Als hercules

[aaronmirck]

Voor het eerst in héél lang dat ik hier iets post. Ok, zo heeft iedereen wel een excuus om onzeker te mogen zijn over zijn dans op papier.


't vet druipt langs mijn nek, ik voel
de laatste druppel mijn voeten passeren,
terwijl ik twijfelend mijn vlam wil dresseren.
De kaars zijn. Gepassioneerd. Is wat ík bedoel.

Ik zou je over clichés mogen laten dromen.
Prieeltjes, koetsritten langs de grachten, zomerdagen
en nachten. Ja, de nachten en de dagen, alles.
Dromen zou je mogen. Dromen, tot wekkers aan toe.

TRING. Ik doe het niet graag, wekkers doen
wat wekkers doen. Ik tring, ik ben, ik wek, 'n ware
filosofia. Maar de wekker verdraagt de zon niet,
het wordt tijd, dat je 't daglicht gaat zien.

De eerste stralen begeven zich naar onze held,
de lakens liggen open, het bed is verlaten, alleen
alleen de held weet, de held weet waar, zo vertelt
hij, waar hij het licht gevonden heeft. Als hercules

passeert de held zijn kandelaar, zijn wekker en al dat zijn is.
Het werd tijd, zegt de zon, het is al winter, vergeten
dat je het ook inde warmte warm kan krijgen,
al is het drie graden onder nul.

[milamber]

Je gebruikt een aantal mooie en originele beelden in je gedicht.
Naar mijn smaak herhaal je alleen woorden teveel. Functionele herhaling kan erg goed uitpakken, maar je gaat een beetje over de top.

Toch leuk gevonden de vergelijkingen.

gr
kerwin

[Reynaert]

"Dromen zou je mogen. Dromen, tot wekkers aan toe."

Dat vond ik wel een leuke zin. De rest doet me niet zoveel doordat je gedicht structureel niet lekker loopt en doordat de 'verrassingen' geforceerd op me overkomen. De wisseling van perspectief in de laatste twee strofes vind ik ook niet echt geslaagd doordat je er te weinig uithaalt, het zorgt niet voor een mooi beeld of een verrassende vergelijking.

[aaronmirck]

ok, hier heb ik wat aan. Bedankt.

[gezweetwel]

aaronmirck schreef op 31-01-2006 @ 23:44 :

't vet druipt langs mijn nek, ik voel
de laatste druppel mijn nek passeren,
terwijl ik twijfelend mijn vlam wil dresseren.
De kaars zijn. Gepassioneerd. Is wat ík bedoel.

Vind ik een sterke eerste strofe. Vooral die í van ík: komt heel krachtig over. Precies wat dit gedicht moet uitdragen - met Hercules enzo

aaronmirck schreef op 31-01-2006 @ 23:44 :

Ik zou je over clichés mogen laten dromen.

Van die 'mogen' zou ik 'moeten' maken. "mogen" vind ik niet zo passen bij "zou", da's dubbel twijfelen

Genoeg gequote nu. Op zich vind ik dit wel goed voor een jongen van 16 (en dat komende van een 17jarige - nu ja). Ik vind dat dit gedicht in het midden een beetje verzwakt (waar het op het einde gelukkig nog een beetje zijn kracht weer inhaalt). Ik hou ook niet zo van dat expliciete wakkerworden, dat moet meer "onder" de regels blijven liggen vind ik. Eigenlijk zou ik de derde en de vierde strofe gewoon laten samensmelten, op deze manier dan:

"TRING. Ik doe het niet graag, wekkers doen
wat wekkers doen. Ik tring, ik ben, ik wek, 'n ware
filosofia. De held weet waar, zo vertelt hij,
waar hij het licht gevonden heeft. Als hercules"

[dromenvanger]

dat ook in de winter je het warm kan krijgen,

dat je het ook in de winter warm kan krijgen

passeren en dresseren vind ik wel erg geforceerd.

Hmja, ik vind het wel leuk bedacht verder.
Ik heb ook altijd moeite met opstaan

[aaronmirck]

@ gezweetwel:

bedankt voor je reactie, kan me erg in je kritiek vinden, ook bedankt voor het compliment. Heb nog wel een edit in de eerste strofe gedaan, vond het wel erg raar staan om twee keer nek te hebben staan, terwijl ik ook voeten bedoelde.

@ dromenvanger:

ik vond juist díe rijm wat minder geforceerd. Wat het andere heb je wel gelijk.