De emotie van angst is een vacuüm dat zichzelf voedt

Ik las in een tijdschrift: De emotie van angst is een vacuüm dat zichzelf voedt. Angst is slechts een gebrek aan informatie. Vul het vacuüm aan met informatie en er is geen angst. Zelfs als de informatie niet juist is, kan ze toch een leegte opvullen totdat de juiste informatie bekend wordt.

Zelfs in recente ervaringen met terrorisme, zien we dat we niet bang meer zijn voor dingen die we enkele maanden geleden nog angst aanjoegen. hoe verschrikkelijk dat ook was, de potentiële uitkomst is bekend en er bestaat niet langer een vacuüm.

Vandaar dat je alleen volledig mens kunt zijn als je niet bang bent om dood te gaan. Aanvaard deze uitdagingen ga verder om vol passie je eigen werkelijkheid te creëren en vrees niet!

Naar aanleiding van dat stukje ben ik eens na gaan denken en ik denk dat het wel klopt. Als je bang bent, dan weet je vaak dingen niet, en daarom ben je bang. Wanneer je de informatie hebt, gekregen of zelf gemaakt, dan ben je niet of in ieder geval minder bang.Ik weet niet of ik het met het voorbeeld dat er in het tijdschrift gegeven werd (terrorisme)helemaal eens ben, maar de theorie op zich klopt, denk ik, wel. Wat denken jullie?

En misschien kan iemand mij de zin 'De emotie van angst is een vacuüm dat zichzelf voedt' letterlijk vertalen? Ik begrijp wat er mee bedoeld wordt, maar ik krijg het maar niet voor mekaar om het letterlijk te 'vertalen'.

Nou, laat ik je 1 ding vertellen: ik ben bang voor de tandarts

En het maakt niet uit hoeveel ik erover lees, beter wordt het er niet van in tegendeel, volgens mij zie ik alleen maar dat er nog meer moet gebeuren dan ik al dacht

Angst heeft met zekerheid te maken. Zo kan een tandarts me wel op het hart drukken dat hij me verdooft en dat ik er toch niets van voel .. maar de zekerheid heb ik niet.

Maar ja, ik spoor niet Alles wat ik weet, weet ik niet 'echt' .. het grootste deel van onze kennis is gebaseerd op aannames (als dit zo en zo is, dan moet dat dus zo zijn .. sure, totdat ze erachter komen dat het toch anders is of kan zijn ).

En de hele ironie van het verhaal: ik ben niet bang voor de dood. Het is de manier waarop die me zorgen baart

De emotie van angst is een vacuüm dat zichzelf voedt.

Waarom wil je dit letterlijk 'vertalen' *?* Dat is toch gewoon Nederlands?

[iamre18]

De emotie van angst vult zijn leegte (!soms!) met onvolledige of niet reeële informatie.

hmzz ik heb de definitie misschien een beetje raar omschreven

Maar goed, ik ben het er gedeeltelijk wel mee eens. Bepaalde angsten worden gevoed doordat je soms niet weet hoe het allemaal in elkaar zit. Je hebt er niet goed kennis over, of in iedergeval geen reeël beeld over. Daardoor ontstaat er angst. Je weet dus niet goed wat je moet of kan verwachten, of je vult het in met niet rationale gedachten. Je fokt jezelf als het ware helemaal op. Terwijl als je de goede informatie hebt (reeële), en deze ook weet te intergreren in je hersens, je waarschijnlijk minder bang bent. Ik denk overigens dat dit lang niet bij alle mensen op gaat. Uit ervaring weet ik, dat angst erg hardnekkig kan zijn en zich overeind houd door een mechanisme van gedachten die niet altijd zo makkelijk te doorbreken is. Ik zelf heb een sociale fobie gehad, en ik heb een aantal jaren mij volledig laten overheersen door negatieve gedachten(=dus verkeerde informatie als het ware), maar moeilijk dat het is, dit te doorbreken!!!. Ook al krijg je van alle kanten informaties aangereikt, die reeël zijn (in dit geval voornamelijk door de therapeuten), ik heb het heel moeizaam beetje bij beetje wat kunnen veranderen. En ik ben daar nog steeds hard mee bezig!. Gelukkig heb ik geen sociale fobie meer, ik ben nog wel wat angstig, maar ik weet dat ik gewoon voortdurend mijn gedachten en gevoelens zal moeten "aangaan" wil ik niet weer de verkeerde kant op gaan. En zo zit dit denk ik met nog wel meer angsten. Die gedachten(informatie) die mensen over iets hebben kunnen op een zekere hoogte wel aangevuld worden met reeële, aanvullende informatie, maar dit zal niet altijd tot gevolg hebben, dat iemand de angst overwint. Ik zelf zal nog een behoorlijke tijd tegemoet gaan om mijn angstgedachten volledig weg te krijgen en op te vullen en te verwerken met de "goede" realistische informatie (gedachten).

iamre18 schreef:
Ik zelf zal nog een behoorlijke tijd tegemoet gaan om mijn angstgedachten volledig weg te krijgen en op te vullen en te verwerken met de "goede" realistische informatie (gedachten).

Mijn 'angstgedachten' blijken in 9 van de 10 gevallen uiteindelijk toch realistische gedachten te zijn. Met andere woorden: ik zal er waarschijnlijk nooit vanaf komen

Het leven is een kansspelletje; iets kan bijna altijd goed gaan, totdat het een keer fout gaat

[damaetas]

******** schreef:
Nou, laat ik je 1 ding vertellen: ik ben bang voor de tandarts

whaa ik ook!!! mijn broer heeft een keer "the dentist" gehuurd voor mijn verjardag ik werd al misselijk bij het kijken naar het kaft

maar ontopic:
ja zoals mensen die bang zijn van genetische manipulatie of van klonen of van de stockage van nucleair afval in hun buurt....

daar spelen demagogen dan weer handig op in

[Horror Kitty]

Men weet genoeg over insecten neem ik aan?

Toch ben ik er als de dood voor.. klinkt heel cliché..

Maar gewoon die kleine pootjes die kriebelen en die kleine lichaampjes die door allerlei kieren naar binnen kunnen..

Als er bijv. een spinnetje op mn arm zit heb ik gewoon een moment van hysteria, dan ga ik gillen en met mn arm schudden enz..

[Gothic]

Misschien moet die angst beperkt worden tot angst voor gevoelens en gebeurtenissen waar gevoelens bij betrokken zijn, persoonlijke dingen enzo. Daar haal je dingen als tandarts spinnen er al uit, waardoor er denk ik minder uitzonderingen zijn, waardoor de stelling wel bijna helemaal klopt?