Ook last van een Minderwaardigheidscomplex ?

[Eenzaam789]

Hebben jullie hier ook veel last van ?

Wat doe jullie er aan ?

Is er een oplossing ?

[Frostbite]

Eenzaam789 schreef op 14-12-2005 @ 19:09 :
Hebben jullie hier ook veel last van ?

Nee.

Eenzaam789 schreef op 14-12-2005 @ 19:09 :
Wat doe jullie er aan ?

Niets.

Eenzaam789 schreef op 14-12-2005 @ 19:09 :
Is er een oplossing ?

Fake it until you make it. Gedraag je als iemand die zelfverzekerd is en dan word je het vanzelf.

[Yerli]

Nee, niet echt.
Beetje onzeker alleen, soms. De ene keer wat meer dan de andere keer.

Hoe oud ben je trouwens?

[Fearless]

Frostbite schreef op 14-12-2005 @ 19:17 :
Nee.

Niets.

Fake it until you make it. Gedraag je als iemand die zelfverzekerd is en dan word je het vanzelf.

nounou, dat was me een bijdrage

[George]

'Nee, ik heb een realistisch zelfbeeld.'

Hebben jullie hier ook veel last van ?
Ja

Wat doe jullie er aan ?
Complimenten van anderen proberen aan te nemen en vragen wat zij positief aan mij vinden.

Is er een oplossing ?
Relativeren.

[Fearless]

ik heb hier zeker last van.. ook op dit moment toevallig met een kwestie met mn vriend en zijn ex...

Ik doe er weinig aan... of iig.. j moet jezelf gweoon zien te accepteren en gewoon niet zo naief zijn te denken dat je minder bent dan een ander. En ik denk dat praten ook nog steeds heel goed helpt..

Ik heb geen last van een minderwaardigheidscomplex, ben namelijk wel vrij zeker van mezelf.

Alleen heb ik vaak als ik een compliment krijg dat ik denk: Moet je iets van mij?

of:

Zeg nou maar wat ik verkeerd doe!

[Louel]

Ja ik heb soms last van een minderwaardigheidscomplex maar die is aanzienlijk geslonken sinds ik bij een psychologe zit.

[Vice]

Hebben jullie hier ook veel last van ?
ja

Wat doe jullie er aan ?
Proberen realistisch te denken.

Is er een oplossing ?
ja

[Love & Peace]

ik voel me nooit minderwaardig, maar wel vaak onzeker. Soms is onzekerheid irritant, maar meestal houdt het je scherp.

Onzeker is iedereen wel eens. Het zou niet best zijn als je nooit onzeker was over jezelf of je capaciteiten. Dan zou je continu het idee hebben dat je de hele wereld aankunt en zou je nooit naar (terechte) kritiek van anderen luisteren. Het is volstrekt normaal dat je onzeker bent als je iets voor de eerste keer doet, want hoewel niemand perfect is, wil iedereen dingen het liefst in één keer goed doen.

[m3tr01dm1nd3d]

Ik neem aan dat als de eerste vraag nee is ik de rest niet hoef in te vullen?

[Kid Morbid]

Frostbite schreef op 14-12-2005 @ 19:17 :
Fake it until you make it. Gedraag je als iemand die
zelfverzekerd is en dan word je het vanzelf.

Klopt.

Je bent ook niet je hele leven iemand geweest met een minderwaardigheidscomplex, dat heb je jezelf ook in een bepaald moment in je leven bijgebracht.

[JaJ]

Ik heb eerder een gelijkheids complex met beoordeling, heel lastig uit te leggen

[George]

Kid Morbid schreef op 15-12-2005 @ 14:10 :
Klopt.

Je bent ook niet je hele leven iemand geweest met een minderwaardigheidscomplex, dat heb je jezelf ook in een bepaald moment in je leven bijgebracht.

Of dat hebben anderen voor je gedaan hmm.

[Kid Morbid]

George schreef op 15-12-2005 @ 15:43 :
Of dat hebben anderen voor je gedaan hmm.

Het is altijd aan jezelf om te bepalen wat je met opmerkingen van anderen doet.

[George]

Kid Morbid schreef op 15-12-2005 @ 15:44 :
Het is altijd aan jezelf om te bepalen wat je met opmerkingen van anderen doet.

