weekend

Ik ben 'n tijdje geleden naar een psycholoog gestapt omdat ik last had van stemmingswisselingen. Ik wist op dat moment niet precies wat daar de oorzaak van was. Ook mijn psycholoog heeft me hier tot nu toe nog niet verder mee kunnen helpen. Na mijn leven zelf eens geanalyseerd te hebben, ben ik erachter gekomen dat ik me voornamelijk rot voel als ik in 't weekend niks te doen heb. En dan gaat 't vooral om vrijdag- en zaterdagavond.

Als ik in 't begin van de week voor beide dagen iets afgesproken heb, is er geen probleem en voel ik me de hele week goed. Heb ik dat niet (en dat komt dan doordat iedereen waarmee ik omga iets anders heeft afgesproken), dan voel ik me ontzettend rot en vertoon ik depressief gedrag, de hele week.

Ik probeer dit te verhelpen door te zorgen dat ik zo veel mogelijk te doen heb in 't weekend, maar 't komt ook wel eens voor dat 't niet lukt om voor iedere dag iets te plannen. Op zo'n momenten gaat 't mis en voel ik me de hele week tot na 't weekend eenzaam.

Ik vraag me af of dit normaal is. Bovendien vraag ik me af of iemand dit herkent, of me kan vertellen hoe ik hiermee om moet gaan. Dit is iets van 't laatste half jaar namelijk, hiervoor had ik hier nooit last van, zover ik weet.

Ik heb er geen ervaring mee (ik heb juist graag een rustig weekend), maar misschien moet je niet altijd je weekend helemaal vol plannen, maar ook juist leren omgaan met weekends die niet vol zijn? Je hoeft niet meteen een weekend helemaal niets te plannen, maar misschien kun je het in kleine stapjes proberen?

En je zou je misschien af kunnen vragen of er een half jaar geleden iets gebeurd is waardoor dit ontstaan is?

[Mariekje*]

Hoi,

Echte stemmingswisselingen staan sowieso altijd in verband met zwart/wit denken, dus zonder grijstinten. Jantje lacht, Jantje huilt... Het is leuk of het is kut, en in tijden van stemmingswisselingen zal je dus niet zeggen 'mwoah het gaat wel', simpelweg omdat je daar de nuances voor mist.

Ik herken veel in jouw 'probleem' maar sinds ik in therapie ben geweest en ze niet mij persoonlijk maar eerder de basisdingen zoals inderdaad mijn stemmingswisselingen hebben aangepakt (mijn leven analyseren lieten ze dus achterwege) heb ik er heel veel aan kunnen veranderen. Ik betrapte mezelf er iedere keer weer op dat wanneer vrienden bijv. net voor het uitgaan afbelde of wanneer hun al ergens anders naartoe gingen ik al snel zwart/wit dacht, alsin: "Jezus wat kut, en wat moet ik nu weer doen hea... Lekker thuiszitten zeker?" met als gevolg een enorme omslag in mijn stemmingen.

Wat het voor mij persoonlijk momenteel gewoon nog vaak is, is dat ik bang ben voor alleen zijn en tot het de tijd krijgen om na te denken. Als ik niets om handen heb die dag, ga ik lopen piekeren en dat werkt nog weleens negatieve gedachten, en dus een depressief aandoenende, stemming in de hand. Misschien dat jij daar ook wel iets in herkent?

Wat ik graag wil weten: Is er ruim een halfjaar geleden misschien iets voorgevallen wat jou gedrag mogelijk in de hand heeft gewerkt?

Liefs,
Kelz

HvJ schreef op 28-03-2006 @ 10:13 :
Wat het voor mij persoonlijk momenteel gewoon nog vaak is, is dat ik bang ben voor alleen zijn en tot het de tijd krijgen om na te denken. Als ik niets om handen heb die dag, ga ik lopen piekeren en dat werkt nog weleens negatieve gedachten, en dus een depressief aandoenende, stemming in de hand. Misschien dat jij daar ook wel iets in herkent?

Wat ik graag wil weten: Is er ruim een halfjaar geleden misschien iets voorgevallen wat jou gedrag mogelijk in de hand heeft gewerkt?

