hoe erg is snijden nou eigenlijk

[miep]

Ja, vraag jij jezelf dat nooit af? Ik heb het verschillende keren gedaan, en ik snap precies waarom sommigen het zo vaak doen, het luchtte mij ook op, maar ik kan er nog mee stoppen. Ik ben nog niet verslaafd. Ik had het laatst heel lang niet gedaan, maar toen het echt heeel slecht ging had ik eht toch gedaan. Dat vond ik eigenlijk wel dom. Want ik dacht dat ik het nooit meer zou gaan doen. MAar nu mijn vraag aan jullie: hoe schadelijk is dat snijden nu? (geestelijk) ben je dan echt al lichtelijk gestoord of helemaal niet? want ik wil het nooit meer doen en ik hoo pdat ookal heb ik het een paar keer gedaan, ik er verder toch echt geen last van zal hebben.
hoop dat 't een beetje duidelijk is, anders hoor ik het wel.
groetjes,miep

hee miep,
dat snijden is wel degelijk schadelijk voor mij, psygisch gezien.
Het snijden zelf, daar ben ik nu mee opgehouden, heeft geestelijk ook geen resten achtergelaten.
Alleen tja, psygisch is t wel schadelijk voor me geweest, want die lidtekens, daar baal ik zo verschrikkelijk van.
echt, ik wou dat ik er nooit aan begonnen was

[de doornvogel]

die vraag stel ik mezelf ook wel eens. Opkroppen is ook schadelijk. agressie uiten kan op vele manier schadelijk zijn. Maar mensen zeggen dat snijden gevaarlijk is omdat het onnatuurlijk is jezelfpijn te willen doen. Maar vo;lgens mij is het even onnatuurlijk om je gevoelens op te kroppen

[Iemand2000]

Heb ik niet zelf geschreven, maar ik vroeg me af hoe jullie denken over mensen die er zo over denken:

''Ik zie het snijden als een zwakte, je onvermogen in fantasie en kennis om met je gevoelens en problemen om te gaan
Ik heb het idee dat automutilerende mensen teveel dingen zwart-wit stellen, en hun idealen verheerlijken. Dat je jezelf moet pijnigen als een soort straf voor je eigen fouten lijkt misschien te helpen, maar verder is het gewoon totaal nutteloos.
Automutileren is dus fout in de zin dat je afhankelijk van iets bent dat alleen in jouw hoofd effect heeft om je beter te voelen en in de echte wereld eigenlijk helemaal geen verschil maakt wat betreft je problemen, net als drugs en dergelijke. ''

Opzich vind ik dit standpunt wel aannemelijk, maar er zal vast wel iets heel groots zijn dat ik daarbij over het hoofd zie.

edit: Volgens mij is het probleem dat deze persoon teveel gelooft dat iemand zijn eigen gevoelens onder controle kan houden, of heb ik het mis?

[Juliah]

Iemand2000 schreef:
edit: Volgens mij is het probleem dat deze persoon teveel gelooft dat iemand zijn eigen gevoelens onder controle kan houden, of heb ik het mis?

Dat zal per persoon verschillen, het is niet iets dat bij iedereen om dezelfde reden zo is.

En ja, het is echt zo erg. Zowel lichamelijk als geestelijk.

[kleine wicca]

heej iedreen
ik denk niet dat het snijden zelf erg gevaarlijk is (behalve dan lichamelijk, als je te ver gaat) HEt snijden is enkel een uiting van hoe je je voelt EN hoe je voelt dat je je moet uiten
Het is dus niet dat snijden zelf wat opgelost moet worden, maar de oorzaak ervan!!

[Horror Kitty]

Ik deed het eerst uit frustratie en onmacht bij mn problemen.
Dan was de woede eruit, en kon ik rustig nadenken voor mezelf.
Nu doe ik het niet zo vaak meer, maar dat is omdat ik niet echt vaak meer de drang voel. Het interresseert mij niet of ik het wel of niet doe, het wordt nooit echt heel erg. En ik vind de littekens eigenlijk wel mooi staan...

