Jaja wij hebben op school een periode 'Poëzie', en ik dacht laat ik hier mijn opdrachten deponeren
Litteken
Een extra stukje huid
geen geschenk, doch een teken
verkregen door de grootste
puzzel uit mijn leven.
Mijn broer had me een duw gegeven
Grind zo groot als keien, sneden
door mijn vel en, ach
je kent het wel
-bloeden, huilen, zweren-
Een verbandje kon me wel troost geven.
Een extra stukje huid
wat bof ik toch!
Anderen zouden daar een moord voor plegen.

De opdracht was simpel: schrijf een gedicht over je litteken, als het kan met een regeltje of wat beeldspraak.
Mijn mooie Madeleine
Mijn mooie Madeleine
staat achter de gordijnen
ik knipoog haar haar
en met een gebaar
snoei ik de heg.
Duizenden blaadjes vliegen weg
ook Madeleine is verdwenen
-zal ik een kopje suiker lenen?-
Shit, alweer een gat in de heg.
Nu loopt ze op de straat
de mooie Madeleine
geratel van de kettingzaag
O, stop, shit ze nadert, en
Mijn concentratie verwatert.
Er ligt bloed op de weg.
-------------------------
Bij de laatste was het de opdracht om een gedicht te schrijven waarin je beschreef hoe het is om te denken terwijl je met iets anders bezig bent.. jaja vaag maar ik vond hem wel grappig