Natuurlijk, maar zonder die opmerkingen zou je dat minderwaardigheidscomplex waarschijnlijk niet ontwikkeld hebben. Het zou dus op z'n minst deels aan die anderen liggen.

[Kid Morbid]

George schreef op 15-12-2005 @ 16:25 :
Natuurlijk, maar zonder die opmerkingen zou je dat minderwaardigheidscomplex waarschijnlijk niet ontwikkeld hebben. Het zou dus op z'n minst deels aan die anderen liggen.

Er zijn zoveel mensen die zich niks van opmerkingen aantrekken en die gewoon lekker door blijven gaan met waar ze waren.

Verder hou ik er niet van om anderen de schuld te geven, dan had je maar wat terug moeten zeggen.

Kid Morbid schreef op 15-12-2005 @ 16:34 :
Er zijn zoveel mensen die zich niks van opmerkingen aantrekken en die gewoon lekker door blijven gaan met waar ze waren.

Verder hou ik er niet van om anderen de schuld te geven, dan had je maar wat terug moeten zeggen.

Er zijn mensen die daar niet zo goed in zijn...

Kid Morbid schreef op 15-12-2005 @ 16:34 :
Er zijn zoveel mensen die zich niks van opmerkingen aantrekken en die gewoon lekker door blijven gaan met waar ze waren.

Er zijn waarschijnlijk nog meer mensen die zich wel wat van die opmerkingen aantrekken. Niet iedereen die zich er wat van aantrekt ontwikkeld een minderwaardigheidscomplex. Ieder mens is anders, ieder mens reageert anders op dingen, dus ook anders op opmerkingen van anderen, daar ontkom je niet aan.

Als iemand al zo ver is dat hij of zij een minderwaardigheidscomplex heeft (en dat ontstaat niet zomaar), dan is het nogal lastig om wat terug te zeggen.

Ik denk btw dat iedereen een minderwaardigheidscomplex kan ontwikkelen. Ook de mensen die nu met een grote mond roepen "dat overkomt mij niet" en "het ligt alleen maar aan jezelf" enz.

@TS: De oplossing bestaat, denk ik, niet. Er zijn wel dingen als assertiviteits- en SOVA-training en RET-therapie en bij psychologen ed zijn er vast nog andere trainingen te volgen mbt je zelfvertrouwen. Je kunt ook zelf boeken lezen en proberen dingen daaruit in de praktijk te brengen. En proberen er met mensen in je omgeving over te praten, zij kunnen je dan steunen en je wellicht helpen om dingen te relativeren.

[Balance]

Op het moment dat je beseft dat je een minderwaardigheidscomplex hebt, heb je hem volgens mij al niet meer.

Stiekem vind je jezelf meer waard dan je oorspronkelijk dacht, want hoe kan je anders weten dat je zelfbeeld negatiever is dan hij zou moeten zijn?

[Marcade]

Balance schreef op 16-12-2005 @ 11:12 :
Op het moment dat je beseft dat je een minderwaardigheidscomplex hebt, heb je hem volgens mij al niet meer.

Stiekem vind je jezelf meer waard dan je oorspronkelijk dacht, want hoe kan je anders weten dat je zelfbeeld negatiever is dan hij zou moeten zijn?

Das wel heel erg kort door de bocht. 't feit dat iemand van zichzelf weet hoe die is of zich voelt, betekent niet automatisch dat diegene daar wat aan kan doen of dat het miraculeus verdwijnt.

Als je weet dat je je kut voelt, ga je je niet automatisch beter voelen.

[Balance]

Marcade schreef op 16-12-2005 @ 11:29 :
Das wel heel erg kort door de bocht. 't feit dat iemand van zichzelf weet hoe die is of zich voelt, betekent niet automatisch dat diegene daar wat aan kan doen of dat het miraculeus verdwijnt.

Als je weet dat je je kut voelt, ga je je niet automatisch beter voelen.

Maar kut voelen is niet hetzelfde als een minderwaardigheidscomplex?

Bij een minderwaardigheidscomplex vind je jezelf ondergeschikt aan anderen. Je vindt niet dat je evenveel waard bent als hen, dat je gelijk bent. Terwijl je eigenlijk wel evenveel waard bent!

Op het moment dat je dat beseft dan ben je volgens mij al een heel eind. Dan vind je jezelf blijkbaar tóch de moeite waard en besef je je dat het niet terecht is dat je jezelf niet gelijk stelt aan anderen.

