Waardeloos gevoel?

Mjah, dat is iets waar ik eigenlijk nog steeds mee rond loop. Het probleem is dat ik dingen vanuit een redelijk nuchter standpunt betracht en dan beredeneer wat er aan de hand is.

Ik leef nog steeds tamelijk geisoleerd van anderen, deels ook omdat ik mezelf niet helemaal durf te begeven onder anderen. Ik heb altijd het idee dat ik toch niets waard ben; meisjes kunnen mij bijvoorbeeld aardig vinden, maar niet leuk.

En het is ook logisch; ik ben gewoon niet aantrekkelijk. Ik begin onderhand nogal te vergrijzen, beetje lullig op je 21ste .. tsja, a-la, je zou kunnen zeggen "verf die haren, dan ziet er niemand wat van" .. dan zie ik een andere foto van mij en denk "jezus, wat heb ik scheve tanden", en daar valt nu niet meer veel aan te doen. Het zijn afknappers die je maar moeilijk met gedrag recht kunt buigen.

Tevens wil ik het niet; ik ben zoals ik ben. Ergens houdt het op en kan ik me niet verder blijven veranderen.

Het is een complex wat ik heb. Ik kan mijn best doen en vrolijk met mensen omgaan, maar uiteindelijk blijf ik een vreemde vogel .. als niet qua innerlijk, dan wel qua uiterlijk.

Hmm tjah, wat wil ik met deze topic bereiken? Misschien gewoon van me afschrijven, misschien heeft er iemand ook wel iets nuttigs op te melden? Ook al geloof ik er niet in.

Ook wel gek; elke keer als ik een beetje lol heb gehad (was op leuke meeting), voel ik me achteraf altijd klote

[Quintus]

Ik ken het gevoel geloof ik wel een beetje en ik wilde dat ik wist wat ik eraan kon doen... Maar helaas, dat weet ik niet. Ik weet zelfs ook niet eens of ik er wel wat aan wil doen

Maar even een beetje offtopic, er is tenminste een persoon die jou wel leuk vindt (En nee, ik ben t niet )

Man, kijk es goed om je heen.. Hoe vaak zie jij nu iemand lopen waaraan niet iets mis is? Nou, ik echt zo goed als nooit..

een perfect iemand is niet mooi, want zo perfect..

Ik val bijv. niet op mooie jongens.. Ik wil een jongen die iets bijzonders heeft in zn uiterlijk, in zn gedrag.. Mn vriend, hij lacht heel erg maf, heeft een hele hoge stem waardoor ie vaak door de telefoon mevrouw genoemd wordt, heeft van die maffe trekjes.. hij heeft een beetje een buikje en andere dingen die hij zelf niet mooi vind aan zichzelf.. en JUIST die dingen vinnik zo geweldig.. dat maakt hem HEM.. Ja, mn vriend is gewoon een beetje een vreemde vogel, hij heeft van die dingen. Maar dat maakt hem zo uniek, dat maakt hem wie hij is, dat onderscheid hem van alle anderen.. En juist die lach vinnik zo leuk, juist die stem vinnik zo leuk en zo kan ik nog wel even doorgaan..

Ik weet niet of je .. hoe heet ie ook alweer, film met Matt Damon.. euh.. en Robin Williams.. euh.. Good Will Hunting.. daarin vertelt Robin Williams aan Matt Damon dat zijn vrouw is overleden. En dat ze vroeger in bed altijd zulke harde scheten liet dat ze er zelf wakker van werd, en dan vroeg wat dat was. Waarop hij antwoorde, niks schat, ga maar weer slapen. En nu zij weg was, was juist datgene het ding dat hij het meest mistte van haar..

Bij liefde gaat het niet om de perfectheden, maar om de imperfectheden..

Bovendien wanneer jij jezelf niet waardeert en accepteert om wie je bent, straal je dit uit, geef je een soort signaal af, wat andere mensen oppikken. Waardoor jij ook meteen weer minder open over komt. Als jij zelf niet gelooft dat er iemand van jou kan houden, hoe zal iemand anders hier dan op komen?

