Hey,
tijdje geleden dat ik wat gepost had hier, dus laat ik nu een verhaal posten. Het verhaaltje wat ik ga posten is het 1e deel van een groter verhaal, maar dat grotere verhaal had ik in 2 delen geschreven en dus ga ik hem ook in 2 delen posten.
Deel 1 is anders geschreven dan deel 2 en zelf vind ik deel 2 het leukste.
Ik hoop dat jullie ze goed vinden, opbouwende kritiek is altijd welkom.
Mijn kapsel zit goed. Voor de zekerheid doe ik toch nog een beetje gel in mijn haar. Ik kijk in de spiegel en zie een zelfverzekerde jongen van ongeveer zestien jaar terugkijken die zijn haar in de gel heeft en een zwart shirt aan heeft.
Dan gaat mijn mobieltje af. Of ik opschiet. Ik hang op en pak mijn portemonnee, kijk of mijn id er inzit en ik constateer dat er ook genoeg geld in zit. Dan ga dan de trap af op weg naar de huiskamer. Een vlugge blik op de klok leert me dat het half 11 is. Ik zeg mijn moeder gedag en fiets zo hard als ik kan naar mijn vrienden, die al op me wachten.
Waar ik was. Ik leg uit dat het iets uitliep omdat mijn haar niet goed wilde. Ze kijken naar mijn kapsel en ik zeg dat het nu wel goed zit. Ze lachen. We hebben allemaal zwarte shirtjes aan. Zo zijn we tenminste te herkennen.
We lopen nu richting de discotheek. Hier moet het gebeuren. We wachten in de rij en hoe dichter we bij de ingang komen, des te harder klinkt de bonkende muziek.
Dan staan we bij de ingang, de portiers zeggen niks en we mogen doorlopen. Naar Joost zijn idee maar goed ook, want hij had hem helemaal ‘gemold’.
Eenmaal binnen zie ik een grote massa die trouw aan de dj meedeint op de ritme van de bas. De ogen prikken in mijn rug als mijn vrienden en ik richting de bar die het meeste van de boxen verwijderd is lopen. Daar aangekomen doen we ons tegoed aan de vele alcoholische versnaperingen. Bier, bacardi, flugel, alles drinken we en we drinken het snel achter elkaar.
Dan moet ik pissen. Mijn vrienden vragen waar ik heenga, waarop ik zeg dat ik moet plassen. Ze zijn zo vriendelijk om met me mee te lopen.
Ik doe mijn behoefte en draai mezelf naar de deur, die geblokkeerd wordt door de grootste van mijn vrienden. Hij kijkt eerst naar mij en dan naar Chris, die een hand vol pillen voor me ophoudt. Of ik ook moet. Jamie neemt in ieder geval wel, want hij weet ‘dat hij er dagen van gaat trippen’, dit wil ik natuurlijk ook, iedereen wil dit natuurlijk ook en Chris geeft iedereen 2 pillen. Meteen eten mijn vrienden ze op, waarna ze mij dwingend aankijken. ‘Kom op man, wil je trippen of niet?’ Ik wil trippen en slik de pillen door.
Ik kijk mijn vrienden aan en zie dat ze iets anders uit hun ogen kijken, iets minder menselijk. Zelf voel ik niks van de werking en zeg dan ook dat het spul kut is. Ik krijg een klap tegen mijn achterhoofd en krijg ook te horen dat ik niet moet zeuren, want ‘jij voelt het zo wel, gozer’. Met een goed gevoel door deze belofte keer ik terug naar de dansvloer, mijn vrienden trippend achterlatend.
Ik kijk oriënterend om me heen en dan zie ik haar staan, daar op de dansvloer staan. Mijn ijskoningin staat stil en ze lijkt me strak aan te kijken. Men lijkt voor haar uiteen te wijken, de dj lijkt de muziek speciaal voor háár te draaien en ze kijkt mij aan, of zo lijkt het in ieder geval. Ik loop naar haar toe en vraag haar of ze wat te drinken van me wilt. Een smirnoff ice is het antwoord. Typisch.