Zo kijk ik er iig tegenaan. Ik zeg trouwens niet dat dat pats-boem gebeurt. De weg naar het inzien dat je een minderwaardigheidscomplex hebt lijkt me erg lang.

Op het moment dat je beseft dat je een minderwaardigheidscomplex heb zul je je misschien idd wat beter voelen, maar ik denk niet dat dat meteen zoveel meer is dat je je meteen niet meer ondergeschikt vindt aan anderen. Als je het je realiseert ben je idd een heel eind, maar je bent er zeker nog niet. Iets als een minderwaardigheidscomplex zit vaak heel diep en juist het er af komen kost vaak veel moeite en tijd. (Je hoeft het je niet alleen te realiseren omdat je jezelf toch de moeite waard vindt, je kunt het je ook realiseren omdat anderen het tegen je zeggen en je het er uiteindeijk wel mee eens bent dat je anderen meer waard vindt, enz. Dat hoeft niet meteen te betekenen dat je jezelf wel de moeite waard vindt (en zeker niet dat dat net zoveel als anderen is). Enz. Het je realiseren is wel een mooi begin om er aan te gaan werken. Zo zie ik het iig.)

[Marcade]

Balance schreef op 16-12-2005 @ 11:37 :
Op het moment dat je dat beseft dan ben je volgens mij al een heel eind. Dan vind je jezelf blijkbaar tóch de moeite waard en besef je je dat het niet terecht is dat je jezelf niet gelijk stelt aan anderen.

Zo kijk ik er iig tegenaan. Ik zeg trouwens niet dat dat pats-boem gebeurt. De weg naar het inzien dat je een minderwaardigheidscomplex hebt lijkt me erg lang.

Ben het eens met Leonoor. Het is een stap in de goede richting; niets meer.

..

Dat kut ding was een voorbeeld. Ander voorbeeld is; als je weet dat je depressief bent, neemt dat je depressiviteit ook niet weg.

Rationeel kan je heel goed weten dat je een minderwaardigheidscomplex hebt .. maar helaas kunnen we onze gevoelens niet volledig besturen en uitschakelen als we dat willen.

[Kid Morbid]

Leonoor schreef op 16-12-2005 @ 08:25 :
Er zijn waarschijnlijk nog meer mensen die zich wel wat van die opmerkingen aantrekken. Niet iedereen die zich er wat van aantrekt ontwikkeld een minderwaardigheidscomplex. Ieder mens is anders, ieder mens reageert anders op dingen, dus ook anders op opmerkingen van anderen, daar ontkom je niet aan.

Ja dat weet ik ook wel.

Ik wou alleen even zeggen dat je wel altijd de schuld bij jezelf moet zoeken. En daar kun je van zeggen wat je wil, maar ik ben van mening dat het zo is.

Kid Morbid schreef op 16-12-2005 @ 13:06 :
Ik wou alleen even zeggen dat je wel altijd de schuld bij jezelf moet zoeken. En daar kun je van zeggen wat je wil, maar ik ben van mening dat het zo is.

Die mening mag je hebben. Ik denk alleen dat je je daarmee verkijkt op een hele grote groep die er weinig tot niets aan kan doen. Als jij vanaf je geboorte met de grond gelijk gemaakt wordt en je altijd door iedereen verteld wordt dat je niets waard bent, dan moet je wel heel erg verschrikkelijk sterk in je schoenen staan wil je daar mee om kunnen gaan. Zeker als kind en als jongere, maar ook als volwassene. Ik denk dat het er maar heel weinig zijn die dat lukt.

[Kid Morbid]

Dan doe je er toch wat aan.

Ik ben ook altijd belachelijk gemaakt, maar door de opvoeding van mijn ouders heb ik geleerd hoe je daar mee om moet gaan.

Zolang je maar niet depressief op je kamertje gaat zitten huilen hoe zielig je bent.

Trouwens: Als je volwassen bent en je nog steeds druk maakt over de opmerkingen van iemand anders dan moet je toch echt eens afvragen wat je in al die jaren hebt geleerd.

Kid Morbid schreef op 16-12-2005 @ 13:19 :
Ik ben ook altijd belachelijk gemaakt, maar door de opvoeding van mijn ouders heb ik geleerd hoe je daar mee om moet gaan.