De eerste alinea ken ik helemaal ja.
Wat betreft een half jaar geleden; ik zou geen gebeurtenis kunnen aanwijzen, alleen dat 't contact met 'n goede vriendin toen 'n stuk minder is geworden. Dit hangt dan ook weer samen met dat ik bang ben mensen kwijt te raken.

Hoe heb jij dit probleem voor jezelf aangepakt?

[Daantje_0705]

Ik herken er wel wat in. Ik merk aan mezelf dat ik me rot ga voelen als ik lang alleen ben en niet onder de mensen kom. Ik heb bijvoorbeeld een tijd gehad dat ik op maandag vrij was en dus van vrijdagavond tot dinsdagochtend zonder klasgenoten, vrienden, docenten, mensen om me heen zat en dat was voor mij te lang. Telkens voelde ik me dan niet zo lekker op mijn vrije dag. Als het zomaar een dagje is heb ik er geen last van. Misschien is het bij jou ook zoiets.

[Nona]

Als je niets gepland hebt, kun je dan niet eens een lekker warm bad, een mooie film en een kop thee "inplannen"? Grote plannen zijn het niet, maar als je jezelf voorhoudt dat dat je planning is leer je wellicht met minder genoegen te nemen.

[ST*R]

Ik heb ook wel dat ik gelukkiger ben als ik leuke dingen gepland heb. Maar als ik niks ga doen op een avond, 'plan' ik gewoon om alleen (of met een zusje) een film te kijken die ik al lang wil zien, of een leuk boek te lezen. En dan heb ik ook een leuke avond, waar ik ook naar kan uitkijken.
Misschien moet je ookzoiets 'plannen' als je een avond niks hebt afgesproken, iets doen in je eentje wat je ook erg leuk vindt. Zo heb je een leuke avond zonder dat je iets met anderen hebt afgeproken.
Succes!

[Mousse]

Ik herken mezelf er ook wel een beetje in. Voel me soms gewoon alleen, terwijl ik zat mensen om me heen heb. Maar je kunt nou eenmaal niet altijd wat afspreken denk ik dan, ik heb me mezelf leren vermaken.

[Mariekje*]

Happyyy schreef op 29-03-2006 @ 22:15 :


Hoe heb jij dit probleem voor jezelf aangepakt?

Ik heb momenteel dagelijks erg veel mensen om me heen, en heb het drukker dan ooit. Momenteel heb ik er dan ook niet zo heel erg veel problemen mee, maar als er weer eens een vrij dagje is val ik wel in een extra diep gat.
Voor mezelf ben ik het gewoon gaan zien als een uitdaging: Het mezelf bezig weten te houden, genoegen te nemen met kleine dingen en stemmingswisselingen in toom proberen te houden.
Ik heb nog wel eens dagen dat, dat enorm tegenvalt... Maar over het algemeen lukt het aardig (mede dankzij mijn eigen positieve benadering).
Als ik een tijdje alleen ben probeer ik mezelf gewoon eens te ontspannen; Lekker in bad, muziek hard aan, laptop op schoot, nagels lakken, nieuwe looks creeëren, mijn weblog bijwerken, bij m'n paarden rondhangen, honden uitlaten, kamer opruimen etc. Er is altijd wel wat te verzinnen zonder dat je continue met anderen in de weer ben, of je jezelf eenzaam voelt, en het mooie van alles: Het werkt echt

Als je vragen hebt, of je wilt het erover hebben... PM-en staat ten allen tijden vrij.

Bedankt voor de tips allemaal. Ik zal proberen er iets mee te doen en dan post ik over 'n tijdje hoe 't gaat

HvJ schreef op 28-03-2006 @ 10:13 :
Wat het voor mij persoonlijk momenteel gewoon nog vaak is, is dat ik bang ben voor alleen zijn en tot het de tijd krijgen om na te denken. Als ik niets om handen heb die dag, ga ik lopen piekeren en dat werkt nog weleens negatieve gedachten, en dus een depressief aandoenende, stemming in de hand. Misschien dat jij daar ook wel iets in herkent?

Je hebt het dan wel niet tegen mij, maar hier herken ik me ook wel in. Het is niet ernstig ofzo, maar als ik het rustig heb ga ik teveel nadenken en piekeren en daar word ik ongelukkig van. Best vervelend, maar ik weet ook niet hoe ik dat moet oplossen.