Schrijven in een ruk door, of?

[Tovenaar]

Als je met een verhaal bezig bent, kun je dan jezelf zo concentreren en motiveren dat je vele uren achter elkaar aan het schrijven bent, of gebeurt het proces in (vele) fases? Ik ben zelf met een verhaal bezig, waar ik qua tijd nog niet zo lang aan geschreven heb, maar de eerste zinnen staan er al weken. Ik wilde eens weten of meer mensen dit ''probleem'' hebben.

[Zut Alors!]

Ja, ik ken het. Als ik ergens aan begin kan ik het het beste zo snel mogelijk afmaken, anders gaat het fout. Ik heb nu al een stuk of vijf verhalen waar ik ben vastgelopen, en ik wacht nog steeds op inspiratie om verder te gaan. Het liefste zou ik dus de tijd hebben om uren lang door te gaan, ook al wordt het op een gegeven moment rommelig werk, om maar al die ideeen op papier te krijgen. Dan heb je tenminste iets om te verbeteren.

[Jenneke.*]

Ik schrijf vaak genoeg verhalen in een keer af, maar het gebeurt soms ook dat ik vast loop en een andere keer, als ik weer inspiratie heb, verder schrijf. Of dan blijft het liggen en gaat het naar afdeling prullebak.

[Jenneke.*]

Oja. Als ik verhalen in 1 keer schrijf, zijn ze vaak beter dan een verhaal dat ik over een bepaalde tijd heb geschreven.

[Tovenaar]

*J'nke* schreef op 05-05-2005 @ 17:05 :
Oja. Als ik verhalen in 1 keer schrijf, zijn ze vaak beter dan een verhaal dat ik over een bepaalde tijd heb geschreven.

Dat heb ik dus juist niet..ik ben ontzettend perfectionistisch, kan vaak een heel uur nadenken over 1 zin, waardoor ik sowieso al meerdere dagen/weken moet uittrekken voor een verhaal. Ik heb altijd het gevoel dat ik als ik het snel doe, fouten maak of het afraffel.

[Jenneke.*]

Bij mij verliest een verhaal dan z'n kracht. Vaak schrijf ik verhaaltjes bij een bepaalde emotie, die op dat moment ook moet worden afgemaakt. Als ik dat uitstel tot een ander moment, dan is de emotie weg en dus ook de kracht.

[Type]

schrijven komt bij mij voort uit een gevoel, en elk stukje wat ik schrijf heeft dus zijn eigen karakter.
Dat betekent meteen dat ik bijna alles in 1 keer af moet schrijven, anders heb ik weer een ander gevoel in mijn maag wanneer ik het de 2e keer oppak, en dan kan ik nooit meer echt schrijven wat ik bedoelde.

Het lukt me meestal wel om dingen in meerdere keren te schrijven, maar dat komt omdat ik de sfeer wel nagenoeg terug kan roepen als ik iets verder schrijf op een ander tijdstip, door het nog eens te lezen, te bedenken wat ik ook alweer als uitgangspunt had.

Maar het liefst zou ik alles meteen afschrijven. Ik ben snel genoeg met taal omdat ook te kunnen...

[Vogelvrij]

Korte verhalen (tot twee a4tjes of zo) schrijf ik in één keer, langere verhalen schrijf ik in meerdere dagen, maar wel snel na elkaar. Als ik een of twee dagen er niet aan werk, dan wordt het nooit meer wat, want dan ben ik het gevoel ervan kwijt. Dat komt voornamelijk omdat ik (veel delen van) het verhaal al eerder schrijf dan dat ik het opschrijf. Ik schrijf voordat ik ga slapen, als ik de hond uitlaat... En dan probeer ik die zinnen te onthouden, wat meestal best aardig lukt, maar toch niet weken lang

[Roosje]

Ik schrijf meestal een paar dagen aan iets, behalve als iets heel kort is. Dan schrijf ik het, post het soms op het forum en kijk er dan vrijwel nooit meer naar om (dan verdwijnt het namelijk in mijn vakje "schrijfseltjes", dat ik alleen laatst openmaakte omdat ik alles op mijn computer wilde hebben staan). In principe kan ik heel lang doorschrijven, ik heb vandaag bijvoorbeeld bijna de hele dag geschreven, maar ik moet altijd uren nadenken over een paar zinnen. In mijn hoofd zijn ze altijd veel mooier dan in het echt.