Probeer toch van jezelf te houden zoals je bent. Je bent echt niet lelijk, en je bent echt niet vreemder dan anderen. Ik weet dat mn vriend van mij ook juist mn debiele dingen leuk vind. Juist die gekke bekken die ik kan trekken als ik verbaasd ben bijv. Of juist die rare dingen waar ik over nadenk enz.

Hou van jezelf, dat ben je waard.. dan zul je ook merken, dat er veel meer mensen van jou houden dan je dacht..

[Hermes]

******** schreef:
Ook wel gek; elke keer als ik een beetje lol heb gehad (was op leuke meeting), voel ik me achteraf altijd klote

Zoek je bevestiging?

[dystopia]

********: misschien dat je je rot voelt omdat het over is. Ik heb dat ook gehad. Nu btw niet. Na Pinkpop voelde ik me rot dat het over was. Maar eigelijk hoeft dat niet; volgend jaar werr *blink*. Na de afgelopen meeting voelde ik me niet rot. Gewoon omdat ik tegen mezelf zei: het was geweldig (dat was het ook).

Edit: het heeft er ook mee te maken dat ik weer zo lang in de trein moet zitten en ik dan niet heb gecomputerd maar de volgende keer ga ik lekker in de trein laptoppen of neem ik wel muziekje of boekie mee hoewel deze keer heb ik wel een aantal leuke gesprekken gehad in de trein en treintaxi dus 't viel mee

@Quintus:
Ik weet het ook niet meer. De laatste tijd loop ik steeds vaker rond met een "eigenlijk boeit het me geen fuck" gevoel rond. Maar ik begrijp zelf wel dat dat gevoel een soort primaire afweer is.

Over het offtopic gedeelte: ze kent me niet irl. Grote kans dat ze na het zien van enkele andere foto's schrikt Dat is dan het principiele idee (= ik ben onaantrekkelijk) .. het concrete idee: ze is te jong voor me.

@Dusjcrib:
Ja, ik heb die film gezien. Dat was dat stukje toen ze op die bank zaten geloof ik. Leuke film, maar of iemand al dan niet scheten laat 's nachts is nou niet iets dat je bij de eerste ontmoeting gelijk constateert

"Als jij zelf niet gelooft dat er iemand van jou kan houden, hoe zal iemand anders hier dan op komen?"

Hoe kan ik het geloven als niemand het doet? Vicieus cirkeltje dat je daar construeert .. of ben ik dat?

@Hermes:
Ik heb geen idee, misschien onbewust :/

Onheilspellend

******** schreef:
@Dusjcrib:
Ja, ik heb die film gezien. Dat was dat stukje toen ze op die bank zaten geloof ik. Leuke film, maar of iemand al dan niet scheten laat 's nachts is nou niet iets dat je bij de eerste ontmoeting gelijk constateert

"Als jij zelf niet gelooft dat er iemand van jou kan houden, hoe zal iemand anders hier dan op komen?"

Hoe kan ik het geloven als niemand het doet? Vicieus cirkeltje dat je daar construeert .. of ben ik dat?

Wat ik daarachter aan zij is dat jij dan zult merken dat er veel meer mensen van jou houden dan jij denkt.

Ik krijg het idee dat jij eigenlijk heel veeleisend bent aan jezelf.. net als ik.. maar goed, sorry.. kmoet koken.. ineens haastig.. kreageer later wel

@dystopia:
Mjah, de meeting op zich was wel cool. Ik had wel lol en tja, het is voor mijn gevoel wel zo als je thuiskomt dat je dan weer in je eigen wereldje beland en alles over is.

BTW:
Een gemis van een computer in de buurt stoorde mij ueberhaupt niet *is de laatste tijd meer met sociale psychologie en mensen bezig dan met computers* :/

[damaetas]

******** schreef:
"Als jij zelf niet gelooft dat er iemand van jou kan houden, hoe zal iemand anders hier dan op komen?"

Hoe kan ik het geloven als niemand het doet? Vicieus cirkeltje dat je daar construeert .. of ben ik dat?

nee dat ben jij. je maakt jezelf onaantrekkelijk als je blijft denken dat iedereen je lelijk vindt.

al die uiterlijk topics hier: je uiterlijk beïnvloedt niet alleen hoe je je voelt, omgekeerd is dat evenveel waar ik kan het weten.

