ruim een jaar geleden ontmoete ik een jongen, ik had m al een aantal keer gezien, maar toen had ik m gewoon opgebeld. ik had nooit verwacht dat het iets zou worden, ik belde m voor de lol, maar het klikte heel erg goed en we spraken af en van het een kwam het ander.
we hadden een hele leuke zomer, niet samen op vakantie, maar de tijd dat we samen waren was heel erg cool.
na de zomervakantie kregen we heel erg veel ruzie, maar als we elkaar zagen , in de weekends sliepen we altijd bij elkaar, was het altijd helemaal goed.
tot we een paar dagen achter elkaar veel ruzie hadden, en 'een pauze' namen. achter af vond ik dat heel erg stom, want hij ging gelijk met een ander meisie, en had ook een week met haar.
ik had daar heel veel verdriet van en miste hem verschrikkelijk. toen had ik hem een middag gezien, en de fonk weer heel erg oversloeg. daarna gingen we weer met elkaar. toen ging het een paar maanden weer heel erg goed.
tot twee maanden geleden
hij begon afspraken op het laatste moment afte zeggen (altijd wel met goeie reden, die wel klote maar het kwam wel heel erg vaak voor) en hij had geen tijd meer.
hij kwam afspraken niet na en daar werd ik dan (overdreven) boos om, en heel erg verdrietig
hij heeft me de laatste maanden heel erg veel pijn gedaan en het is nu ook uit
de eerste weken dat het uit was zag ik m nog wel vaak, ik ging nog goed met m om, beter zelfs dan toen het aan was.
maar nu maken we weer ruzie
hij vind dat ik alles aan hem fout vin
hij komt weer afspraak niet na
ik mis hem zo erg
maar ik ben zo kwaad op hem
ik ga er helemaal kapot aan.. nja, ik praat er niet genoeg over, maar dat kan ik niet
ik kan beter mijn gevoelens opschrijfen daarom doe ik dit nu ook
mja
ikweetnie wat ik verwacht,,, maar eehhh... ja ik vonnut fijn omte schrijfen
|