[Iemand2000]

kleine wicca schreef:
heej iedreen
ik denk niet dat het snijden zelf erg gevaarlijk is (behalve dan lichamelijk, als je te ver gaat) HEt snijden is enkel een uiting van hoe je je voelt EN hoe je voelt dat je je moet uiten
Het is dus niet dat snijden zelf wat opgelost moet worden, maar de oorzaak ervan!!

Als je zelf zou vinden dat die oorzaak moet worden opgelost omdat daarom het snijden vanzelf overgaat, waarom snij je dan? Kan je toch beter je energie steken in het oplossen van het probleem?

Als je moet uiten wat je voelt, waarom houden mensen dan hun snijgedrag verborgen? Dan heeft het zelfs nog minder nut.
Je gevoelens uiten door jezelf te snijden en het ook nog verborgen te houden is gewoon het stomste wat je kunt doen en JE SCHIET ER GEEN REET MEE OP NET ALS DRUGS!

Gevaarlijk is het in de zin dat je je energie steekt in dingen waar je je alleen op korte termijn even beter bij voelt en je aandacht probeert af te wenden en ook gewend wordt aan het afwenden van je aandacht op het eigenlijke probleem.

Ik snap mensen die zichzelf snijden waarschijnlijk dus niet zo goed, maar ik zie het nou eenmaal zo en ik vraag me nog steeds af of dit zo'n slecht standpunt is.

Voel je alsjeblieft niet beledigd ofzo door mijn standpunt, maar leg me uit of ik het bij het foute eind heb!

kleine wicca schreef:
heej iedreen
ik denk niet dat het snijden zelf erg gevaarlijk is (behalve dan lichamelijk, als je te ver gaat) HEt snijden is enkel een uiting van hoe je je voelt EN hoe je voelt dat je je moet uiten
Het is dus niet dat snijden zelf wat opgelost moet worden, maar de oorzaak ervan!!

het snijden zelf is zeker gevaarlijk, omdat je er gewoon verslaafd aan kan raken.. ik heb een periode gehad waarin het best goed ging - maar waarin ik toch sneed.

[BlackMystery]

snijden is niet direct een teken dat je gestoord bent
dat niet
maar het toont wel dat je met een serieus probleem zit, want eigenlijk in mijn ogen is snijden de stap voor zelfmoord
voor de rest maak je deels zelf uit hoe problematisch het is
hang van persoon tot persoon af
ik snij misschien zo 1 keer in een maand
soms ook wel meer
het veel doen doe ik niet, maar kan ook niet stoppen, dat ook niet
+ er is een groot gevaar dat je er aan verslaafd word en eigenlijk steeds meer nodig hebt om je beter te voelen
dus je moet eigenlijk goed in controle hebben dan
maar wie heeft er zichzelf in controle als je zoveel pijn vanbinne hebt
ik heb ook al paar keer gedacht van "kut nu heb ik teveel gesneden"
daardoor heb ik niet echt meer een schouder
dus het is zeer gevaarlijk
want vroeg of laat ga je je polsen eens opzoeken

[Neon_girl]

Iemand2000 schreef:


Als je moet uiten wat je voelt, waarom houden mensen dan hun snijgedrag verborgen? Dan heeft het zelfs nog minder nut.
Je gevoelens uiten door jezelf te snijden en het ook nog verborgen te houden is gewoon het stomste wat je kunt doen en JE SCHIET ER GEEN REET MEE OP NET ALS DRUGS!

Ik snap wel dat jij het zo ziet, maar ik ben het er niet mee eens. Als je snijdt voel je je op dat moment beter (ik in ieder geval) maar ik schaam me dood als iemand die littekens ziet. Je kan wel uitten hoe je je voelt dan, maar niet iedereen hoeft te weten hoe toch? En je schiet er inderdaad niks mee op maar op het moment zelf kan je je er beter door voelen.

[Iemand2000]

Neon_girl schreef:

Ik snap wel dat jij het zo ziet, maar ik ben het er niet mee eens. Als je snijdt voel je je op dat moment beter (ik in ieder geval) maar ik schaam me dood als iemand die littekens ziet. Je kan wel uitten hoe je je voelt dan, maar niet iedereen hoeft te weten hoe toch? En je schiet er inderdaad niks mee op maar op het moment zelf kan je je er beter door voelen.

