ik wil hem niet kwetsen

edit

[Soezen]

Die jongen is dus duidelijk verliefd op jou. Hij weet ondertussen wel dat jij hem niet op die manier wil, en voelt zich daarom klote. Maar omdat hij jou dus niet kwijt wil, wil hij wel vrienden met je zijn. Heeft ie tenminste iéts.

Je houdt hem dus niet aan het lijntje, hij weet dat jij niet verliefd bent op hem. Wel zou ik het een beetje rustiger aan doen met elkaar zien. Hij moet wel de kans krijgen om tenminste een beetje over zijn verliefdheid heen te komen.

[yapo]

In principe vraagt hij meer van jou dan jij hem wil/kan geven en legt vervolgens de schuld bij jou. Je hebt hem duidelijk gemaakt dat er nu eenmaal niet meer inzit dan vriendschap, meer kan je eigenlijk niet doen. Hij zal moeten beseffen dat alles tussen jullie puur vriendschappelijk is, maar hij kan daar blijkbaar geen vrede mee vinden.
Schrijf hem een brief ofzo, leg het nogmaals uit, maar begin niet aan dingen die je eigenlijk niet wilt, dan kwets je uiteindelijk jullie allebei nog.
Pratenpratenpraten en als verder niets helpt...dan ligt dan aan zijn eigenwijsheid, maar zeker niet aan jou.

[mara18]

Jij zoende hem terwijl je wist dat hij veel meer voor jou voelde dan jij voor hem. Dat zal voor hem het sein geweest zijn dat hij toch een kans maakte en waarschijnlijk is hij hier een beetje door 'geobsedeerd'. Elke reactie die je beschrijft ken ik. Ik heb het ook meegemaakt, alleen was ik dan T .

Mijn hele leven stond in teken van één jongen, niet meer normaal.En het frustreerde mij zo dat ik hem niet kon krijgen ondanks dat hij af en toe heel erg twijfelde (waarschijnlijk ook onder druk , net als bij jou). Wij hebben nu geen contact meer.

Volgens mij is het dus ook geen gezonde vriendschapsrelatie. Ofwel zal hij zich eindelijk over je heen zetten (wat veel tijd kan vragen) ofwel zal het contact verbroken worden.Een tussenweg zie ik niet.

[Thee Muts]

Zoals al eerder is gezegd houd jij hem niet aan het lijntje, maar maakt hij het vooral moeilijk voor zichzelf. Jij bent duidelijk genoeg geweest over het feit dat je niet meer voor hem voelt dan vriendschap, en helaas voor hem moet hij het daar dan maar mee doen. Aan hem dan de keuze of hij op een vriendschappelijke manier met jou verder kan gaan of dat hij even afstand van je moet nemen. Dat laatste is waarschijnlijk het verstandigst, maar zelf wil hij dat eerste. Prima, dat is dan zijn keuze, daar kan hij vervolgens niet jou de schuld van geven. En door jou te laten zien dat hij zich steeds gekwetst voelt door jou, maakt hij het er voor jou ook niet leuker op. Dus misschien moet jij dan idd maar de keuze maken om wat afstand te nemen, ookal vind je dat zelf ook erg jammer. Maar op deze manier loopt het natuurlijk ook niet lekker.

[WolterB]

Hij maakt het zichzelf te moeilijk.
Jij zegt niet meer dan vriendschap te willen en hij blijft meer willen, ondanks dat jij daar best duidelijk in bent.

Dat hij vast blijft houden aan de mogelijkheid dat er meer is, is zijn probleem en hij zadelt jou er mee op, probeert jou over te halen om meer te willen en omdat jij er niet aan toegeeft, wordt hij gekwetst. In principe kwetst hij dus zichzelf.

[BrunetJuh]

Je houdt hem niet aan het lijntje hoor. Je hebt hem duidelijk gemaakt dat je geen relatie met hem wil. Maar hij probeert het telkens weer, dus de schuld ligt gewoon bij hem. Hij maakt je aan het twijfelen en daardoor voel jij je weer kut. Waarom vertel je hem niet gewoon dat je bang bent als je het probeert, dat het misschien fout zal gaan en bang bent dat jullie vriendschap er ten koste van gaat? Misschien kunnen jullie dan samen tot een goede oplossing komen!

[Yoni]

salieee schreef op 28-08-2005 @ 19:03 :

Toen ik op vakantie was merkte ik dat ik T na 2 dagen al vergeten was en ik heb toen ook een vakantievriendje gehad, wat overigens niks meer is geworden na de vakantie.

Dit is toch een teken dat je gemakkelijker dan je denkt zonder hem kunt. Als je maar de nodige afleiding hebt (zoals op vakantie dus) en een ander tijdverdrijf hebt dat als het ware in de plaats van T. komt. Al is dit natuurlijk veel moeilijker voor T. Maar ik denk namelijk dat de beste oplossing is elkaar los te laten en afstand te nemen. Want hiermee schieten jullie allebei niks op, de druk zal waarschijnlijk alleen maar erger worden. Voor hem, maar ook voor jou. Jij blijft net zo goed als hij met je gevoelens zitten. Door langzaamaan afstand van elkaar te nemen, dus niet elkaar opeens een hele tijd niet meer zien, wen je er aan en worden zijn gevoelens voor jou wellicht minder. En je zult zien dat jij dan ook weer op adem kunt komen.

Je moet wel gek zijn als je meteen een punt zet achter jullie vriendschap, want je zegt heel veel lol te hebben samen en dat is veel te waardevol om weg te gooien .

