Het tegenovergestelde van 40º ZB

[CSN]

Het tegenovergestelde van 40º ZB: thuisblijven.

Overal waar ik ooit ben,
laat ik een spoor van sporen achter:

De geur van mijn shampoo (ook
als je het framboze voor bamboe aanruikt),
het gruis op de grond, van het plafond,
van toen ik zo hard schreeuwde
of als ik een theezakje vergeet op te ruimen.

Je herkent me aan de andere,
onderste kant van de wereld
aan mijn handdoek op het strand, het land
heb ik nog nooit gezien en hoe
mijn naam als naam van iemand anders
toch van mij had kunnen zijn.

Ik weet je denkt je vindt me en
ik laat je in die waan.

Maar overal waar ik ooit ben,
ben ik weer weggegaan.

[CSN]

Dit is het gedicht dat ik instuurde naar de 'landelijke gedichtendag wedstrijd' met als thema reizen. Ik kon niet naar de prijsuitreiking, dus post het nu hier .

[Reynaert]

Ik zal nu niet zo uitgebreid reageren maar ik wil er wel twee dingen over kwijt:

1. "het gruis op de grond, van het plafond,"

Vind ik niet geslaagd.

2."je herkent me aan mijn handdoek op het strand"

Raakte me. Heel mooi.

[Vogelvrij]

Ook als je het frambozen voor bamboe aanruikt

Zo CSN, zo leuk bedacht

Ik vind het een goed geslaagd gedicht, alleen deze strofe vind ik minder:

Ik weet je denkt je vindt me en
ik laat je in die waan.

Gelukkig maakt de eindstrofe veel goed daarbij.

[Sketch]

De jury schreef op 26-01-2006 @ Vlaardingen:
Ook hier was de jury verdeeld in haar mening. Een origineel gedicht dat de één een beetje warrig vindt en de ander juist heel sterk. Een gedicht waarin de dichter blijk geeft van haar gevoel van verbondenheid met de rest van de wereld en tegelijkertijd een waarschuwing afgeeft.

[Reem]

Mooi, gewoon mooi denk ik. Af en toe denk ik: hm, had je dit niet anders kunnen verwoorden? Maar vervolgens vraag ik me af hoe ik daarbij kom. Dat is vaag. Laat dus maar. Ik ben het niet eens met Reynaert dat het gruis op de grond, van het plafond niet geslaagd is, want zeker met de volgende zin krijgt deze heel veel betekenis - en het leest gewoon fijn. Het einde is ook mooi. Het enige dat ik zou veranderen, is de hoofdletter van de derde regel in een kleine letter veranderen, omdat die volgt op een dubbele punt.

[Reynaert]

Ik vind niet dat het fijn leest. Waarom 'het gruis op de grond, van het plafond,' en niet 'het gruis van het plafond op de grond'? Door die komma's breek je de opsomming in telkens kleinere stukjes en voor mij hapert het gedicht op dat punt.

[Porcelain]

Up, mag dat? Ik wilde hier al heel lang op reageren, was hem ineens kwijt, was ie al gezakt naar de tweede pagina.

Ik vind dit waardevol, het vermogen een 'kinderlijk' taaltje op een geloofwaardige manier te brengen. Dat zien we je vaker doen, dat wel, maar ik vind het nog steeds bijzonder. En ik heb het geloof ik ook al vaker gezegd. Nou en.

Je hebt het thema ook heel mooi verwerkt, heel dromerig maar wel toegankelijk. Niet standaard, wel begrijpelijk. Aanruikt, de onderste kant van de wereld, een spoor van sporen. En die zinsbouw. Ik ben vol lof. Ik vind het echt prachtig :^) !

En dat gruis op de grond, van het plafond vond ik juist één van de fijnste zinnen.

Oh ik vind dit echt een heel leuk gedicht
De tweede helft van het gedicht is echt super...

Ik reageer later wel ff

[LiefsvanHier]

Ik moest lachen om je onopgeruimde theezakje.
Verder vind ik het mooi, alleen de op-een-na-laatste strofe niet, ook aanruiken is leuk bedacht, maar ík vind het niet mooi.

[Ruby]

Ik vind dit een mooi gedicht!

Een woordenraas waar je lekker doorheen leest maar toch de belangrijke dingen niet in mist.

ik vind de 3e strofe echt lekker

Mooi gedicht en het gruis op de grond van het plafond, vind ik juist een hele goede zin.

Je laatste twee strofes zijn het leukst. Die zag ik toch niet aankomen.

[gezweetwel]

Ik heb in elk geval al betere gedichten van je gelezen - maar dat zegt niet zoveel want je weet altijd wel een zeker niveau te bewaren. Het einde van je gedicht is inderdaad verrassend, zoals Mr Soija al zei. Hoewel ik telkens weer verward word door de tijd: moet het niet zijn "geweest ben"? Of is dat iets poëtisch?

De titel is leuk en passend - dwz, het geeft het gedicht al meteen iets méér. Dat theezakjes-opruimen doet me denken aan Sex and the City (Charlotte en haar joodse vriend). "de onderste kant van de wereld": mooi beeld! Verder ook wat de rest al gezegd heeft: de shampoo, de handdoeken,...

Maar het mist iets, ik weet ook niet pecies hoe het te benoemen. Misschien het van-je-sokken-blazen-effect.

[Roadrunner]

wat zijn jouw gedichten toch altijd leuk<3

ik heb er geen verstand van allemaal, maar ik vind je 3e strofe t mooist

[dromenvanger]

De laatste strofe raakt mij echt wel, en de voorlaatste ook wel in combinatie daarmee.

En een spoor van sporen vind ik ook leuk, want zo is dat.

Ik sluit me aan bij de lovende kritieken hierboven

[CSN]

Goh, bedankt allemaal voor jullie reacties . Ik heb dit gedicht speciaal voor die wedstrijd geschreven, en heb ergens het idee dat je dat kunt merken: Het is een beetje geforceerd. Ik heb ook het idee dat ik eens wat nieuwers moet gaan proberen, volgens mij ben ik mezelf continu aan het herhalen, tijd, leegte, en de manier van verwoorden doet me ook steeds meer hetzelfde aan. Ik denk dat dat misschien is wat jij bedoelde, gezweetwel. Het is in ieder geval iets waar ik de laatste tijd mee worstel.

[gezweetwel]

Hé, dat zichzelf-herhalen, da's een probleem dat ik wel herken: je eigen stijl vinden is oke, maar op den duur is het zo... telkens hetzelfde

Niet dat dat me bij jou speciaal opvalt of zo, het is gewoon een algemene mijmering

[Reynaert]

Stijl is iets anders dan thematiek. Als je hulp nodig hebt bij je probleem, laat dat dan even weten CSN.