En op welk punt ben je het dan met me oneens?
Ik weet ook wel dat je je er even beter van voelt, maar het lijkt me niet goed als je op zo een manier afleiding van je problemen zoekt.
Ik bedoelde ook niet dat je meteen je littekens aan iedereen moet laten zien en erover vertellen, maar ik vroeg me alleen af of het uiten van je gevoelens zo bedoeld was als het laten weten aan anderen hoe je je voelt of dat het gewoon een excuus is om vreemd gedrag te vertonen.

Ik weet niet hoe dit bij anderen zit, maar bij de keren dak mezelf heb gesneden, was het niet omdat ik kwaad was op mezelf, of omdat ik uberhaupt kwaad was..

Het was vaak uit frustratie dat ik niet begrepen werd, onbegrip is een van de ergste dingen waar je tegenaan kunt lopen. Dan is het dus zo dat ik heb geprobeerd mijn gevoelens te uiten, dat ik dat ook heb gedaan, erover wou praten enz enz. en daarbij tegen een muur van onbegrip aanliep..

Bovendien had ik dan het gevoel, dat samen met het bloed er een beetje pijn uit mijn arm liep.

Ik heb het niet vaak gedaan, nooit diep, en heb dr geen littekens van.. Heb daar ook geen schade aan over gehouden, heeft me eerder geholpen.

[Miracle]

Dusjcrib schreef:
Ik weet niet hoe dit bij anderen zit, maar bij de keren dak mezelf heb gesneden, was het niet omdat ik kwaad was op mezelf, of omdat ik uberhaupt kwaad was..

Het was vaak uit frustratie dat ik niet begrepen werd, onbegrip is een van de ergste dingen waar je tegenaan kunt lopen. Dan is het dus zo dat ik heb geprobeerd mijn gevoelens te uiten, dat ik dat ook heb gedaan, erover wou praten enz enz. en daarbij tegen een muur van onbegrip aanliep..

Bovendien had ik dan het gevoel, dat samen met het bloed er een beetje pijn uit mijn arm liep.

Ik heb het niet vaak gedaan, nooit diep, en heb dr geen littekens van.. Heb daar ook geen schade aan over gehouden, heeft me eerder geholpen.

So do I, je neemt me de woorden uit de mond!

Maar k vind dat we een beetje van de topic afdwalen! Dus ff terug!
Voor degene die zichzelf niet snijden, hoe kijken jullie tegen mensen aan die het wel doen???
omdat ik het zelf doe kan ik er niet echt antwoordt op geven, k weet wel dat ik het vroeger echt super vaag vond. (en nu doe ik het dus zelf (k kan er nix aan doen hoor, maar k snap mezelf niet! ))

Nja reacties please

Kuzzz

vooraf, ik zeg dit als volkomen buitenstaander op dit gebied, dus neem me alsjeblieft geen overmatig onbegrip kwalijk.

van t weekend liet een vriend me zijn polsen zien, NEGEN keer doorgesneden (op de verkeerde manier gelukkig...). verder had ie in zn been allerlei tekeningen en woorden gesneden, het kwam op mij heel ernstig over. ik vroeg m waarom, en het was kort gezegd een vet depri 'ik ben een loser' antwoord.

dus ik bedoel het echt niet lullig, maar ik denk dat je dan professionele hulp nodig hebt.

ik weet natuurlijk niet of het bij iedereen even erg is, en ik las die verhalen hier soms wel maar nu komt het wel erg dichtbij...

[Amoa]

Uhm PCRodent, bedoel je doorgesneden of ingesneden?!
Net als jij ben ik ook een buitenstaander wat automutilatie betreft, en daar ben ik blij om, want het lijkt mij verslavend. Net als roken is het iets waar ik nooit aan wil beginnen.
Ik snap dat mensen automutileren dat doen omdat ze het moeilijk hebben, en zo hun emoties beter kunnen verwerken, I guess. Maar mensen die zeggen, "goh, cool zeg, die littekens!" Of simpelweg snijden omdat hun "vrienden" dat ook doen, vind ik echt debiel. Ik ken iemand die zo is, en vind het maar eng hoor.
Hoe krijg je iemand by the way zover om ermee te stoppen? Dát lijkt me al helemaal moeilijk. En vooral als je het "cool" vindt om te doen, yuk!

