Ik moet voor Nederlands een beschouwing schrijven over Ideële organisaties. Best lastig, vooral omdat ik niet elke dag beschouwingen schrijf

Zie hier het resultaat, commentaar is heel erg welkom
Ideële organisaties: wereldverbeteraars of oplichters?
Dure ledenwervingsacties van Het Rode Kruis, opgeblazen rampen door Greenpeace, het schandaal van Foster Parents, steeds meer mensen twijfelen aan de goede bedoelingen van deze ideële organisaties. Nog niet zo lang geleden uitte dat zich in een ware protestactie tegen de Postcode Loterij die tegen de wil van menigeen ruim vijf euro extra van hun bankrekening had afgeschreven. In hoeverre zijn deze organisaties nog te vertrouwen? Kan de overheid deze taken niet van hun overnemen?
Het wordt tijd dat deze vragen nader uitgezocht worden, omdat het wantrouwen onder de bevolking steeds meer toeneemt. In dit artikel ga ik eerst in op de belangen van de organisaties. Vervolgens bespreek ik de vooroordelen tegen deze organisaties en tenslotte zal ik het hebben over de mogelijke oplossingen.
Iedere organisatie heeft zo zijn belangen, zo ook Greenpeace en Het Rode Kruis. Hieronder vindt u de doelen van de wereldwijde organisaties die, volgens velen, al jaren heel wat voor ons betekend hebben. Kunnen wij hen zomaar afvallen met een subjectieve kijk?
“Greenpeace is een onafhankelijke internationale milieu-organisatie met vertegenwoordiging in 40 landen. Wereldwijd stelt Greenpeace milieuproblemen aan de kaak en stimuleert oplossingen. Het doel: een gezond en duurzaam evenwicht tussen mens en milieu”
“Het Rode Kruis is een humanitaire hulporganisatie met een missie. Hun werk draait om respect voor andere mensen, de bereidheid om samen te werken en samen oplossingen te vinden voor problemen”.
Zo op het eerste gezicht lijken deze organisaties betrouwbaar en goed voor onze samenleving, maar de laatste tijd worden goede doelen kritisch benaderd. Gaat het geld wel echt naar het doel waarvoor het gegeven is? Speculaties in kranten en bladen over het geld dat aan de strijkstok blijft hangen zijn nog steeds niet bewezen. Tot nu toe blijft het bij vooroordelen van mensen. Wat de mensen die tegen ideële organisaties zijn, tegenwerkt, is het CBF-keurmerk.
Dit keur krijgt een goed doel als het geld op verantwoorde wijze wordt besteed. Dus zolang de tegenstander van ideële organisaties niet met concrete bewijzen komt dat er wel degelijk geld aan de strijkstok blijft hangen, blijft het CBF-keurmerk gelden en is er voor bijvoorbeeld Het Rode Kruis geen vuiltje aan de lucht.
“Zou het werk dat ze verzetten niet beter door de overheid gedaan kunnen worden?” Dit is een vraag die de laatste tijd in de volksmond speelt. De overheid zou beter met het geld voor goede doelen om kunnen gaan en de burger duidelijker laten zien waar hun geld naartoe gaat.
Ondanks dat dit veel belovende uitspraken zijn, zal de overheid op veel problemen stuitten. Eén daarvan is het feit dat bijvoorbeeld Greenpeace geen subsidies en giften aanneemt van de overheid en het bedrijfsleven; ze accepteren de financiële steun alleen maar van particuliere donateurs. Hieruit blijkt dat de relatie tussen de ideële organisaties en de overheid niet over rozen gaat. Er zijn al verschillende wrijvingen geweest en het overnemen van het werk van de ideële organisaties door de overheid zal zeker een explosie van woede met zich meebrengen. Dit zou het doel van de organisaties voor een betere wereld ten schande brengen, want investeren we niet allemaal in goede doelen voor een betere wereld?
Het is duidelijk dat er veel verschillende standpunten over dit onderwerp zijn. Zo heb je de burger die zich tekort voelt gedaan door hun wereldverbeteraars en zo heb je ook die wereldverbeteraars die zich door niemand begrepen voelen. Aan de zijlijn bekijkt de overheid rustig het tafereel. Tot nu toe heeft ze zich er nog niet in gemengd, maar voor hoelang gaat dat nog duren?