Eva -xxx-

damaetas schreef:
nee dat ben jij. je maakt jezelf onaantrekkelijk als je blijft denken dat iedereen je lelijk vindt.

Oh?

Ach, wat kan mij het verrotten, bekijk eens deze foto.

Ik ben momenteel nogal mager (63kg bij 1.89 lengte) .. en het lukt me ook niet meer te eten. Zoals al eerder vemeld: ik word zo langzamerhand helemaal grijs en mijn tanden zijn ook niet om aan te zien.

Was trouwens opzich vrolijk die hele dag, dus daar ligt het niet aan. Tevens kan ik dat tamelijk eenvoudig voorspelen, aan mezelf denken doe ik sowieso pas echt als ik alleen ben..

[Anne]

Mag ik even iets zeggen???

Ik vond jou helemaal niet zo onaantrekkelijk gisteren!

[damaetas]

" bekijk eens deze foto. "
"Ik vond jou helemaal niet zo onaantrekkelijk gisteren! "
zie je het zelf of moet ik er een tekening bij maken?


"En het is ook logisch; ik ben gewoon niet aantrekkelijk." de jongen waar ik nu nbtje op fliefd ben is ook niet mooi, maar wel lief en hij doet me iets. dat ligt niet aan uiterlijk, bij velen wel en op het eerste gezicht vast, maar in de meerderheid van de gevallen niet. de koppeltjes die je rond ziet lopen zijn toch ook niet alemaal knap?

ik wou dat je je dar overheen kon zetten, in je zolderkamer daarover rond zitten denken doet niets goed.

[dystopia]

******** schreef:
@dystopia:
Mjah, de meeting op zich was wel cool. Ik had wel lol en tja, het is voor mijn gevoel wel zo als je thuiskomt dat je dan weer in je eigen wereldje beland en alles over is.

Meer sociale contacten onderhouden dan. Blijkbaar heb je er behoefte aan.

Een gemis van een computer in de buurt stoorde mij ueberhaupt niet *is de laatste tijd meer met sociale psychologie en mensen bezig dan met computers* :/

Alleen maar mooi toch

Anneee schreef:
Mag ik even iets zeggen???

Ik vond jou helemaal niet zo onaantrekkelijk gisteren!

Hmpf, wat moet ik hier nou op zeggen?

Misschien stel ik wel te hoge eisen aan mezelf .. misschien ook aan anderen. De mensen die ik mooi vind, zien mij vaak helemaal niet staan .. en de mensen die mij niet per se afschrikkend vinden, die vind ik weer niet aantrekkelijk.

Ik weet enerzijds dat je niets van tevoren kunt weten; mijn zusje is het levende voorbeeld hiervan. Zij heeft een hele horde jongens achter d'r reet aanlopen en valt juist voor iemand die er ook niet zo denderend uitziet .. "mjah, maar hij is gewoon lief en grappig" :/

Anderzijds vreet ik mezelf op met mijn alsmaar terugkerende negatieve gedachten. Of ze nu over mijn uiterlijk gaan, mijn sociale vaardigheden of zelfs mijn intelligentie. Over die laatste schrijf ik amper, want dan ontketen ik waarschijnlijk een flamewar

(ik vind mezelf vaak nogal dom .. en ik zeg maar beter niet hoe ik vaak over anderen denk)

Zo vind ik mezelf alweer een ongelooflijke zeikerd en zwakkeling door hier een topic te plaatsen over mezelf. Wat is immers het nut? Juist, er is geen nut.

Zelfs het leven heeft eigenlijk geen nut; je studeert voor je opleiding, je werkt je de naad uit, en maakt je overal zorgen over .. en uiteindelijk ga je toch dood dus kan ik net zo goed proberen gewoon mijzelf te amuseren en schijt aan alles te hebben

Het zijn tegengestelde gedachten die voortdurend door mijn hoofd spoken.

[Doc]

Wat heeft iedereen toch met uiterlijk?

