altijd problemen met moeder

[aidualc]

Heey
nou dit is mijn verhaal:
Altijd heb ik problemen met mijn moeder. Het hoeft maar een klein ding te zijn en zij maakt er meteen een heel probleem/drama van.
Een voorbeeld:
Vandaag word me moeder woest omdat ik niet heb gestofzuigd (het stofzuigen gebeurt hier bijna elke dag, en ook bijna elke dag door mij). Dus ik ga stofzuigen. Onder het stofzuigen geeft ze me een hele donderpreek en het lijkt wel of ze alle woede (waar dat die vandaan komt weet ik niet) er ineens uit gooit, normaal praten doet ze dan niet, het is altijd schreeuwen. nu mag ik dus het hele weekend niet weg omdat ze weet dat ik dit weekend af had gesproken om iets te gaan doen met mijn vriendinnen die ik toch al bijna niet meer zie. en zij zal gelijk krijgen en ze zal winnen (zo zegt ze het letterlijk) en als ik ook maar iets durf te zeggen dan gaat ze dreigen dat ze me vader gaat bellen, niet dat die er iets om geeft want die vind ook dat mijn moeder altijd om de kleinste dingen zeurt en overal een probleem van maakt.
Maar ik voel me er elke keer zo kut door, dat ik naar boven loop en in tranen uitbarst. Als het heel erg is ga ik soms met dingen gooien enz. Gewoon uit onmacht en omdat ik het allemaal niet eerlijk vind.
Hoe vinden jullie dat ik hier mee om moet gaan? iemand nog tips verder?

Alvast bedankt.

[Gothic]

kun je niet gewoon op jezelf gaan wonen?

[aidualc]

daar heb ik het geld geneens voor

[Louel]

Eens goed met je moeder praten met je vader erbij?
Of een brief schrijven..

Haar iig duidelijk maken dat het zo niet meer gaat.

Sterkte verder..

[Gothic]

aidualc schreef op 17-10-2005 @ 17:29 :
daar heb ik het geld geneens voor

stufi, uitwonende beurs, aanvullende beurs, je ouders 'moeten' bijdragen... als het zo thuis is, zou ik toch maar eens gaan rondkijken, kijken wat mogelijk is.

[Nona]

Waarom woon je bij je moeder en niet bij je vader?

[aidualc]

uhh voor de duidelijkheid mijn ouders zijn niet gescheiden. Mijn vader is vrij weinig thuis..

[Nona]

Owh, op die manier.

Nou ja, moedig haar eens aan je vader te bellen. Ze heeft nu duidelijk een vorm van macht waar ze niet goed mee om kan gaan. Als ze eens met iemand praat die gelijkwaardig is (in overwicht) en die het ook niet met haar eens is zal ze wellicht eens gaan nadenken. Want beginnen te gillen omdat er nog niet gestofzuigd is terwijl dat bijna elke dag gebeurt lijkt mij zwaar overdreven.

Je moeder lijkt me trouwens wel erg gespannen. Let eens op haar: heeft ze vaak hoofdpijn, problemen met haar spijsvertering of huilbuien? Slaapt ze goed? Als er meer problemen zijn dan alleen met jou moet je misschien ook eens met haar praten over haar gezondheid (elke moeder lijkt tegenwoordig wel overspannen. Trek geen voorbarige conclusies, maar let er wel even op ).