Herseninfarct

[M-Leentje]

Hey allemaal..

Mijn oma is drie weken eerder terug gekomen van haar vakantie omdat het niet zo goed met haar ging. Ze was samen met mn opa naar Frankrijk geweest. Ze kon haar rechterarm niet goed bewegen en haar rechterbeen ook niet. Na de volgende dag bij de neuroloog geweest te zijn, wisten we wat het was: Ze had een licht herseninfarct gehad. Gelukkig knapte ze vrij snel daarna al weer op en ging het steeds wat beter.
Nu zes dagen geleden had ze er weer een. Het ging weer allemaal wat slechter met haar.. Drie dagen geleden werd ze 's ochtends wakker en had wrs 's nachts weer een licht herseninfarct gehad. Ze kan nu erg moeilijk praten, kan haar woorden niet afmaken, zinnen lopen niet etc. De dokter was er de laatste twee keer gelijk naartoe gekomen, en het gaat nu weer redelijk. Ze loopt nog steeds bij de neuroloog voor onderzoeken en krijgt medicijnen. Maar totdat ze weten waar het vandaan komt, kunnen ze verder niks doen..

Sorry, ff voor dit verhaal, maar dan weten jullie ff de situatie. Het is namelijk zo dat ik me erg ongerust maak over mn oma. Ik kijk vaak op m'n mobiel of ik toevallig niet gebeld ben, en ben gewoon gespannen en bang dat er iets zou kunnen gebeuren. En ja, ik kan me minder op andere dingen concentreren..
Nu zeggen een aantal mensen om me heen dat ik me niet zo moet aanstellen, gewoon moet doorgaan met het leven en dat het vanzelf wel weer beter gaat.. Is het dan echt zo gek dat ik me zorgen maak?

Wat vinden jullie?

Ik vind het niet vreemd dat je je zorgen maakt. Je houdt van je oma en wil niet dat haar iets overkomt
Maar het is toch niet nodig om echt voortdurend gespannen en bang te zijn... ze krijgt nu medicatie en wordt ongetwijfeld een beetje in de gaten gehouden door de mensen die bij haar in de buurt wonen. Er hoeft echt niet wéér iets te gebeuren .

[Bloem]

Volgens mij past dit beter op Liefde en Relatie, dan hier L&G, omdat het niet echt over het medische gaat maar meer over hoe je ermee om gaat?

Ik vind het niet gek dat je je zorgen maakt, maar ik zou wel proberen om niet ál te druk te maken, net wat Sarah zegt, ze wordt goed in de gaten gehouden enzo. En dit klinkt vast heel lullig en zo bedoel ik het niet, maar oude mensen worden op een gegeven moment nou een keer vaak ziek, en gaan dood. Wil niet zeggen dat je iemand niet vreselijk gaat missen, maar ik denk dan altijd dat die mensen al een heel leven achter de rug hebben, en dat het misschien ook wel een keer 'goed' geweest is.

[Roos]

Natuurlijk is het enorm schrikken als zoiets gebeurt!
Het lastige van een herseninfarct is dat het heel onverwacht kan aankomen. Daarom kan je niet voorspellen of het nog eens zal gebeuren. Je oma heeft nu medicijnen die het risico op een infarct flink beperken, gelukkig.
Het is wel belangrijk dat je bij een herseninfarct gelijk 112 belt, dan blijft de schade zoveel mogelijk beperkt.

Gun jezelf de tijd om erover na te denken, en erover te praten met mensen. Dat is helemaal niet raar.

Ik werk in het ziekenhuis, op een afdeling waar veel mensen een herseninfarct hebben gekregen, en die mensen zijn altijd enorm geschrokken: niet alleen de patient, maar ook de familie (logisch). Dus trek je niets aan van mensen die zeggen, dat je je niet moet aanstellen.

Sterkte!

[M-Leentje]

Heey!!

Dank jullie wel voor de reacties..! Wou jullie nog ff laten weten hoe het nu gaat.. Mn oma is al wel een beetje aan het opknappen, beetje bij beetje zeg maar.. Gelukkig krijg ik veel steun nu van vrienden en vriendinnen.. Gelukkig begrijpen zij wel hoe ik me voel, en leven ze met me mee..

Nogmaals bedankt voor de reacties..!

[Daantje_0705]

Mijn oudoom is als mijn opa voor mij en die heeft vorig jaar of twee jaar geleden een TIA gehad (licht soort herseninfarct) en in het begin leek het ook heel slecht met hem te gaan, hij kon bijna niets meer en maakte allemaal rare bewegingen enzo. Ik ben op bezoek geweest en ik herkende hem echt niet zo. Was heel raar en onwennig. Nu zijn we ruim een jaar verder en is er niets meer aan hem te zien dat hij dat ooit gehad heeft en hij is weer helemaal de oude voor zover ik dat kan beoordelen. Al die tijd heeft hij ook geen nieuw infarct gehad.

Ik wil alleen maar even laten weten dat ik heel goed begrijp hoe je je voelt en wat je meemaakt en dat je niet alleen aan de negatieve kanten moet denken maar ook moet inzien dat het heel goed af kan lopen allemaal, dat zie je zo maar weer. Soms is het ook goed om de positieve verhalen eens te horen

Sterkte ermee!

[Bloem]

M-Leentje schreef op 29-09-2005 @ 21:16 :
Heey!!

Dank jullie wel voor de reacties..! Wou jullie nog ff laten weten hoe het nu gaat.. Mn oma is al wel een beetje aan het opknappen, beetje bij beetje zeg maar.. Gelukkig krijg ik veel steun nu van vrienden en vriendinnen.. Gelukkig begrijpen zij wel hoe ik me voel, en leven ze met me mee..

Nogmaals bedankt voor de reacties..!

Fijn, sterkte ermee