Is het dan zo raar om pas een mening over iemand te hebben als je met ze om bent gegaan?

Pas als ik weet hoe mensen op bepaalde dingen reageren en hoe goed ik met ze kan praten weet ik wat ik aan ze heb, en na een tijdje ga ik iets voor iemand voelen...dat is niet patsboem...sorry

Dat geeft dan ook als voordeel dat je van een ander kun gaan verwachten/verlangen dat zij dat ook dat ook doet, en is er dan nog een bezwaar op je uiterlijk? nou ik dacht 't niet...alsof ik de knapste ben

Maar in de ogen van een ander kun je heel anders overkomen dan dat je over jezelf denkt...

[whizzer]

********, ik zit ongeveer in hetzelfde schuitje als jij. Ik kan wel overweg met meisjes enzow, maar geen enkele schijnt me leuk te vinden. Ik ben dr zelf ook nog niet helemaal uit, maar het helpt bij mij wel om gewoon op een rijtje te zetten waar je nou eigelijk mee zit. , en kijk wat je kunt veranderen. Verder moet je gewoon met wat vrienden uitgaan, je nergens op verheugen zegmaar, gewoon lol maken. DAn voel je je al een stuk beter..........

[Frida]

Ook wel gek; elke keer als ik een beetje lol heb gehad (was op leuke meeting), voel ik me achteraf altijd klote

hmz hier herken ik zeer veel in


IK heb verder iig niets nuttigs te vermelden, spijt me zeer

[I_GenesisII]

hehe ik vind het nogal herkenbaar allemaal.

Ik ben namelijk ook best een mafkees zeggen ze. Op school heb ik geen echte vrienden, wel een clubje waarmee ik opschiet. Maar die mag ik eigenlijk helemaal niet. Het is meer om niet helemaal alleen te zijn op school. Met meisjes hetzelfde. Ik kan goed met ze omgaan, maar ze zullen mij nooit leuk vinden ofzo. Dat komt dan weer door mezelf ( te terughoudend als het om ´verdergaan´ gaat ).

Ik kleed me anders, mijn haar is vreemd, ik denk anders...
Maar eigenlijk ben ik daar wel blij om, maar ik voel me ook eenzaam. Denk maar van deze post wat je wil...

[Anne]

******** schreef:
.. en de mensen die mij niet per se afschrikkend vinden, die vind ik weer niet aantrekkelijk.

Ja, en bedankt hè?

Misschien moet je je gewoon niet zo druk maken om je uiterlijk. Mensen moeten je nemen zoals je bent en jij moet je niet naar hen 'vervormen' om zogenaamd geaccepteerd te worden. Meestal word je toch wel geaccepteerd, maar zie je dat zelf gewoon niet in. Om maar met een quote van Loesje te komen: Iedereen neemt me zoals ik ben... Nou ik nog. Dit was en is mijn 'lijfspreuk' zeg maar en ik moet zeggen... hoe langer je het herhaalt, hoe meer je in jezelf gaat geloven!

whizzer schreef:
Verder moet je gewoon met wat vrienden uitgaan, je nergens op verheugen zegmaar, gewoon lol maken. DAn voel je je al een stuk beter..........

*heeft niet zoveel (bijna geen) vrienden*

Anneee schreef:
Ja, en bedankt hè?

Ik doe mijn best subtiel te blijven hier

Iedereen neemt me zoals ik ben... Nou ik nog

Als jij erin gelooft en het jou helpt, succes

[Anne]

******** schreef:
Ik doe mijn best subtiel te blijven hier

Ja hoor, het is wel duidelijk...

Anneee schreef:
Ja hoor, het is wel duidelijk...

sorry (F)

[damaetas]

als je het toch zo akelig koel wetenschappelijk wil zien: de optelsom van het leven is nul, want je gaat dus dood op het eind, maar het is niet 0+0+0+0+0...

probeer alles wat meer met je hart te bekijken dan met een rekenmachiene. de wereld is geen fysica of wiskunde of logica, dat zit er allemaal wel in, maar de wereld is veel meer. als je met chaos rekening houdt dan lijkt alles veel normaler. iemand als jij zal vast al wel wat chaostheorie gezien hebben, lees er wat over ofzo. ik snap niet hoe je alles zo ratioeel kan bekijken, en ik denk dat daar een groot deel van het probleem ligt.

