19-06-2005, 14:24
|
|
|
Eenzaam was een buikgevoel, tot..
De ware wereld was ver heen En gras bleek onder je voeten haar eigen leven te leiden. De oude olm boog haar takken niet meer zachtjes om je hoofd. Alles woekerde verder. Zoveel levens in je tuinen, waaiers van wonderschone rozen aan donkere struiken, doch doornen diep in je grond. Lentemorgen, dauw en drassig vult de hoeken van je ogen. En een klaagzang van de vogels. Voel, voor jou is het te laat. Zacht stervend zak je neer in 't gras. Poging tot het uit te leggen. Hartstollend, zo alleen je was. ------------------ Ja, misschien in een poging om mezelf uit te leggen? 
|
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
19-06-2005, 15:28
|
||
|
Citaat:
Zelf geschreven? Knap gedaan ho0rw!  kon ik dat maa,
|
|
|
19-06-2005, 15:43
|
|
|
ja zelf geschreven ja
 titel is tijdelijk trouwens
|
|
|
19-06-2005, 16:38
|
||
|
|
Citaat:
 en nee nee titel moet blijven! ik vind hem net zo mysterieus en ik-wil-meer-lezen-achtig... In de eerste strofe vind ik die "Alles woekerde verder" niet goed lopen bij de rest, het remt mijn lezen een beetje. Lentemorgen, dauw en drassig vult de hoeken van je ogen. vind ik werkelijk prachtig De inhoud vind ik een beetje moelijk, om daar iets zinnigs over te kunnen zeggen moet ik hem nog een paar keer lezen vrees is, maar geschiedenis roept heel erg zacht m'n naam, dus dat zal voor vanavond zijn
__________________
...moet u maar bedenken dat Dwaasheid, die ook nog eens een vrouw is, aan het woord was. (EvR)
|
|
|
20-06-2005, 10:46
|
||
|
Citaat:
)De titel vind ik ook mooi Verder heb ik geen zin om nog goed overwogen kritiek te gaan geven, moet zo eten en mja 
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
|
|
20-06-2005, 13:22
|
|
|
Speciaal voor Vogelvrij, een nadere uitleg:
Strofe 1: Persoon X merkt dat ook zonder haar het leven doorgaat, dat het gras groeit, en dat ze eigenlijk niet echt gemist word. Het leven gaat zijn gang, maar persoon X voelt zich daarbuiten staan. ze mist de 'omhelzing van de boom', dat zou je kunnen zien als: ze mist de directe liefde van haar dierbaren. Strofe 2: Een tuin, staat voor mij voor het leven, als je bedenkt hoeveel dieren er in zijn, en hoeveel planten. Het leven heeft mooie kanten: rozen, het leven heeft minder mooie kanten: de doornen. Maar voor sommigen is het moeilijk om met doornen om te gaan. Strofe 3: Ook lente staat voor het leven, en is het tegenovergestelde (vind ik) aan de herfst, de tijd van het donkere en grauwe. Wat ik met deze strofe wilde benadrukken is het gevoel dat je echt helemaal alleen staat, het huilen, en dat je nogsteeds wel lichtpuntjes ziet, maar die door je verdriet misvormen. Strofe 4: Zacht stervend, daar bedoel ik absoluut geen zelfmoord mee, maar meer de wil om dingen uit te leggen, om jezelf uit te leggen, hoe moeilijk dat is en hoeveel moeite en verdriet dat kost. En veel mensen zien pas dat hun medemens écht 'lijdt', als hij of zij de emoties eruit gooit, of 'sterft'. Mja.. Trouwens, ik ben absoluut niet suicidaal, dus wees niet bang ofzo.
|
|
|
21-06-2005, 14:14
|
|
Verwijderd
|
Titel moet blijven! Maar ik snap de hoofdletters bij de eerste strofe niet helemaal geloof ik...Ligt dat aan mij?
Lentemorgen, dauw en drassig vult de hoeken van je ogen. En een klaagzang van de vogels. Voel, voor jou is het te laat. Vind ik het mooist, en de eerste strofe loopt zo heerlijk Zacht stervend zak je neer in 't gras. Poging tot het uit te leggen. Hartstollend, zo alleen je was. Het stoort me een beetje dat achter iedere zin hier een punt staat. En "poging tot het uit te leggen" klinkt mij niet lekker in m'n oren. Poging het uit te leggen, ja. Poging tot uitleggen, ja. Poging tot het uitleggen, ja. Poging tot het uit te leggen, die snap ik niet?
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 06:46.
Adverteren