Quantum electrodynamics (QED)

[Diary of Dreams]

Nadat ik over QED een erg interessant stuk had gelezen in de Kijk ben ik hier is meer over gaan lezen. Ik was al enigszinds bekent met quantem mechanica en door duidelijke diagrammen vind ik de basis niet zo vreschrikkelijk moeilijk dat ik gelijk afhaak. Misschien vooral daarom heeft het mijn interesse opgewekt.

Als ik het goed begrijp lijken deeltjes die in de tijd terugreizen in anti-deeltjes te veranderen.
- Dus niet zo:
Een foton valt spontaain uiteen in een elektron en positron, de positron botst op een ander elektron zodat beide opgaan in energie, met een foton als resultaat.
- Maar zo:
Een elektron wisselt energie uit met een foton waardoor de elektron een beweging achteruitwaards in de tijd maakt (lijkend op een positron) om wanneer hij tegen een (ander) foton botst de weg naar de toekomst weer inslaat.

Tot zo ver heb ik goed, toch? (gezien ik dit redelijk exact heb overgenomen vertrouw ik erop dat dat inderdaad het geval is)

Nu gaat het verder met 1 deeltje die op meerdere plekken tegelijk kan zijn en pas later zijn voor ons echte positie 'kiest'. (experiment van Birgit Dopfer, John Cramer, etc). Als je dit alles combineerd zou je in principe dus informatie naar het verleden kunnen sturen, maar volgens mij ook tijdloos informatie (naar het heden) versturen waarbij afstand niet uitmaakt.
Normaal kost het relatief veel tijd om informatie van aarde naar verweg staande satalieten te sturen omdat dit 'slechts' met de snelheid van het licht gaat. Maar wat als je verstrengelde deeltjes zou gebruiken voor het uitwisselen van informatie? Onafhankelijk van relatieve positie gedragen verstrengelde deeltjes zich op exact hetzelfde moment of een van beide dus zelfs nog eerder; in het verleden. De bron weet ik niet meer maar ik ben er vrij zeker van dat ik ergens gelezen heb dat twee verstrengelde deeltjes die in A of B zullen vervallen nooit beide tot A of B zullen vervallen. Altijd zal de een tot A vervallen en de ander tot B (in principe zijn A en B anti-deeltjes van elkaar).
Als je controle zou hebben over zulk soort deeltjes zou je zonder verlies van tijd of zelfs met winst van tijd informatie kunnen versturen in vorm van binaire code.

Of moet ik het allemaal toch nog maar een paar keer overlezen en nog wat jaartjes wachten?

[- DeJa - Vu -]

Diary of Dreams schreef op 16-05-2007 @ 18:02 :
Als je controle zou hebben over zulk soort deeltjes (...)

Als....

Ik weet nooit zo goed wat ik met dit soort theorien moet. Ik heb er zelf idd ook wel is over gedacht, maar het is allemaal nog ver-van-mijn-bed show.



Voor mij is het alweer 5 jaar geleden dat ik me hiermee heb bezig gehouden, dus ik weet het allemaal niet zo zeker meer, maar is het niet zo dat die deeltjes zich niet laten voorspellen? Het is dus niet duidelijk op welke plek en welke tijd deze situaties ontstaan. En bovendien duurt dit meestal maar heel kort.

Ik heb je link nog niet gelezen (ben met andere dingen bezig), maar zo makkelijk als jij het suggereert gaat het voorlopig vast nog niet. Met winst van tijd lijkt me al helemaal sterk.

Ik ben geen kei in QED, heb alleen wat basiskennis quantummechanica, maar zal toch wel zinnigs proberen te zeggen.

Diary of Dreams schreef op 16-05-2007 @ 18:02 :
Nu gaat het verder met 1 deeltje die op meerdere plekken tegelijk kan zijn en pas later zijn voor ons echte positie 'kiest'. (experiment van Birgit Dopfer, John Cramer, etc). Als je dit alles combineerd zou je in principe dus informatie naar het verleden kunnen sturen, maar volgens mij ook tijdloos informatie (naar het heden) versturen waarbij afstand niet uitmaakt.

Dit is strijdig met relativiteit en voor zover ik weet is QED dat niet. Relativiteit zegt dat informatie nooit sneller dan licht in vacuum (c) kan reizen.

Normaal kost het relatief veel tijd om informatie van aarde naar verweg staande satalieten te sturen omdat dit 'slechts' met de snelheid van het licht gaat. Maar wat als je verstrengelde deeltjes zou gebruiken voor het uitwisselen van informatie? Onafhankelijk van relatieve positie gedragen verstrengelde deeltjes zich op exact hetzelfde moment of een van beide dus zelfs nog eerder; in het verleden. De bron weet ik niet meer maar ik ben er vrij zeker van dat ik ergens gelezen heb dat twee verstrengelde deeltjes die in A of B zullen vervallen nooit beide tot A of B zullen vervallen. Altijd zal de een tot A vervallen en de ander tot B (in principe zijn A en B anti-deeltjes van elkaar).
Als je controle zou hebben over zulk soort deeltjes zou je zonder verlies van tijd of zelfs met winst van tijd informatie kunnen versturen in vorm van binaire code.

