Star Wars: Boba Fett.

[Eye of Sauron]

Door Episode III, waar ik aanstaande zondag naar toe ga, ben ik weer helemaal into Star Wars.
Ik vond het dus tijd om weer een Star Wars-verhaal te schrijven. Dit keer met mijn favoriete Star Wars personage, Boba Fett, in de hoofdrol. Dit verhaal speelt zich ergens net voor A New Hope af, dus voordat Boba mee gaat doen aan de Han Solo-jacht.
Laat me weten wat jullie ervan vinden, ok?




Boba Fett liep de loopplank van de Slave I af. Hij was aangekomen op zijn bestemming, Mindeer, een achterafplaneetje op een paar parsec afstand van Tatooine. Gisteren had hij de aankondiging op het holonet zien staan: ‘gezocht: Ladia Zatura. Beloning 700 kredieten. Dood af te leveren bij Jabba de Hutt’. Normaal gesproken haalde Boba zijn neus op voor dit soort lage beloningen, maar hij was nu toch in de buurt en bovendien is het weleens fijn om een makkelijke klus te hebben. Want dit was een makkelijke klus. Gewoon een ontsnapte slavin die niet op Jabba’s avances was ingegaan. Volgens zijn bronnen werkte ze in de cantina waar Boba nu voorstond.
Hij stapte door de deuropening naar binnen. Het rook er muf. Het was precies zo’n rokerig gat waar hij al zo vaak was geweest. Vanuit de deuropening bestudeerde hij de klandizie. Een allegaartje van verschillende rassen: een paar rodianen aan de bar, wat weequay in de hoek, verder vier stormtroepers die hun soldij aan het opdrinken waren en nog een hoop anderen die Boba zo een twee drie niet kon thuisbrengen. Hij liep naar de bar en gooide een muntje naar de barman. ‘een ruby bliel. Met een rietje’. De Corelliaan schonk zijn drankje in en zette het op de toonbank. ‘Ben je hier voor zaken?’ vroeg hij. Maar Boba Fett antwoordde niet.
Terwijl hij zijn drankje dronk liet hij onopvallend zijn premiescanner zakken. Hij had zijn doelwit snel gevonden. Het was de mooie schaarsgeklede danseres op het podium. Maar zijn interesse ging meer uit naar het publiek. Zijn premiescanner gaf aan dat er verschillende gezochten in de cantina zaten: sommige met zeer aantrekkelijke premies. Nu moest hij ze alleen nog vangen.
Op dat moment brak er commotie uit aan een van de tafeltjes: een rodiaan was een barabel aangevlogen. Terwijl er een kring om de vechtenden werd gevormd vluchtten verscheidene eerlijke klanten de zaak uit, terwijl het gajes de wapens trok. Snel was het halve café aan het vechten. Dit was precies de afleiding die Boba nodig had.
Hij koos zijn eerste doelwit: een lelijke Trandoshaan die volgens zijn premiescanner Drossk heette en die levend 3000 kredieten waard was. Snel zette hij zijn blaster op verdoven en schoot de lelijkerd neer. Vervolgens schoot hij op de volgende premie. Snel had hij verschillende aliens uitgeschakeld, waarbij hij er op lette dat hij geen personen doodde die levend meer waard waren.
Op dat moment werd de premiejager onder vuur genomen door de vier stormtroepers, die dekking hadden gezocht achter een omgevallen tafel. Alleen kunnen stormtroepers niet raak schieten als ze dronken zijn. Ze schoten niet Boba neer, maar de barman die wanhopig probeerde het gevecht op te laten houden. De Correlliaan was op slag dood. Boba beantwoordde het spervuur van de troepers met een flitsgranaat, die hij achter de tafel gooide. Na een felle flits waren allevier de troepers even verblind. Van deze verwarring maakte Boba gebruik: hij activeerde zijn jetpack en vloog over de hoofden van de troepers heen. Terwijl hij dit deed legde hij ze neer met zijn blaster met afgezaagde loop. Ondertussen had een grote Talz hem als doelwit uitgekozen. Toen de premiejager landde, kreeg hij meteen een kopstoot die hem tegen de grond sloeg. De Talz wou zich daarna op hem werpen, maar de slinkse Boba Fett reageerde meteen door zich opzij te rollen. De harige alien landde hardhandig op de vloer. Hij was sneller dan hij eruit zag, want het oersterke beest stond weer in no-time, en hij sloeg met zijn machtige arm Boba Fett, die zijn wapen kwijt was, opnieuw tegen de grond. Maar de premiejager had niet alleen zijn blaster als wapen. De Talz kwam op hem af stormen, klaar voor de genadeslag. Boba strekte zijn rechterarm uit….en de Talz viel dood op de grond. In zijn nek zat een kleine gifpijl.
Boba Fett griste een wapen van de grond en stond op, klaar om zijn volgende tegenstander uit te schakelen…maar die bleef uit.
De bar was ineens doodstil. De grond was bezaaid met dode en bewusteloze lichamen. In de hoek was een gewonde Kubaz bezig er stilletjes vandoor te gaan. Boba liet hem gaan. Er stond toch geen premie op zijn hoofd. Verder lagen er nog wat kreunende lichamen op de grond, maar voor de rest was alles stil. Tijd om te incasseren.
Boba drukte op een knopje op zijn polsbeschermer. Meteen ging het luik van Slave I open. Er vlogen drie I-5 grijperdroids uit, die op aanwijzing van de premiejager de bewusteloze premies naar het cellenblok van Slave I begonnen te slepen. De Trandoshaan Drossk begon ondertussen weer bij te komen, maar voordat hij weer volledig bij bewustzijn was, zat hij in een van de cellen. Toen dat gebeurd was, waren de lijken aan de beurt. Iedereen met een premie op zijn hoofd, werd naar het vrachtruim gesleept.
Daarna liet Boba zijn premiescanner nog één keer over de lichamen gaan. Iedereen die nu nog op de grond lag, had geen premie op zijn hoofd en was dus waardeloos voor Boba Fett.
Bijna iedereen. Boba pakte zijn eigen afgezaagde blaster van de grond liep achter de bar langs, waar de sexy vrouw waar hij oorspronkelijk voor gekomen was zich verstopt had. Ze was meteen toen het gevecht was uitgebroken van het podium afgesprongen en achter de bar gedoken.
Hij richtte het geweer op haar en haalde de veiligheidspal er vanaf. ‘Heb je nog een laatste wens?’ vroeg hij vanachter zijn helm. Voordat ze antwoord kon geven, gebeurde er echter iets onverwachts. Vanuit de deur die naar het achterkamertje leidde rende iemand naar de vrouw toe, die tussen haar en Boba’s blaster ging staan. Het was een klein jongetje, van een jaar of zes. ‘Laat mijn mama met rust!’ huilde hij. Boba aarzelde. Zo stonden ze enkele tellen tegenover elkaar. Aan de ene kant de schijnbaar onoverwinnelijk premiejager: de beste van het melkwegstelsel, aan de andere kant een klein jongetje dat wanhopig zijn moeder probeert te beschermen. De vrouw was ondertussen opgestaan. ‘Ga aan de kant, Zeka’ zei ze tegen haar zoontje. Toe de jongen niet reageerde, ging ze zelf voor het jongetje staan. De loop van het straalgeweer van de geharnaste premiejager duwde nu tussen haar ontblote borsten, en richtte recht op haar hart. ‘Schiet mij maar neer’ zei ze toen. ‘Maar laat mijn zoon leven’ Boba aarzelde nog steeds, maar zijn helm verraadde geen enkele gezichtsuitdrukking. Toen zette Fett de veiligheidspal weer op zijn geweer en draaide zich om. Hij liep naar de kassa die op de bar stond en maakte die open met zijn snijbrander. Terwijl hij dit deed stonden de jongen en zijn moeder nog steeds bewegingsloos te kijken. Toen de kassa open was, haalde Boba Fett alle kredieten eruit die erin zaten, meer dan 4000, en gaf deze aan de vrouw. ‘Neem dit en maak dat je wegkomt. Dit is geen plaats om een kind op te voeden’ Toen draaide hij zich om en liep de bar uit. In de deuropening bleef hij nog even staan en zonder zich om te draaien zei hij: ‘En neem een nieuwe garderobe’ Toen verdween hij, de vrouw beduusd achterlatend.

