Sigarettenrook en Kersen

Ik ben vorige week op werkweek geweest en daar zat ik in een schrijfgroepje. Ik kreeg de opdracht een portret te schrijven. De sociale positie van iemand moest er in voorkomen, de gezinsachtergrond en het uiterlijk. Ik vond het zelf niet heel sterk, maar ik kreeg veel complimenten erover. Zelfs van de projectleider, die zelf schrijver is en verschillende boeken in de boekhandel heeft liggen..
Commentaar en kritiek meer dan welkom!

xxx

Al jaren lang kwam ik haar tegen, hoewel we elkaar niet kenden. Natuurlijk, we woonden in dezelfde wijk, maar gesproken had ik haar nooit. Elke keer als ik haar zag verbaasde ik me over het feit dat iemand tegelijkertijd zo arrogant en aantrekkelijk kon zijn. Zoals ze altijd rookte en altijd naaldhakken droeg.
De zware geur van haar parfum die deed denken aan kersen, vermengd met sigarettenrook merkte ik altijd al twintig meter voordat we elkaar zouden passeren op. Zodra ik besefte dat ik langs haar zou lopen begon ik een groet te bedenken. Maar zover dat ik haar aansprak kwam het nooit. Een simpele jongen die geschiedenis studeert zoals ik groette haar niet, geen denken aan. Als ik daar over nadacht, kon ik eigenlijk geen enkele persoon bedenken die wel met haar praatte. Waarom niet, dat was me een raadsel. Ze straalde teveel zelfvertrouwen uit, misschien. Als je haar zag lopen, klikkend met haar hakken door de gang, en haar zwarte krullen die perfect over haar schouders vielen, verloor je je moed om haar aan te spreken. Soms had je pech, en kreeg je een blik van haar grote, donkerbruine ogen en kon je een kwartier niet meer helder denken. Het kon ook zijn dat mensen haar ergens zielig vonden, net zoals ik dat vond. Haar moeder was namelijk overleden vlak nadat zijzelf geboren was. Zo is ze sinds haar eerste levensdag alleen met haar vader geweest. Een norse man, die een strakke scheiding op het midden van zijn hoofd had en altijd schreef aan zijn boeken. Die overigens nooit door een uitgever werden gepubliceerd. Het scheen ook dat haar vader nooit thuis was en alleen af en toe wat geld achterliet zodat ze boodschappen kon doen, maar dat is misschien maar verzonnen.

Op een bepaald moment is er ooit een jongen geweest die zo dapper was haar mee uit te vragen. Een derdejaars economie was dat. Iedereen die er bij was in de gang, verwachtte dat ze zelfverzekerd naar de jongen zou kijken en weg zou lopen, met misschien nog een arrogante blik over haar rug als ze de deur door zou lopen. Maar het tegenovergestelde gebeurde. Ze sloeg haar ogen neer en toen ze verlegen wegliep rolden te tranen over haar wangen.
Daarna heeft geen student haar ooit meer gezien.

[joes]

ik vidn het bijzonder mooi darling! Al zou ik er nog wel meer over willen lezen, je zet haar op zo'n mooie harmonieuze manier neer! egt super! sorry voor gebrek aan kritiek. Fijn stukje, al wat kort om dus egt te bekritiseren. leukleukleuk

[santje17]

maar dat is misschien maar verzonden.

verzonnen?

Mooi! Mooi beschrijvend geschreven, en het leest erg lekker. Verder niks over te zeggen.

[ragdoll]

ik vind het ook wel wat hebben, mooi beeldend geschreven

[Saarah]

Ik vind het goed

Dankje allemaal!
Echt raar, dat ik het zelf niet zo'n goed verhaal vond en dat ik allemaal positieve reacties krijg

Verzonden = natuurlijk verzonnen.
En heeft nog iemand anders ergens kritiek?

[Kerboga]

Elke keer als ik haar zag verbaasde ik me over het feit dat iemand tegelijkertijd zo arrogant en aantrekkelijk kon zijn. Na zag een komma.

Zodra ik besefte dat ik langs haar zou lopen begon ik een groet te bedenken. Na lopen een komma.

Maar zover dat ik haar aansprak kwam het nooit. Na aansprak een komma.

Ze sloeg haar ogen neer en toen ze verlegen wegliep rolden te tranen over haar wangen. Na wegliep een komma.

Dit is allemaal mierenneukerij, maar iets anders kon ik niet vinden en jij wilde kritiek hebben. Ik vind het verhaaltje mooi opgebouwd en het trekt mijn aandacht wel om door te blijven lezen.

[Porcelain]

Ik vind dat op die plekken helemaal geen komma's nodig zijn, eigenlijk.

Goed stukje, schrijf je vaker of was dat echt je eerste schrijfsel? Ik wil wel eens iets zien dat je ook zelf écht goed vind, als dit stukje je tegenviel. Je hebt deze opdracht echt goed uitgewerkt, vind ik. Het einde is mooi. Omdat je om kritiek vraagt zal ik er eens uitgebreid naar kijken en de kleine dingetjes eruithalen.

Ergens vind ik het niet nodig dat dat verhaal over haar dode moeder wordt verteld, en over haar norse vader, dat verwakt namelijk het (goede) einde (je verwacht eigenlijk al dat ze onzeker is van binnen, doordat ze zo zielig is). Misschien kun je het er meer in verstoppen, bijvoorbeeld door een zin als

'Er werd veel over haar gesmoesd, men vroeg zich vaak hardop af of het écht waar was dat haar vader een mislukte schrijver was, zij een model en haar moeder allang dood. We hoopten altijd dat ze ons op een dag zou horen, dat ze zich dan om zou draaien en met haar arrogante toontje de roddels zou ontkennen of bevestigen.'