(heb nog een prachtig vorbeeldje van onlogica het was weer fijn in monitoraat geologie: niemand kan pyroxenen en amfibolen uit elkaar houden, dat moet met een microscoop, alleen ik en een vriendin van me wel: amfibool lacht en pyroxeen kijkt boos klinkt uiterst gestoord naturlijk, en dat is het ook, maar het werkt wel )

damaetas schreef:
ik snap niet hoe je alles zo rationeel kan bekijken, en ik denk dat daar een groot deel van het probleem ligt.

Tsja, misschien komt het door mijn tergende onzekerheid over alles. Ik moet haast alles kunnen verklaren, al dan niet volgens eigen logica, anders blijft iets knagen .. en dan word ik gek

(heb nog een prachtig vorbeeldje van onlogica het was weer fijn in monitoraat geologie: niemand kan pyroxenen en amfibolen uit elkaar houden, dat moet met een microscoop, alleen ik en een vriendin van me wel: amfibool lacht en pyroxeen kijkt boos klinkt uiterst gestoord naturlijk, en dat is het ook, maar het werkt wel )

Maar hoe betrouwbaar?

Volgens natuurkundige theorie is het mogelijk dat je door een muur heenloopt, als je het maar vaak genoeg probeert (erg vaak ), maar waarschijnlijk is het dus niet.

[damaetas]

best betrouwbaar, maar dat maakt ni uit, als je het dan toch zeker moet weten heb je toch slijpplaatjebewijs nodig dus tjah, maar tis wel lollig

[tacidvs]

Even een nieuwe entry in dit topic.

********: misschien moet je eens proberen anderen logisch te bezien, de meesten zijn toneelspelers, meestal dan. Vooral in gezelschap. Iedereen verstopt zijn of haar negatieve eigenschappen, brengt de goede over het voetlicht. Je moet niet alleen jezelf bekijken, maar ook de anderen, durf kritisch te zijn. Durf ook imperfectie bij anderen te zien en te accepteren en ondanks die imperfecties die anderen te waarderen.

'Vrienden' zijn ook zoiets. De meeste mensen die ik ken hebben geen vrienden, alleen mensen met wie ze het uit kunnen houden, niet helemaal alleen zijn. Het zijn vaak kinderen die niet toe durven geven dat ze alleen kunnen zijn. Ook leuk om te zien: de echt slimme mensen hebben weinig vrienden, de jongens dan nog minder. Ik ben er nog niet helemaal achter waarom dat zo is, ik werk er nog aan.

[Juliah]

tacidvs schreef:
Ook leuk om te zien: de echt slimme mensen hebben weinig vrienden, de jongens dan nog minder. Ik ben er nog niet helemaal achter waarom dat zo is, ik werk er nog aan.

Is dat leuk om te zien? Interessant misschien, maar leuk is iets anders. Ik voel me btw niet slim en nog minder een jongen, maar ik heb weinig vrienden. Ben ik dan verkeerd geboren of ben ik een uitzondering op de regel? Ik denk dat dat niet waar is, het lijkt zo, net alsof het lijkt dat er meer vrouwen/meisjes depressief zijn. Vrouwen doen net als of ze vrienden hebben, zien klasgenoten als vrienden, jongens doen dat misschien minder en lijkt er dus een verschil te zijn. Ik denk niet dat dat er echt is, niet heel erg iig.

We zijn wat kritischer betreffende ons gezelschap.

[tacidvs]

Inderdaad, ik kan er niet tegen om domme kids om me heen te hebben, terwijl anderen daar schijnbaar minder moeite mee hebben. Ik zeg gewoon dat ik ze domme kids vind, dan worden ze boos en zijn ze beledigt, terwijl ik ze eigenlijk alleen maar help.

