Vliegen

[Anne]

ik vlucht in witte regels op papier en letters,
leg me neer op de zachte kussens in mijn hoofd en laat me slapen,
slapen tot ik niet meer leef of niet meer voel
en dan alleen maar dromen kan.

tijd, vlieg door de lucht totdat ik je alleen nog zie
als een wit stipje in de hemelblauwe lucht,
als de ballon die ik te vroeg los liet toen ik nog klein was,
maar heel even ontsnapt uit mama’s hand en die ik nakeek.

en ze zei
dat is je eigen schuld, ik zei nog, laat niet los,
maar jij was eigenwijs, je deed het toch
en kijk, je bent hem kwijt.

zo vlucht ik en droom ik. zie je, daar zweef ik over de aarde
met mijn ballon weg van hier.

laat me dromen.
laat me dromen.

ik vlucht in witte regels op papier en in letters
probeer ik op te schrijven wat ik denk,
want als je uitspreekt wat je droomt,
dan is het echt… dan ben ik écht.

[Porcelain]

...

*Is even weggevlogen naar andere werelden*

De eerste keer dat ik hem vluchtig las vond ik hem erg mooi.
De tweede keer wat minder, al blijft dat stukje over de moeder tegen het kind (en ze zei, dat is je eigen schuld... etc) echt .
Wat me de tweede keer stoorde was deze zin:

als de ballon die ik te vroeg los liet toen ik nog klein was,
maar heel even ontsnapt uit mama’s hand en die ik nakeek.

Te gecompliceerd. Alsof je in je hoofd had: dat móet erin, al past het niet helemaal. Het beeld is mooi, de verwoording hier minder.

Het is meer een verhaaltje, heh? Maar dat stoort niet, vind het wel goed werk.

[Reem]

Ik vind het toch iets teveel een verhaaltje. Je schept een mooi beeld, maar ik moet wel erg veel moeite doen om m'n aandacht erbij te houden: je verwoordingen zijn niet bijzonder genoeg denk ik, en de vorm spreekt me ook niet zo aan, omdat het zo verhalend is. Jammer, want het beeld is inderdaad mooi. Ik had het op een andere manier uitgewerkt, tenzij dit natuurlijk juist je bedoeling was. Maar dan vind ik dat toch wel jammer.

Ik vind het mooi, maar:

'en letters' uit de eerste zin komt er voor mij een beetje vreemd achteraan...de tweede regel vind ik wat (te) lang en zonder 'de' vind ik die zin ook net wat beter lopen.

Sommige zinnen vind ik net te veel verhaal, bijvoorbeeld: 'als de ballon die ik te vroeg los liet toen ik nog klein was' en ook het stukje 'en die ik nakeek'.

Verder snap ik het niet, de ballon is ontsnapt 'uit mama's hand', maar het is 'jou' schuld en 'jij' liet hem los?

En als je leestekens als punten en komma's gebruikt, dan ben ik ook nog altijd voor het gebruik van hoofdletters, maar dat zal iets persoonlijks zijn.