Verdronken liefde keert niet terug.

[*Eleni*]

Verdronken liefde keert niet terug.

Ze keek de sterren in zijn ogen
tot ze de horizon afgleden,
ze had gezwaaid, gelachen en
de nachten van gemis gemeden.

-Alle dagen stond ze aan de kade,
genoeg mannen die daar kwamen
en weer gingen zonder afscheid,
schippers, zeelui zonder namen.-

Zijn armen, glimlach en gezicht
verloren waarde en gewicht,
de zee nam alles met zich mee.

Ze keek de sterren uit zijn ogen,
had de wereld doen geloven,
dat ze echt gelukkig was.

Maar ook een zwartgehulde weduwe
verstikt ooit in haar eigen web.

[Vogelvrij]

-Alle dagen stond ze aan de kade,
genoeg mannen die daar kwamen
en weer gingen zonder afscheid,
schippers, zeelui zonder namen.-

Deze strofe vind ik echt mooi lopen, maar waarom staat hij tussen van die streepjes?

Het is bijna een sonnet, maar door die laatste twee zinnen net niet helemaal. Ik weet niet wat ik daarvan vind, dus dit is gewoon een constatering

De eerste strofe vind ik niet zo mooi, qua inhoud en hoe hij loopt, maar over het algemeen vind ik het toch een mooi gedicht

[*Eleni*]

Bedankt!

De streepjes staan er omdat die strofe anders is dan de rest, de andere strofes gaan over allemaal over "hetzelfde-andere-onderwerp" (Heb niet het idee dat het duidelijker wordt door mijn uitleg )

Het is bijna een sonnet, maar door die laatste twee zinnen net niet helemaal. Ik weet niet wat ik daarvan vind, dus dit is gewoon een constatering

Dat had ik ookal geconstateerd, maar ik vond de toon, het ritme en de sfeer niet echt sonnet achtig, dus besloot ik er ook geen sonnet van te maken

De eerste strofe vind ik ook niet zo mooi, ben er ook niet echt tevreden over, maar wil hem eigenlijk ook niet veranderen.

*Eleni* schreef op 22-05-2005 @ 17:24 :
De eerste strofe vind ik ook niet zo mooi, ben er ook niet echt tevreden over, maar wil hem eigenlijk ook niet veranderen.

Je zou van de tweede zin :

Tot ze van de horizon verdwenen

kunnen maken. Dan is het geen volrijm meer, maar de klanken komen wel mooi overeen en de klemtoon ligt dan beter.

[Paris]

Deze loopt echt lekker, hij leest erg fijn. De rijm komt ook niet geforceerd op me over. Maar de laatste strofe had je, vind ik, wel weg kunnen laten. Het voegt voor mij niets toe aan het gedicht. Na de vierde strofe vind ik het gedicht eigenlijk al afgesloten. En wat ik me afvroeg, waarom kijkt ze in de eerste strofe de sterren IN zijn ogen en in de vierde strofe UIT zijn ogen?

[*Eleni*]

Bedankt voor de reacties.

@ Paris; de eerste strofe kijkt ze de sterren in zijn ogen, hoeft niet uitgelegd te worden lijkt me. In de laatste keek ze de sterren uit zijn ogen, kortom de sterren verdwenen, hij ging weg/overleed.


@ Ave, ik kan hem niet meer veranderen, maar zo is hij inderdaad beter.

[dromenvanger]

Ik vind hem mooi, en hij loopt idd vlot.

Ik dacht eigenlijk dat de betekenis was dat ze besefte dat ze toch niet zo gelukkig was met hem, met het eeuwige afscheid enzo. Dan dacht ik toch door de laatste twee zinnen.

Of dat ze juist wilde dat hij stierf, hee ja, ze ontnam hem zijn levenslust, hij stierf, ze deed alsof ze verdriet had en kleedde zich zwart, maar uiteindelijk zou dat gelieg uitkomen.

[Reem]

De eerste strofe valt een beetje in het niet vergeleken met de andere strofes, die op mij heel natuurlijk en bijzonder overkomen. Toch is die eerste strofe nodig: het is een soort inleiding. In z'n geheel vind ik je gedicht mooi en het leest erg fijn. Juist het verschil tussen 'in' en 'uit' (in de eerste en laatste strofe) vind ik mooi, omdat het een totaal andere betekenis geeft.