[I C U]

Hangt ervanaf wat ik in gedachten heb. Soms schrijf ik een verhaal/stuk tekst aan een stuk door, omdat ik het al helemaal in mijn hoofd heb zitten, vaak zijn die stukken ook vrij kort. Soms als ik een langer iets in mijn hoofd heb, duurt dat langer... En dan heb je ook nog die stukken tekst waarvan ik geen idee heb wat ik er ook alweer mee wilde en die ik dus opzij leg tot ik tijd/zin/inspiratie heb om er nog eens naar te kijken. Tja...

[duivelaartje]

Hangt er vanaf; heeft het een lengte van ongeveer 2 a4-tjes, dan zou ik dat in een keer kunnen schrijven. Niet dat het dan al goed is, want dan begin ik met veranderen en stukjes herschrijven. Dus ben vaak wel een tijdje bezig met een verhaal(tje).

Een langer verhaal is altijd in delen. Meestal een a4-tje per keer. Soms korter, soms langer. Vaak is de eerste alinea het 'moeilijkst', daar besteed ik dan ook wel veel tijd aan.
Maar ik loop wel eens vast in lange verhalen. (Benedenaarde ...)

[chocomelsletje]

Soms schrijf ik de verhalen in een keer, en de andere keer niet. Als ik de verhalen niet in een keer afmaak, dan leg ik het naast me neer, en vergeet ik 't. Begin ik een week later aan een ander verhaal Zo heb ik nu een stuk of 30 onaffe verhalen, die ik waarschijnlijk ook nooit af zal schrijven. Want als ik later verder ga met de verhalen, dan worden ze nooit meer zoals ik ze in eerste instantie wou

[oeski]

Ik ga mezelf niet motiveren om ergens lang mee bezig te zijn.
Als er niet veel bijzonders meer in mij opkomt schrijf ik er niets mee bij, zou waarschijnlijk alleen maar afdoen.

[Changshan]

oeski schreef op 06-05-2005 @ 12:51 :
Ik ga mezelf niet motiveren om ergens lang mee bezig te zijn.
Als er niet veel bijzonders meer in mij opkomt schrijf ik er niets mee bij, zou waarschijnlijk alleen maar afdoen.

Dat heb ik tot nu toe ook, alleen zou ik ook wel eens een wat langer verhaal willen proberen.

[Zut Alors!]

chocomelsletje schreef op 06-05-2005 @ 12:35 :
als ik later verder ga met de verhalen, dan worden ze nooit meer zoals ik ze in eerste instantie wou

Het voordeel is dat ik in eerste instantie niks hoef te willen

Ik schrijf altijd in een ruk door. Ik kan niet stoppen als ik eenmaal bezig ben. Wat ik dan ook al eerder afbreek omdat ik bijvoorbeeld iets anders moet doen ofzo, maak ik nooit meer af. Best zonde want daar zitten best mooie stukjes tussen zo af en toe. Als ik gebrek heb aan pen & papier dan typ ik het in mijn telefoon in, maar dat is meestal met gedichten.

[KIET]

Varieert Soms heb ik zoveel dat ik papier kwijt wil dat ik letterlijk vingers en tijd tekort kom, een andere keer laat ik een verhaal met gemak een half jaar - of langer - liggen. Ik zal overigens nooit een verhaal in één keer afschrijven; als ik een verhaal schrijf pak ik het ook gelijk goed (lees groot) aan, dus dan kom ik met gemak op de vijftig pagina's uit - en dan is het nog niet eens af Maar rond dat punt heb ik al weer een ander idee, dus begin ik daar weer mee. Ik zal dus nooit een serieus verhaal op één dag afmaken, maar het komt inderdaad wel eens voor dat ik met gemak een paar uur ermee bezig ben.

Ik ben meestal rond de drie uur bezig om een post te typen voor de SIM/RPG waar ik medebeheerder van ben

Maar ik wil nog eens een keer een verhaal schrijven dat niet zo heel lang is - of niet heel lang dreigt te worden door de complexiteit ervan (of van de personages) - zodat ik dat hier eens kan posten. In een ver verleden heb ik wel eens een verhaal hier neergezet, maar volgens mij was dat toen veel te lang of te veel in één keer om kennelijk iemands interesse erin vast te kunnen houden Zo'n kort verhaal zou ik wel waarschijnlijk in één keer uit kunnen schrijven, of er in ieder geval vele uren achter elkaar mee bezig kunnen zijn.