[little lady]

Ik vind automutilatie een heel moeilijk onderwerp..

Een vriendin van mij snijdt nu een paar maanden in haar polsen. Ze doet dat volgens haar omdat het oplucht. Het rare vind ik, dat ze aan iedereen laat zien dat ze zichzelf snijdt. Zo komt het over alsof ze aandacht nodig heeft. Als we ruzie hebben gehad, zegt ze daarna:"Ja en ik had mezelf ook weer gesneden"..

Aan de ene kant, vind ik het erg voor haar, omdat ze zichzelf pijn doet.. Maar een deel zegt ook: Waarom vertel je het dat je jezelf gesneden hebt? Moet ik me nu schuldig voelen omdat jij nje gesneden hebt toen we ruzie hadden?

Jullie begrijpen, misschien niet.. Waarom ik dat zo zeg. Maar ik word er ontzettend moe van dat ze ( en niet alleen op die manier) aandacht vraagt..

[Iemand2000]

Amoa schreef:

Hoe krijg je iemand by the way zover om ermee te stoppen? Dát lijkt me al helemaal moeilijk. En vooral als je het "cool" vindt om te doen, yuk!

Hee ik snijd mezelf niet hoor, dus hoef ik er ook niet mee te stoppen. Haha wat heb ik toch een handige nick voor dit soort grollen.

Maar om je vraag toch even te beantwoorden, de beste manier om iemand te weerhouden zichzelf te snijden omdat hij het cool vind is zijn grote voorbeeld in een sekte op te nemen en hem laten zeggen dat hij nu hetzelfde effect bereikt door tien keer luid boe te roepen. Maar op redelijke gronden zijn voorbeeldpersoon zwart maken werkt ook al goed.

ik heb het ooit 1 keer geprobeerd, maar toen ben ik heel erg van mezelf geschrokken, en ik dat zou ik nooit meer doen. dit is alweer een aantal jaar geleden, dus mag je mij wel als een buitenstaander beschouwen.
ik snap het niet, ik ram toch liever mijn kop twintig keer tegen een muur aan dan dat ik mezelf snij. dat geeft een stuk minder troep en dan krijg je ook geen littekens. bovendien, als je je snijdt en iemand ziet het, kun je niet zeggen dat je met je stomme kop tegen een deur op bent gelopen ofzo.
maargoed. ik moet ook even kwijt dat ik TEGEN snijden ben. het is in mijn ogen errug onnatuurlijk. ik snap wel dat de pijn dan minder wordt en dat het even makkelijker wordt, maar dat kun je toch ook op een andere en gezondere manier krijgen? en het is al helemaal onlogisch als je er verslaafd aan bent, want dat betekent dat je wel heel erg grote problemen hebt. probeer dan iets anders ofzo, maar een mes pakken is wel heel makkelijk. als je ect wil dat je problemen weggaan zul je ze echt onder ogen moeten zien want die kun je echt niet zomaar wegsnijden.
als laatste, denk even aan de mensen die van je houden. enig idee hoe het voor hun is om zoiets mee te maken? jullie moeten je niet beledigt voelen ofzo, want als jullie dat willen doen, ga je gang, maar ik denk echt dat er dan iets goed fout zit.

Amoa schreef:
Uhm PCRodent, bedoel je doorgesneden of ingesneden?!

Geen idee, ik heb geen verstand van zelfmoord (proberen te) plegen... Als je bedoelt doorsnijden in de zin van handjes dr'af, nah dan was het ingesneden, maar hij leek wel degelijk de bedoeling te hebben gehad een slagader te raken. Gelukkig had hij er dus ook niet genoeg verstand van om het 'goed' te doen...