(********: mailcheck s.vp)

[damaetas]

tacidvs schreef:
Inderdaad, ik kan er niet tegen om domme kids om me heen te hebben, terwijl anderen daar schijnbaar minder moeite mee hebben. Ik zeg gewoon dat ik ze domme kids vind, dan worden ze boos en zijn ze beledigt, terwijl ik ze eigenlijk alleen maar help.

(********: mailcheck s.vp)

help??? tss hoezo eq-gestoord?
je helpt ze niet door te zeggen dat ze dom zijn, je helpt ze door dingen duidelijk met normale woorden uit te leggen of je muil te houden over dingen die zij niet begrijpen. ik heb een heleboel vrienden die minder slim zijn dan mij en een vriendin van me zei laatst over hetzelfde onderwerp nbtje dat het verschil tussen slimme meisjes en jongens is dat meisjes hun minder slimme vrienden niet vernederen met hun intelligentie, anders dan slimme jongens vaak doen. mijn vrienden weten heus wel dat ik slimmer ben, maar ik behandel hen daardoor niet als minderwaardig, ook helemaal geen reden voor, op vele vlakken bewonder ik hen. intelligentie is niet het enige dat mensen waarde geeft.
(voorbeeld: een vriend van me vindt het prachtig als hij iets weet wat ik fout heb ofzo, en dat laat hij niet na om dat te vermelden en grapjes over te maken, nu kan me dat weinig schelen want over het algemen is hij dommer, maar ik kan me inbeelden dat iemand die minder slim is en onzeker over zijn/haar intelligentie zo'n opmerkingen niet leuk vindt, en daardoor met die jongen geen vrienden wil zijn, laat staan verkeren.)

Dusjcrib schreef:


Wat ik daarachter aan zij is dat jij dan zult merken dat er veel meer mensen van jou houden dan jij denkt.

Ik krijg het idee dat jij eigenlijk heel veeleisend bent aan jezelf.. net als ik.. maar goed, sorry.. kmoet koken.. ineens haastig.. kreageer later wel

Weet je, in bepaalde dingen lijk je mij wel een beetje.. Altijd alles willen begrijpen, de logica vinden, anders het moeilijk kunnen accepteren, en ja, veeleisend aan jezelf. Maar die dingen die je dan van jezelf eist, die eigenlijk onhaalbaar zijn, eis je ook van anderen.. dan is het voor een ander erg moeilijk aan jouw eisen te voldoen en wordt je vanzelf al eerder teleurgesteld..

Mensen zijn nu eenmaal menselijk, en niet perfect. Anderen niet, en jij zeker ook niet. De een heeft een mooi uiterlijk maar een stom innerlijk, bij de ander is het andersom. Weer anderen hebben beiden, maar zijn ze dan tevreden over zichzelf? nee.. Had jij wel een mooi gebit, zou je iets anders afkraken en ga zo maar door..

Hoeveel mooie mensen lopen er nu eigenlijk rond? Ik zie er af en toe eentje lopen, en weet je hoeveel mensen ik zie op 1 dag! Ja, ik heb een bepaald type.. kheb een zwak voor dreads.. op een punkconcert zie ik dus automatisch veel leuke jongens wandelen, maar zie ik die dan nog es later zonder dreadz, issut toch een stuk minder.. Zo zie je maar weer hoe weinig bepalend uiterlijk is voor de echte leukheid..

de oppervlakkige leukheid kom jij ms niet vaak tegen. Er wordt misschien niet naar jou omgekeken door meisjes wanneer jij voorbij loopt (en was als ze dat wel doen denk jij dat dit is omdat ze denken wat lelijk) maar mensen die iets verder kijken kun je echt wel raken hoor. Maar niet als je het bij voorbaat al afschrijft.

Dan ben je grijzen, dan heb je geen mooie tanden, dan ben je dun.. dit zijn 3 dingen, jij bent toch veel meer dan die 3 dingen! Je maakt het zelf oppervlakkig door jezelf af te kraken op je slechte dingen en daarbij niet te kijken naar je mooie dingen, eigenlijk duw je je dus zelf in het hokje lelijk, terwijl een heleboel mensen dit niet zouden doen..