[Soapsie]

Bij mij gaat het schrijven van grote verhalen in delen. Als ik net aan zo'n verhaal begin, dan schrijf ik vaak in één keer 10 pagina's. Dan stop ik weer even, tot ik inspiratie heb. En als ik dat heb kans ik soms uren achter elkaar aan één verhaal schrijven.

Kleine verhalen schrijf ik in één keer, anders heeft het echt geen kracht meer, vind ik. Misschien dat het daardoor komt, dat mijn kleine verhalen leuker worden gevonden dat mijn grotere verhalen.

[Nijn*]

Als ik eenmaal aan iets ben begonnen en er enthousiast over ben, schrijf ik soms uren achter elkaar door, of in gevallen van kleine teksten: perfectioneer ik het helemaal. Maar ik heb ook wel eens dat ik ineens vast loop of zo, dan kom ik gewoon niet verder en kan het dagen, zelfs weken, duren eerdat ik weer verder schrijf. Ik heb ook een aantal heel lange verhalen op mijn computer staan waar ik nooit meer wat aan doe, omdat ik tijdens het schrijven werd afgeleid en het toen nooit meer heb afgemaakt oid.. Best zonde, maar tegen de tijd dat ik mezelf heb gemotiveerd weer verder te schrijven, heb ik meestal weer andere inspiratie gekregen..

[Millroy]

Schrijven, en dan mijn schrijfselmap in.
De dingen die ik jullie laat lezen zijn de schrijfsels die ik enkele weken later nog steeds kan apprecieren en die dus, volgens mij, minder waardeloos zullen zijn.
Af en toe schreef ik wel eens iets gewoon hier, in dit tekstvak. Ik zou je een link kunnen geven naar het stuk dat ik gewoon hier geschreven heb, maar dat is zo patserig.

[Charlottetje]

Hersenspinsels en artikelen (plus studie-opdrachten) zijn de enige stukken die ik nog schrijf.
In iets anders ben ik namelijk nog vele malen slechter.
Het is dus altijd in een ruk doorschrijven.
Herschrijven...... ehh, wat is dat?

Charlotte

[Blood Fire Rage]

Sukkels. Inspiratie bestaat niet, alleen de geestekracht om door te gaan.

'Geen inspiratie' is (misschien onderbewust, maar desalniettemin toch een) smoesje.

[KIET]

Blood Fire Rage schreef op 19-05-2005 @ 14:06 :
Sukkels. Inspiratie bestaat niet, alleen de geestekracht om door te gaan.

'Geen inspiratie' is (misschien onderbewust, maar desalniettemin toch een) smoesje.

Daar kan ik het niet helemaal eens mee zijn Je moet natuurlijk wel gemotiveerd zijn - en blijven - om een verhaal te schrijven, en zeker om het af te maken. Maar dat geldt natuurlijk voor alles. Echter, inspiratie en originaliteit zijn dan wel net zo belangrijk, vooral omdat ze imho ook met elkaar verbonden zijn: als je geen inspiratie hebt maar er wel aan door blijft werken is de kans vrij groot dat het ook minder origineel wordt, met weer als gevolg dat het verhaal of niet leuk wordt, of geforceerd en clichématig overkomt. Vanuit dat oogpunt bestaat inspiratie wel degelijk.

Ik ben om allebei de redenen wel eens gestopt met verder schrijven (voor dat moment), dus zowel omdat ik geen zin meer had om verder te gaan maar ook wel eens omdat ik niet meer wist hoe ik verder moest. En dat hoef niet eens op grote schaal te zijn. Gebrek aan inspiratie kan zelfs beperkt zijn tot één rottig zinnetje, waarvan je niet weet hoe je die het best neer kan zetten. Bij mij is meestal het probleem dat ik nooit zo goed weet hoe ik van het ene deel naar het andere moet (over) gaan, en beginnen (van het verhaal zelf, maar ook van hoofdstukken e.d.) - hetgeen precies wil zeggen dat ik op dat moment geen inspiratie heb om het neer te zetten zoals ik het wil ("inspiratie = gevoel hoe men een klus, m.n. het maken van een kunstwerk, kan aanpakken" - vandale.nl). Dat kan ik wel met mijn geesteskracht verder schrijven, maar dan zou het dus zonder het (juiste) gevoel zijn.

[Blood Fire Rage]

Ah, wat jij bedoelt is creativiteit. Dat heb je altijd.

Nee nou zonder onzin. Onze defenities van inspiratie verschillen blijkbaar.