Snap je? Zo wordt het geen feit in je verhaal, maar een suggestie. Dat vind ik mooier, ook omdat ik dat stukje qua zinsbouw en woordkeus het minst vind:

Het kon ook zijn dat mensen haar ergens zielig vonden, net zoals ik dat vond. Haar moeder was namelijk overleden vlak nadat zijzelf geboren was. Zo is ze sinds haar eerste levensdag alleen met haar vader geweest. Een norse man, die een strakke scheiding op het midden van zijn hoofd had en altijd schreef aan zijn boeken. Die overigens nooit door een uitgever werden gepubliceerd. Het scheen ook dat haar vader nooit thuis was en alleen af en toe wat geld achterliet zodat ze boodschappen kon doen, maar dat is misschien maar verzonnen.

Als je deze er toch in wil houden wat verbeteringen (naar mijn mening):
-het 'namelijk' in de tweede zin vind ik niet mooi. Gewoon weglaten, of iets anders zoeken: andere zinsbouw.
- aanpassinkje: ..geweest. Hij was een norse man met een strakke..
-aanpassinkje: ..zijn boeken, die overigens nooit door.. (de punt daar vond ik erg lelijk).

Oh, en deze zin zou ik ook veranderen:
Op een bepaald moment is er ooit een jongen geweest die zo dapper was haar mee uit te vragen.
heel dubbelop: Op een bepaald moment is er ooit. Maak daar bijvoorbeeld van: Er is ooit een jongen geweest..
Zelf zou ik de zin zo hebben geschreven: Ooit heeft een jongen haar mee uitgevraagd. Een derdejaars economie was dat. We dachten allemaal dat hij niet goed wist tegen wie hij het had, en verwachtten dat ze hem zelfverzekerd af zou wijzen. Ze zou hem hooguit een arrogante..

Maar nu ben ik je zinnen aan het herschrijven en dat is niet de bedoeling, het is jou tekst. Ik wil eigenlijk zeggen dat ik het mooier vind als je bij sommige stukjes de punten en komma's wat anders neerzet zodat de tekst soepeler loopt.

.

Merci Beaucoup!
@Kerboga: Ik ben het eigenlijk met Porcelain eens dat daar niet per se komma's hoeven. Kan wel, maar volgens mij niet noodzakelijk.

@Porcelain: Nee, dit is niet mijn eerste scrijfsel. Ik heb meer dingen geschreven, maar nooit eentje waar ik écht trots op ben zeg maar. Ik vind niet dat dat over haar ouders weg moet, al ben ik ook juist daar niet echt tevreden mee. Het was de bedoeling dat je de sociale positie in het stukje verwerkte en iets staat me tegen aan de manier waarop jij dat doet.
De aanpassinkjes vind ik mogelijk, maar niet echt nodig eigenlijk, maar dat kan aan mij liggen.
En dat van ooit op een bepaald moment klopt, dat had ik ook al gezien maar had geen zin in het veranderen Zoals jij de zin overschrijft vind ik anders, want je maakt er een andere situatie van. Niet een andere zinsbouw.

Maar bedankt voor je kritiek!

[I C U]

Het leest prettig, en het is zeker boeiend. Ik vind het eigenlijk te kort, omdat er in dat stukje zo ontzettend veel is waarover je nog veel meer kan vertellen! Zo zonde, je hebt een heel boek in een paar regeltjes willen stoppen. En als mijn gevoel juist is, kan je hier veel meer mee.
Maar goed, okay, het is een fijn stukje! En de titel is

Ik ben bezig met verder schrijven, maar ik weet nog niet of ik dat post. Ik ben er zelf namelijk weer niet echt tevreden over
Maar echt bedankt voor alle het positieve commentaar

Ik vind het erg leuk, en de titel spoort aan tot lezen. Goed gedaan Mala, .

[Porcelain]

@Porcelain: Nee, dit is niet mijn eerste scrijfsel. Ik heb meer dingen geschreven, maar nooit eentje waar ik écht trots op ben zeg maar.

Had ook niet verwacht dat het je eerste schrijfsel was, het ziet eruit alsof je vaker schrijft.

Ik raad je eigenlijk aan niet verder te schrijven aan dit stukje en het te houden bij dit fragment, want het einde klopt nu gewoon.
Maar ik ben wel benieuwd naar andere schrijfsels, ookal ben je er niet echt trots op.

Zoek maar in m'n posts, er staan er wel meer van me online

[I C U]

Mala schreef op 06-10-2005 @ 09:04 :
Ik ben bezig met verder schrijven, maar ik weet nog niet of ik dat post. Ik ben er zelf namelijk weer niet echt tevreden over
Maar echt bedankt voor alle het positieve commentaar

Post het maar. Je kan van dit verhaal echt zoveel meer maken! Gewoon uitwerken, de lijn heb je in elk geval al. Van feedback word je nooit slechter, dus posten, kreng!

Hehe, ik zie wel

[Astuanax]

Mala schreef op 06-10-2005 @ 09:04 :
Ik ben bezig met verder schrijven, maar ik weet nog niet of ik dat post. Ik ben er zelf namelijk weer niet echt tevreden over
Maar echt bedankt voor alle het positieve commentaar

Ja, Het stukje is heel leuk! Ik heb juist hetzelfde als jou, ik vind mijn schrijfsels ook nooit goed. Ik heb vaak goede ideeën maar door ze neer te schrijven worden ze verpest.

'De materie werkt tegen' zei iemand wiens naam me is ontsnapt.

Erg mooi! Leest erg lekker, en loopt heel goed. Komt dr nog een vervolg?

Denk het niet..

[joes]

Hehe, maaltje! proberen!