ik heb om eerlijk te zijn geen commentaar; dit spreek voor zich.

U redt mij niet... ik weet niet hoe je die zin hebt gevonden, maar die vind ik misschien wel het mooist.