manisch depressief?

[miep]

wat is dat een beetje? is dat als je het ene moment dood wilt, daar pogingen tot doet, zo'n "bui" duurt misschien een uur/2 uur/3 uur en 1 minuut later ben je opeens weer blij? zulke buien heb je dan 10 keer per dag 2 jaar lang.
ik weet niet of ik boulimia heb omdat dat niet vast gesteld is. heb m'n ouders van m'n "Symptomen" verteld wat moeilijk was. m'n vader vond het onzin. blabla eigenlijk ik zelf ook. ikb en gewoon een stomme goor kut aansteller. ik haat mezelf. ik moet zeker in therapie maar dat lijkt me zo moeilijk. hoe is zo'n intake gesprek? is dat met 1 persoon of meerderen? hoe gaat het eerste gesprek met je psych? begon jij meteen te janken en te schreeuwen of liet je je zelf niet kennen?
sorry voor dit maar ik wil het weten.

miep schreef:
wat is dat een beetje? is dat als je het ene moment dood wilt, daar pogingen tot doet, zo'n "bui" duurt misschien een uur/2 uur/3 uur en 1 minuut later ben je opeens weer blij? zulke buien heb je dan 10 keer per dag 2 jaar lang.

Zoek eens op internet op manisch depressief. Het is dat je het ene moment depressief bent en het andere moment manisch. Manisch zijn overdreven vrolijke stemmingen waarin je denkt alles aan te kunnen. Het is niet zomaar een 'blije bui', het is extreem 'blij' + nog wat andere dingen.

ik weet niet of ik boulimia heb omdat dat niet vast gesteld is. heb m'n ouders van m'n "Symptomen" verteld wat moeilijk was. m'n vader vond het onzin. blabla eigenlijk ik zelf ook. ikb en gewoon een stomme goor kut aansteller. ik haat mezelf. ik moet zeker in therapie maar dat lijkt me zo moeilijk. hoe is zo'n intake gesprek? is dat met 1 persoon of meerderen? hoe gaat het eerste gesprek met je psych? begon jij meteen te janken en te schreeuwen of liet je je zelf niet kennen?
sorry voor dit maar ik wil het weten.

Tuurlijk is therapie niet gemakkelijk, zeker niet in het begin. Maar als je er iets aan hebt dan lijkt het me zeker de moeite waard het te proberen. Over het algemeen is zo'n intake gesprek, voor zo ver ik weet, in je eentje. De therapie vaak ook, tenzij je voor groepstherapie kiest, maar dat is dan jouw eigen keus. Hoe zo'n eerste gesprek gaat? Negen van de tien keer is het gewoon een soort van 'informatie-verzamel-gesprek'. Beetje kijken hoe jouw leven tot nu toe is verlopen, heb je broers en zussen, ben je de jongste of de oudste, dat soort vragen, om een beeld van jouw situatie te krijgen. Maar ook dat verschilt natuurlijk per psycholoog.

Neem de hulp die je kunt krijgen aan, ook al lijkt het je moeilijk. Het alleen moeten doen is waarschijnlijk nog veel moeilijker.