k heb zin en tijd om wat meer te typen,
ja ik heb daar ook last van en te erg. Ik ben iemand die heel erg van lichamelijk contact houd, het is niet zo dat ik tegen iedereen oprij ofzo maar gewoon arm om je heen ofzo. Dit heeft niet zo zeer met sex te maken maar voor mij is het deels troostend. Het klinkt heel erg raar maar een knuffel laad mij weer op. Ik heb een bewust opgewekt enorm zelfvertrouwen en probeer altijd zo emotieloos mogelijk te zijn als overlevingstategie (thuissituatie, zal niet uibreiden). Maar dat betekend ook dat je een paar personen nodig hebt om je weer op te laden, die je gewoon af en toe knuffelen waardoor je weer verder kan.
Echter ik heb niet zo veel van dat soort vrienden, ik heb maar paar echte vrienden waar een kwart van ver weg woont en nog eens de helft lichamelijk afstandelijk is. De momenten dat ik het meest behoefte aan een hug heb zijn ´s avonds. Op dingen als schoolexursies waar je lang met elkaar opgescheept zit (ook ´s avonds) gebeurt het dan weleens dat ik naar 1 bepaald iemand trek, bij die persoon ben ik om het maar ff loos te zeggen, zwak.
Maar ik heb ze dus alleen nodig als ik me kut voel, en dat is niet op school, dan ben ik gewoon normale ninnoc die geen behoefte heeft aan een vriendje. Maar ja dan zit je nog wel met zo'n jongen want die heeft, natuurlijk, geen zin in een vriendin die overdag weinig van hem weten moet.
k omn lang verhaal kort te houden, bij mij mond behoefte aan lichamelijk contact vaak uit in rare scheve realties of niet-relaties
__________________
because we are born free, to have the world as our playground
|