Het vervlogen bos

[Dreamerfly]

ik weet nog,
van de glinsterende steentjes
rustend op het bladeren bed.

Als een jonge ekster zocht ik
zoekend naar wat mooi-
was die luikende wereld

van ogen dicht en open-
hartig leven.

[Reem]

Ah, deze vind ik echt veel mooier dan het vorige gedicht dat je postte. Enkel bij de middelste strofe weet ik nog niet wat ik er van moet denken, of ik dat streepje mooi vind.
Verder vind ik het erg mooi, met name de laatste strofe, omdat die zo heerlijk leest.

[Halogeen]

Ik vind deze niet zo prikkelend en fris, als dat ik van je gewend ben. Reem heeft toch wel gelijk, ik vind deze ook veel beter dan het vorige gedicht. Er straalt wel een rust en weemoedigheid vanaf. Vooral de tweede en derde strofe vind ik mooi. En een gave vergelijking met de ekster .

Zeg Dreamerfly, je bent toch niet oud en volwassen geworden heh?

[Dreamerfly]

Bedankt voor jullie reacties!

@Reem, waar twijfel je over wat betreft dat streepje?
@Halogeen, wat maakt het minder prikkelend en fris? Weemoed, ja dat klopt wel!
Ouder en volwassener, misschien, maar een "kind" blijf ik toch ook altijd nog wel Hoezo, kom ik erg bejaard over?

[Dreampoet]

Dreamerfly schreef op 24-12-2005 @ 14:02 :
ik weet nog,
van de glinsterende steentjes
rustend op het bladeren bed.

Als een jonge ekster zocht ik
zoekend naar wat mooi-
was die luikende wereld

van ogen dicht en open-
hartig leven.

Knap... je speelt hier op een bijzondere manier met een oerbeeldspraak, de ekster die meeneemt wat schittert. Het feit dat je kijkt naar glinsteringen in het blad, vertelt achter de woorden dat je naar je kindertijd terugkeerde, waar je als een jonge ekster op zoek ging naar openhartig leven... meer geef je de lezer niet, maar ik vermoed dat openhartig leven slaat op de manier waarop een kind naar alles kijkt, met een zekere onschuld, maar ook met een totaal open hart, niet omgeven door zorgen en een web van overpeinzingen, maar gewoon vrij, open... De ogen zijn niet open, je neemt niet de feiten op en analyseert ze niet, maar je kijkt met je hart, en spreekt en leeft met je hart, wagenwijd open... innemend, als een kind...