[Doc]

Zoals damaetas al aangeeft, doordat je intelligent bent hoeft je nog niet minder vrienden te hebben...het is meer een kwestie van EQ dan van IQ, het gaat simpel om sociale vaardigheden en hoe je je opensteld voor de mening en benadering van anderen, dat het in jouw ogen niet de perfecte weg is dat is helemaal niet relevant, dat is hetgeen wat mensen met een hoog EQ begrijpen. Voor een contact moet je beiden wat ingeven en vervolgens krijg je er een vriendschap voor terug.

EQ is dat ook iets wat je kunt ontwikkelen, maar dan moet je niet bij de pakken gaan neerzitten met het idee dat je zelf perfect bent en in jouw perfectie de ander te niet doet, want dan ben je in mijn ogen absoluut verre van perfect! (niemand kan volgens mij ook perfect zijn)

Voor mensen met een IQ hoger dan gemiddeld is het een beter doel om je EQ te gaan ontwikkelen dan je interlect, want daar heb je niets aan, want wat heb je aan je intelligentie als je het niet kunt overbrengen...dan is het nutteloos, misschien niet in jouw ogen, maar uiteindelijk heb je er niets aan. Ga dan werken aan contact dan leer je hoe je dingen moet overbrengen.

Zorg dat je zelf de juiste balans vindt tussen IQ en EQ, dan kun je goed nadenken en ben je ook nog eens sociaal...ik was zelf vroeger ook zo dat ik geen contact zocht met anderen, maar dat kun je zelf veranderen, je moet je alleen realiseren dat je het nodig hebt en het dan ook willen.

tacidvs schreef:
Inderdaad, ik kan er niet tegen om domme kids om me heen te hebben, terwijl anderen daar schijnbaar minder moeite mee hebben. Ik zeg gewoon dat ik ze domme kids vind, dan worden ze boos en zijn ze beledigt, terwijl ik ze eigenlijk alleen maar help.

Dit is eigenlijk fout van je.

Bij mij zit het anders; ik zeg niemand direct dat ze dom zijn, maar ik voel me vervreemd onder 'dommere' mensen. Ik verveel me dan ook snel en het gevolg is dat ik in no-time weer weg ben.

Maar ik 'kan' dus wel met ze omgaan, hou het alleen niet zo lang vol

[damaetas]

jij hebt vast nooit vakantiewerk gedaan in een magazijn of in de supermarkt ofzo, moet je echt is proberen, daar leer je veel van! (nu wel nbtje te laat zeker?)

damaetas schreef:
jij hebt vast nooit vakantiewerk gedaan in een magazijn of in de supermarkt ofzo, moet je echt is proberen, daar leer je veel van! (nu wel nbtje te laat zeker?)

:/

Op mijn werk zit ook iemand die lager onderwijs heeft genoten. Met diegene kan ik prima praten, maar dat komt waarschijnlijk door zijn levenservaring (hij is 37).

Anderen die duidelijk 'lager' zitten, vooral qua gedrag (dus niet altijd intellect!), irriteren mij na een bepaalde periode mateloos. Ik blijf dan wel aardig, maar van binnen schreeuw ik het uit daar weg te komen

BTW:
Mensen die daar werken zijn niet altijd dom. Ik ken bijv. nog ene Erwin van vroeger en die doet HBO, maar werkt met plezier in de supermarkt.

k ben op dit moment niet in een bui om een lang verhaal te schrijven (geniet hiervan, dit komt niet vaak voor )

Maar zoals ik al zei: dat uiterlijk van jou, wat jij blijkbaar als een probleem ervaart, dat zit 'm echt gewoon in je UITSTRALING.

De jongen die ik nu per ongeluk leuk vind (jah je weet nog steeds niet wie ) is echt totaal niet knap, damn hij heeft nog niet eens uitstraling..!
Maar toch weet hij zich een bepaalde houding te geven, manier van praten, manier van doen, die mij blijkbaar aantrekt.
En niet alleen mij, dus zo zie je maar weer...
Ook jij kan zoiets bereiken, door jezelf te accepteren zoals je bent...
(Ach, ik heb dat ook nog steeds niet bereikt hoor, maar het kán )

@damaetas: of in de Hema werken....

