Was onze huwelijksnacht onze eerst nacht maar en de bloemen
uit mijn boeket nog in hun eerste bloei. Dan dromen wij de gehele
nacht niet, wij dromen de dag hele weken door.
Zes weken of zoveel maanden. We laten de datum voor wat het is,
de tijd voor als we gaan en wanneer we komen, staat alles stil.
We vergissen ons in wat we vergeten en willen weten.
Een deur die piept verwarren we met onbespeelde passie en niet
met ongemaakte onvolmaaktheden. Liters rode wijn gaan er doorheen,
maar onze eerste nacht verdween, al nachtenlang geleden.
'verdroogd en onbevangen' is misschien de voorlopige titel, als ik iets beter weet te verzinnen.
__________________
who rubs our noses in the night?
|