de verraadster van al wat mooi en goed is

[homehapero]

ondr het motto van verleg je grenzen heb ik voor de verandering eens iets emotioneels geschreven


Ik voel me eenzaam.
Ik lig op mijn bed, niet in staat om ook maar één zinvolle actie te verrichten, laat staan iets te ondernemen.
Af en toe kijk eens links van me, hoewel het me meer kwaad dan goed doet.
Daar heb Jij 5 maanden aan een stuk gelegen, tot Je me verraadde voor een ander.
Ja, ik noem het verraad, dat heb Je goed gehoord.
Ze zeggen dat ik er niet zo zwaar aan moet tillen, dat ik Je moet laten gaan.
Dat ik niet zo hard moet zijn voor mezelf én voor Jou.
Hoe kunnen ze Je nu zo verdedigen?
Jij, de verraadster van al wat mooi en goed is, of liever was?
5 maanden lang deelden we lief en leed.
We zwoeren eden, krasten onze namen, verbonden door een hart, in alles wat we maar konden vinden.
We maakten s’ nachts wandelingen op het strand, waarbij we elkaar altijd gekscherend vertelden dat onze namen in de sterren geschreven stonden.
Niet dus.
Aan mij lag het niet, ik hou nog steeds van je.
Weet je, als men hoort praten over een gebroken hart, dan denkt men dat dat maar beeldspraak is. Hoe kan een pompende brok spieren nu breken?
Ik weet wel beter. Het doet pijn in mijn borst. Precies op de plaats waar ooit mijn hart zat.
Zou ik in aanmerking komen voor een harttransplantatie denk je?
Ik kijk voor de zoveelste keer naar links, naar de verzakking die Je tere lichaam in het matras heeft achtergelaten en ik denk aan Jou.
Ik zou Je willen haten, weet Je.
Ik zou naar Je toe willen lopen en Je uitschelden voor vuile hoer en teef en alle schuttingtaal die ooit in mijn jonge leven heb opgevangen maar ik kan het niet.
Wat voor zin zou het hebben?
Wat voor zin heeft nog iets in het leven?
Ik denk dat ik hier gewoon blijf liggen tot ik weggerot ben tot een hoopje beenderen met er rond flarden van iets wat ooit een pyjama was.
Misschien krijg Je wel zoveel medelijden met me dat Je me eens komt opzoeken.
Ik zou Je graag nog eens zien. Foto’s heb ik niet meer van Je (die heb ik verbrand in een vlaag van woede op de dag van het Grote Verraad) en ik ben een te groot emotioneel wrak om Je voor mijn geestesoog te halen.
Misschien is dit wel een nare droom.
Misschien word ik binnen enkele uren, ogenblikken, seconden wakker en zie Je in het licht dat door onze witte gordijnen valt (die Jij altijd veel te licht vond, weet je nog?).
Je gelaatsuitdrukking innig gelukkig omdat Je naast de man ligt van wie Je houdt en Je haar in de war omdat Je altijd zo woelt in Je slaap.
Ik denk dat het beter is als ik gewoon ga slapen.
Als je niet slaapt kan je ook niet wakker worden zegt men wel eens.
Ik ga gewoon slapen en als ik wakker word….
Maar wat als ik niet lang genoeg slaap?
Wat als ik wakker word en Jij ligt niet naast me?
Een hele strip slaappillen.
Zou ik dan lang genoeg slapen denk Je?
Ik waag het erop.
Ik kan altijd nog eens proberen.
Tot straks mijn Lief, als alles weer beter is…

homehapero schreef op 10-05-2006 @ 22:10 :
Af en toe kijk eens links van me,

Kijk ík lijkt me. Verder; fouten vond ik niet maar dat is niet echt aan mij, fouten zoeken. En verder, mooi, vooral het einde.

[Angel on Earth]

.. ik wil alleen even kwijt dat ik het lastig vind om te lezen als je Je steeds met hoofdletter doet, dan blijf je steeds haken..

Had ik ook, toen ik het de eerste keer zag dan, maar dat went toch?

[homehapero]

hmm ik vind het raar dat je over een hoofdletter struikelt
ik vond het wel iets symbolisch hebben

[Rita Pavlovic]

Oh oh oh dit vind ik mooi!

Veel leuker dan het andere verhaal dat ik van je heb gelezen. De emoties zijn wel diep, maar liggen er niet dik bovenop of zo en die 'heldere momenten' tussendoor

We maakten s’ nachts wandelingen op het strand, waarbij we elkaar altijd gekscherend vertelden dat onze namen in de sterren geschreven stonden.
Niet dus.

vind ik leuk. Lekker scherp.

Alleen ik erger mij ook mateloos aan dat ge-Jij (ik weet dat het symbolisch is bedoeld en dat is weliswaar heel mooi en zo, maar alsnog breek je bij het lezen je nek er over) en je lay-out zit me ook een beetje dwars. Zoveel spaties? Leest niet zo vlot vind ik persoonlijk.

Al met al: goed geschreven

Ik vind het erg mooi.
Is dit gebaseerd op een waargebeurd iets?
Zoja, dan vind ik het haast nóg mooier.

[homehapero]

Rita Pavlovic schreef op 11-05-2006 @ 18:04 :
Oh oh oh dit vind ik mooi!

Veel leuker dan het andere verhaal dat ik van je heb gelezen. De emoties zijn wel diep, maar liggen er niet dik bovenop of zo en die 'heldere momenten' tussendoor

vind ik leuk. Lekker scherp.

tx!
ik ben ook een beetje scherp in het ehcte leven
ik had niet gedacht dat ik hier zo veel positieve reactis op zou krijgen, ik heb het namelijk in een dik halfuur geschreven

het is deels waargebeurd, ik heb een beetje alle ontgoochelingen en blauwtjes die ik ooit heb gelopen samengenomen en daarvan de pijnlijkste gevoelens opgeschreven.
alleen dat van die pillen, daar heb nooit écht aan gedacht

[hasseltboy]

homehapero schreef op 10-05-2006 @ 21:42 :
wacht maar
ik ben aan een tekst aan het werken die jullie van je sokken zal blazen.
Zo goed geschreven en vol poetische dingen zal hij zitten!

[homehapero]

is het gelukt hasseltboy?

[Astuanax]

Ja, dit is goed geschreven! Poëtisch maar met toch wat scherpe randen aan

Ik ergerde me ook wel aan het ge-Je in de tekst, zou vlotter lezen moest je het gewoon in kleine letter schrijven