[little nemo]

... kan iemand t ff samenvatten ?? ik geloof nooit dat er zoveel txt nodig is om het probleem duidelijk te maken

[yapo]

little nemo schreef op 29-08-2005 @ 13:19 :
... kan iemand t ff samenvatten ?? ik geloof nooit dat er zoveel txt nodig is om het probleem duidelijk te maken

Ik heb ongeveer twee maanden geleden een jongen T ontmoet op werk. We werden steeds closer, we konden goed met elkaar praten, lachen etc. Er was een soort gevoel van 'soulmates'.
We zijn toen 3 weken lang elke dag met elkaar om gegaan. Maar ik was niet verliefd en had steeds niet het gevoel om me aan hem te binden. Ik ging toen op vakantie en ik wilde graag als vrijgezel op vakantie. Hij was hierdoor boos op me en we kregen ruzie. Want hij wilde of alles of niets. En aangezien ik niet verder wilde, wilde hij geen contact meer.
Toen ik op vakantie was merkte ik dat ik T na 2 dagen al vergeten was en ik heb toen ook een vakantievriendje gehad, wat overigens niks meer is geworden na de vakantie. Echter hadden T en ik ruzie, maar toen ik thuiskwam kreeg ik toch nog een smsje van die jongen. ''Ik heb nagedacht, ik wil je niet kwijt. Misschien kunnen we beter wel vrienden blijven, bel me''
Ik heb hem gebeld en hij zei dat ie vrienden wilde blijven. Maar na een dag stuurde die een smsje dat ie ernstig wou praten. We spraken af en hij zei dat ie geen vrienden wou zijn omdat ie meer van me wilde.
Maar een dag erna zei die van ik wil wel vrienden zijn.
We zijn toen 2 weken weer als vrienden met elkaar om gegaan, we hadden veel lol met elkaar, het was weer als vanouds behalve dat we niet meer zoenden of andere dingen deden die verliefde mensen doen.
Ik had het naar mn zin en voelde me een beetje opgelucht omdat ik dacht dat deze relatie beter bij me paste.
Echter had ik een tijdje een rottijd, ik moest in de vakantie een herkansing maken voor school waar veel druk achter lag etc, ik was in die tijd best chagrijnig. Die vriend van me kwam elke dag langs, maar steeds was ik chagrijnig. Op gegeven moment barste bij hem de bom en toen kwam er ook wat anders uit: Hij wou meer van mij dan ik van hem en daardoor was het beter dat wij elkaar niet meer zouden spreken. Hij is toen boos weggelopen, ik voelde me ontzettend klote omdat ik het gevoel had da ik mn beste vriend kwijt was geraakt.
De volgende dag moesten wij samen werken, maar hij kwam meteen naar me toe. Hij zei dat ie spijt had hoe die had gereageerd en niet boos op me was. Zn vader was jarig en zn ouders hadden gevraagd of ik ook nog langs wou komen etc. T was super vrolijk en zei dat ie voor altijd vrienden wou blijven
Nu gaan we al een tijdje als vrienden met elkaar om. Tot vandaag mn vader erover begon. Hij had het gevoel dat T meer van me wou dan ik van hem. En hij wou niet dat ik T zou kwetsen 'het is geen speelgoed'. Ik ben toen na gaan denken en ik ben dus eigenlijk ook bang dat ik hem aan het lijntje hou. Ik wil hem niet kwetsen maar dat doe ik wel. Omdat ik het gevoel heb, eigenlijk weet ik het wel zeker dat hij nog steeds meer van mij wil. Daarom doet ie super veel lieve dingen voor me. Momenteel heb ik niet zoveel vrienden en ik geniet echt van de leuke dingen die ik met hem meemaak, helaas heb ik het gevoel dat er niet meer in zit dan vriendschap. Bepaalde vrienden en ook T zeggen dat ik me niet genoeg openstel. Dat ik gewoon moet proberen om verder met hem te komen maar ik ben bang dat als ik me eenmaal aan hem bind er geen weg meer terug is en onze vriendschap dan sowieso kapot gaat als ik dan toch merk dat het niks wordt. Bovendien heb ik helemaal niet de behoefte meer om met hem te zoenen of verder te gaan.
Ik had hem vandaag gebeld en gezegd waar ik mee zat. Meteen heeft hij onze afspraak afgezegd. Hij kan gewoon heel erg boos of gekwetst reageren en ik weet dat ik hem hoe dan ook een keer ga kwetsen. Ik weet niet wanneer dus soms heb ik het gevoel dat ik het beter af kan kappen onze vriendschap. Maar ik wil onze band niet kwijt en ik zou het kut vinden als ik hem dan op mn werk tegenkom en we elkaar alleen nog groeten. Ik heb zoveel lol met hem. Soms heb ik ook bang dat ik bindingsangst heb.
Momenteel is er een jongen waar ik een tijdje wat mee heb gehad maar dat om stomme redenen stuk liep, die weer wat met me wil proberen. Ik wil dat eigenlijk ook wel met hem. Ik heb hem al 4 maand niet gezien en ik ben benieuwd wat ik voel als ik hem weer zie. Maar ik weet als T dat weet dat ie helemaal door het lint gaat. Hij is namelijk al jaloers als ik op het werk met andere jongens praat.
Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen. Het verstandigste is waarschijnlijk om gewoon helemaal geen contact meer te hebben maar dat vind ik dus kut omdat ik hem dan kwijtraak en op mn werk nog syteeds met hem wordt geconfrotneerd.
Wat zouden jullie doen?

zo beter?

maw: alles wat ze zegt is van toepassing op haar situatie, hoe meer ze erover vertelt, hoe duidelijker het beeld is en hoe beter ze geholpen kan worden.

edit