[Spoonie]

ik heb het niet zo op deze verhalen in het nederlands maar het is okee

Hij liep naar de bar en gooide een muntje naar de barman. ‘een ruby bliel. Met een rietje’

dat met een rietje moet er echt uit

[A Narrator]

Spoonie schreef op 20-05-2005 @ 23:02 :
ik heb het niet zo op deze verhalen in het nederlands maar het is okee

Hij liep naar de bar en gooide een muntje naar de barman. ‘een ruby bliel. Met een rietje’

dat met een rietje moet er echt uit

Dus niet, Fett houdt zijn gelaat altijd verborgen. Dus moetr hij wel een rietje nemen.

Ik vond het een goed en leuk verhaal, vooral een leuk plot. Ga zo door EoS.

[Spoonie]

dat is waar, maar onze boba zal daar wel iets ander voor hebben. maar iets drinken met een rietje dat is hetzelfde als james bond die een ongeschude martine drinkt

[Eye of Sauron]

A Narrator schreef op 21-05-2005 @ 13:20 :
Dus niet, Fett houdt zijn gelaat altijd verborgen. Dus moetr hij wel een rietje nemen.

Ik vond het een goed en leuk verhaal, vooral een leuk plot. Ga zo door EoS.

Thanks!

Het rietje was idd om te benadrukken dat hij zijn helm nooit afzet.

[Lollita *]

Ik hou niet van Star wars!

[A Narrator]

Fijn dat je het met ons wilt delen...