[stroopwafel]

ik prop even heel veel quote's in 1 reactie:

Het was vaak uit frustratie dat ik niet begrepen werd, onbegrip is een van de ergste dingen waar je tegenaan kunt lopen. Dan is het dus zo dat ik heb geprobeerd mijn gevoelens te uiten, dat ik dat ook heb gedaan, erover wou praten enz enz. en daarbij tegen een muur van onbegrip aanliep..

Bovendien had ik dan het gevoel, dat samen met het bloed er een beetje pijn uit mijn arm liep.

Ik heb het niet vaak gedaan, nooit diep, Heb daar ook geen schade aan over gehouden, heeft me eerder geholpen.

nix aan toe te voegen..

Een vriendin van mij snijdt nu een paar maanden in haar polsen. Ze doet dat volgens haar omdat het oplucht. Het rare vind ik, dat ze aan iedereen laat zien dat ze zichzelf snijdt. Zo komt het over alsof ze aandacht nodig heeft. Als we ruzie hebben gehad, zegt ze daarna:"Ja en ik had mezelf ook weer gesneden"..

Aan de ene kant, vind ik het erg voor haar, omdat ze zichzelf pijn doet.. Maar een deel zegt ook: Waarom vertel je het dat je jezelf gesneden hebt? Moet ik me nu schuldig voelen omdat jij nje gesneden hebt toen we ruzie hadden?

Jullie begrijpen, misschien niet.. Waarom ik dat zo zeg. Maar ik word er ontzettend moe van dat ze ( en niet alleen op die manier) aandacht vraagt..

jou vriendin snijd zich denk ik niet omdat ze het ergens moeilijk mee heeft maar gewoon omdat ze stoer wil zijn... ik snap je gevoelens heel goed, en ik zou er met je vriendin over praten want snijden opzich is al erg genoeg als je het ook nog doet omdat je gewoon stoer wilt doen heb je echt een probleem: daar krijgt ze later hoogst waarschijnlijk ook veel spijt van.
maar misschien wil ze gewoon dat iemand met d'r gaat praten zodat ze de problemen waarom ze snijdt op kan lossen..

als je je snijdt en iemand ziet het, kun je niet zeggen dat je met je stomme kop tegen een deur op bent gelopen ofzo.

uitgeschoten toen ik m'n oksels schoor, tak gekrast, tegenstander tijdens de wedstrijd, gevochten met m'n broertje enz.

maargoed. ik moet ook even kwijt dat ik TEGEN snijden ben. het is in mijn ogen errug onnatuurlijk. ik snap wel dat de pijn dan minder wordt en dat het even makkelijker wordt, maar dat kun je toch ook op een andere en gezondere manier krijgen? en het is al helemaal onlogisch als je er verslaafd aan bent, want dat betekent dat je wel heel erg grote problemen hebt. probeer dan iets anders ofzo, maar een mes pakken is wel heel makkelijk.
als je ect wil dat je problemen weggaan zul je ze echt onder ogen moeten zien want die kun je echt niet zomaar wegsnijden.
als laatste, denk even aan de mensen die van je houden. enig idee hoe het voor hun is om zoiets mee te maken?

1. het mes pakken is absoluut niet makkelijk
2. dat maakt het probleem groter, waardoor je je nog kloter voelt, das dus geen verbetering..

[Faery]

stroopwafel schreef:
1. het mes pakken is absoluut niet makkelijk

Oh jawel, dat stelt niets voor.
't is moeilijker om dat mes te laten liggen vaak.

[pantzermench]

Aan 1 kant begrijp ik ut wel.. want ik heb ut zelluf ook wel gedaan, nou soms nog, maja..... heb nuuw waarschijnlijk bloed vergiftiging.. en das tog niej zoow leuk, maja, ut lucht wel op om jezelf pijn te doen, ik weet ook niej eg waar ut op slaat

[ssjpan]

als je niet te diep snijd is het niet zo erg, wjah ik doe het zelf ook wel eens gewoon leuk om te zien als het gaat bloeden
*nadeel: je kan geen T-shirt aan ofzo gaat iedereen zo zeuren