Alicia Silverstone schreef:
Maar toch weet hij zich een bepaalde houding te geven, manier van praten, manier van doen, die mij blijkbaar aantrekt.

Hmm .. hij ziet er dus niet uit en heeft geen uitstraling :/ Waarom zijn meisjes zo irrationeel?

[damaetas]

******** schreef:
Hmm .. hij ziet er dus niet uit en heeft geen uitstraling :/ Waarom zijn meisjes zo irrationeel?

tjah, dat is helemaal normaal natuurlijk, ik zei toch al dat de wereld niet met de rede te vangen valt, en meisjes al HELEMAAL niet er zijn er vast velen zo irrationeel om op jou te vallen


we doen het express hoor (niets zo schattug als jongens die in de war zijn )

******** schreef:
Hmm .. hij ziet er dus niet uit en heeft geen uitstraling :/ Waarom zijn meisjes zo irrationeel?

Ik zei niet dat hij er niet uitzag!!!
Dat nou ook weer niet, alleen dat ie totaal niet knap is.

Irritationeel? Verliefd worden doe je met je gevoel, je gaat niet technisch zitten kijken van "is dat een geschikt persoon voor mij?"
Vandaar dat sommige mensen gek blijven op iemand die hen slecht behandelt...
Ook jij moet mensen minder kritisch beoordelen, denk ik....
(dit kon beter in die andere topic, maarjah....)

damaetas schreef:
we doen het express hoor (niets zo schattug als jongens die in de war zijn )

*snik*

Meisjes zijn bovendien dus nog gemeen ook

Alicia Silverstone schreef:
Ik zei niet dat hij er niet uitzag!!!
Dat nou ook weer niet, alleen dat ie totaal niet knap is.

Irritationeel? Verliefd worden doe je met je gevoel, je gaat niet technisch zitten kijken van "is dat een geschikt persoon voor mij?"

Waarom doe ik dat dan wel?

[damaetas]

das maar voort lachen da wij da doen

doe jij dat wel? 'is die gechikt voor mij?' jeeses, het is in het begin toch gewoon gewoon iemand leuk vinden, die geschiktheid, daar kan je je later wel zorgen over maken ofzo.

[Uncle_Sam]

Nihilist!

Uncle_Sam schreef:
Nihilist!

Het nihilisme tergt inderdaad wel met mijn gedachtengangen.

Ja, uiterlijk doet toch eigenlijk weinig..

gister sprak ik vriendin van me die op Oeral had gezeten, en ze vertelde dat ze ZO een leuke jongen had ontmoet. Hij was helemaal niet knap ofzo, en ze had em amper gesroken, maar ze is helemaal weg van em..

Maar ja, als je je daar niet open voor stelt, hou je het vanzelf ook wat tegen, en als dan iemand het wel vind, telt dat niet voor jou want jij vind diegene weer niks. Ja, dat heb je wel eens, maar dan kom je een keer iemand tegen die heeft interesse in jou, en jij ook in diegene!

En ms geloof je het wel niet omdat jij zelf wel denkt vanuit het is dat een geschikt persoon voor mij, FOUT.. volg je gevoel, die vertelt je heel veel hoor.

Mijn gevoel is fucked-up .. ik rationaliseer alles. Ik weet nooit echt wat ik moet voelen .. ghehe, daar heb je het eigenlijk al; ik bepaal zelf wat ik voel :/

[Slaughterer]

******** schreef:
Oh?

Ach, wat kan mij het verrotten, Ik ben momenteel nogal mager (63kg bij 1.89 lengte) .. en het lukt me ook niet meer te eten. Zoals al eerder vemeld: ik word zo langzamerhand helemaal grijs en mijn tanden zijn ook niet om aan te zien.

Was trouwens opzich vrolijk die hele dag, dus daar ligt het niet aan. Tevens kan ik dat tamelijk eenvoudig voorspelen, aan mezelf denken doe ik sowieso pas echt als ik alleen ben..

Lelijk ben je NIET, daar ben ik van ovetuigd!

Ik ben trouwen 1.95 en weeg iets van 65-70 kilootjes. Ook niet echt veel dus.