Of moet ik het allemaal toch nog maar een paar keer overlezen en nog wat jaartjes wachten?

De grap met verstrengelde deeltjes is dat je wel het ene deeltje bijvoorbeeld naar Amsterdam en het ander naar Tokio kunt sturen (in theorie, technisch wat lastig) en je ook wel instantaan het deeltje in Tokio in een bepaalde toestand kunt zetten door in Amsterdam een Bellmeting te doen. Probleem is echter dat je daar in Tokio niets aan hebt totdat je het resultaat van de meting in Amsterdam hebt, en daarvoor moet de informatie eerst via een zgn. 'klassiek kanaal' verstuurd worden. En je raadt het al, dat gaat langzamer dan licht.

[- DeJa - Vu -]

Mephostophilis schreef op 22-05-2007 @ 11:28 :

Dit is strijdig met relativiteit en voor zover ik weet is QED dat niet. Relativiteit zegt dat informatie nooit sneller dan licht in vacuum (c) kan reizen.

Vergeet niet dat ruimte kan krommen, en licht misschien niet altijd de kortste weg kiest in dat geval (wormgat-idee). Voorlopig zie ik nog geen wormgat-mobieltjes, maar echt pure onzin is het ook weer niet.

Probleem is echter dat je daar in Tokio niets aan hebt totdat je het resultaat van de meting in Amsterdam hebt, en daarvoor moet de informatie eerst via een zgn. 'klassiek kanaal' verstuurd worden. En je raadt het al, dat gaat langzamer dan licht.

Is het ook niet zo met deeltjes dat, doordat je ze meet, je het ook verandert? Ik kan me herinneren dat er iig theoretisch ook problemen waren. Haha waarschijnlijk haal ik weer dingen door elkaar ^^

- DeJa - Vu - schreef op 22-05-2007 @ 12:20 :
Vergeet niet dat ruimte kan krommen, en licht misschien niet altijd de kortste weg kiest in dat geval (wormgat-idee). Voorlopig zie ik nog geen wormgat-mobieltjes, maar echt pure onzin is het ook weer niet.

In dat geval reist de informatie nog steeds niet sneller dan het licht. Nogal wiedes dat de relativiteitstheorie, die zelf de kromming van de ruimtetijd voorspelt, ook rekening houdt met diezelfde kromming!

Is het ook niet zo met deeltjes dat, doordat je ze meet, je het ook verandert? Ik kan me herinneren dat er iig theoretisch ook problemen waren. Haha waarschijnlijk haal ik weer dingen door elkaar ^^

Ja, dat klopt. Maar 'meten' heeft in de context van quantummechanica een wat bredere betekenis, waarbij niet noodzakelijk mensen of meetapparatuur betrokken hoeft te zijn. 'Meten' betekent zoiets als "de informatie is te achterhalen". Meestal houdt dat een "interactie met een macroscopisch object" in. Dat klinkt vaag, en dat is ook zo, want natuurkundigen en filosofen zijn er zelf ook niet helemaal uit wat 'meten' precies inhoudt. Op wat voor "theoretische problemen" doel je precies?

[- DeJa - Vu -]

Mephostophilis schreef op 22-05-2007 @ 12:53 :
Ja, dat klopt. Maar 'meten' heeft in de context van quantummechanica een wat bredere betekenis, waarbij niet noodzakelijk mensen of meetapparatuur betrokken hoeft te zijn. 'Meten' betekent zoiets als "de informatie is te achterhalen". Meestal houdt dat een "interactie met een macroscopisch object" in. Dat klinkt vaag, en dat is ook zo, want natuurkundigen en filosofen zijn er zelf ook niet helemaal uit wat 'meten' precies inhoudt. Op wat voor "theoretische problemen" doel je precies?

Eeeh ja dat weet ik. Dat weerspreek ik ook niet
Ik heb volgens mij wel ooit een stuk gelezen hierover, en daar hadden ze het ook over een soortgelijke situatie. Maar ik kan me herinneren dat ook theoretisch gezien het niet mogelijk was deze informatie af te lezen. Naja, dat ligt te ver weg in mijn geheugen.



Wat betreft het licht, doelde ik meer op zoiets:
.............*
.........../...\
........./.......\
......./...........\
...../...............\
.../...................\
B.......................O

Het licht komt van de bron (B), richting de ster (*). Door de zwaartekracht van de ster wordt het licht afgebogen (in dit geval extreem), richting je oog (O). Het licht heeft niet de korste weg genomen, dus het zou theoretisch mogelijk zijn om sneller dan dit licht informatie over te brengen.

Nee, in de context van relativiteitstheorie heeft het licht wel degelijk de kortste weg afgelegd. Andere informatiedragers worden net zo goed beïnvloed door de kromming van de ruimtetijd.

Bovendien gaat het niet om "sneller dan het licht", maar om "met een snelheid hoger dan c".