Dan heb jij het grote geluk DAT je ouders je dat geleerd hebben. Er zijn ook ouders die hun kind(eren) het ergst van iedereen belachelijk maken. Die kinderen hebben dan ook niemand om op terug te vallen, wat het nog moeilijker maakt.

Trouwens: Als je volwassen bent en je nog steeds druk maakt over de opmerkingen van iemand anders dan moet je toch echt eens afvragen wat je in al die jaren hebt geleerd.

Persoonlijk vind ik het niet zo raar dat er volwassenen zijn die zich er wat van aantrekken. Je moet wel de kans hebben gekregen om het te leren, lijkt me. Als niemand je ooit vertelt of verteld heeft dat je wel wat waard bent, dan is het heel moeilijk om je zelf dat 'aan te leren'. Daarnaast heb je geen handvatten gekregen om te leren omgaan met dergelijke opmerkingen.

[Kid Morbid]

Leonoor, je hebt met veel dingen gelijk, en je bekijkt dit duidelijk anders dan dat ik dat doe.

MAAR, waar het mij gewoon om gaat, is dat ik probeer duidelijk te maken dat je niet altijd anderen de schuld kan geven. Dat is gewoon zo makkelijk, en anderen de schuld geven bewijst maar hoe zielig je jezelf vind.

Misschien zouden ze op scholen de kinderen eens moeten bijbrengen hoe om te gaan met tegenslagen.
Veel kinderen hebben totaal geen inzicht daarin.

Algemene sociale psychologie o.i.d. op school.

Ik ben het btw wel met eens dat je er in de meeste gevallen zelf ook de hand in hebt, maar er zijn uitzonderingen en die moet je, denk ik, niet negeren. Maar ook die uitzonderingen die er, in eerste instantie, niets aan kunnen doen dat ze 'zo geworden zijn', hebben er zelf de hand in hoe ze verder gaan. Je kunt idd op je kamertje gaan zitten huilen omdat je je zelf zo zielig vindt. Je kunt ook hulp zoeken en proberen zelfvertrouwen te krijgen (wat heel lastig kan zijn als je totaal geen zelfvertrouwen hebt: want een ander heeft veel meer recht op die plek bij een psycholoog dan jij, enz.).

Scholen zijn er in eerste instantie voor onderwijs, maar scholen horen kinderen ook bij te brengen hoe ze om moeten gaan met tegenslagen (en de meeste scholen doen dat ook, niet als aparte les, maar 'ingebed' in andere dingen). Je kunt als school alleen met geen mogelijkheid tegen ouders op. Ouders kunnen alles wat de school probeert 'goed' te maken weer teniet doen/kapot maken. En net als dat er slechte ouders zijn, zijn er ook slechte leerkrachten.

[Severus]

Ik heb last van een minderwaardigheidscomplex dat ik in mijn vroege jeugd al min of meer begon te ontwikkelen, maar dat pas echt erg is geworden na mijn 16e. Ik ervaar het als iets chronisch, en denk niet dat er iets is dat mij er ooit van af zal helpen (zo hippieachtig, of op die overdreven Amerikaanse manier, steeds voor de spiegel staan en zeggen dat je van jezelf houdt, vind ik zo dom en ben ik te nuchter voor).

[Spiteful]

Kheb het lang heel erg gehad, nu niet echt meer en ik weet niet echt hoe ik dat geflikt heb. De leeftijd zeker. Ik kan me nog behoorlijk onzeker maken over sommige dingen, maar ook weer niet zo dat het me echt hindert.

Hebben jullie hier ook veel last van?
Ja
Wat doe jullie er aan?
Niet zo veel, relativeren wil niet lukken.
Is er een oplossing?
Vast wel. Sommigen hebben wat aan complimentjes, maar persoonlijk geloof ik daar zelf toch bijna nooit iets van.

Weer een nuttige bijdrage

[Maresha]

Kid Morbid schreef op 15-12-2005 @ 14:10 :
Klopt.

Je bent ook niet je hele leven iemand geweest met een minderwaardigheidscomplex, dat heb je jezelf ook in een bepaald moment in je leven bijgebracht.

niet mee eens, ik heb sinds kleins af aan al een minderwaardigheidscomplex en dat komt NIET door opmerkingen van mensen maar door hoe mn vader vroeger met me om ging

klinkt trouwens wel heel makkelijk ' dat heb je jezelf ook in een bepaald moment in je leven bijgebracht'

zoiets merk je niet dat dat bij je naar binnen sluipt