Ik ben gebleven toen ik ging

[Sleepingsun]

Ik leef mijn dromen tot werkelijkheid
en ben bij je gebleven toen ik ging,
de herinnering aan hoe leven mooi was
en hoe jij met zachte woorden
de tranen uit mijn ogen ving

Ik leef mijn verlangen naar dichterbij
en voel je armen nog om mij heen,
opnieuw beleef ik ons samen
van al het donker verdwenen
en nimmer nog alleen

Laat mij je dragen door deze nacht
omdat morgen anders zal zijn
en ik leef, beleef de droom
in werkelijkheid waarin ik
opnieuw met jou verdwijn

Wat loopt je gedicht ontzettend fijn, dat is al een groot pluspunt. Ik weet verder niet echt wat ik moet vinden. Ik houd van droomgedichten en ik vind het contrast tussen de eerste en de derde strofe heel erg leuk.
Maar verder is het toch misschien een beetje cliché, ik mis wat originelers dan samen zijn en dromen. Vandaar dat ik niet weet wat ik moet vinden.
En tóch vind ik hem mooi, gewoon vanwege het onderwerp.


Waarom doe jij in het meetingtopic alsof wij jou niet kennen? Je bent hier best regelmatig.