Het gaat de laatste tijd best goed me. zeker in vergelijking met een paar jaar geleden.
nu had ik gisternacht en vannacht een vervelende droom. Gisternacht kreeg ik, in mijn droom, een hartaanval (lekker logisch

) terwijl ik in mijn bed lag, ik gilde heel hard in de hoop dat iemand me hoorde. Niemand leek me te horen en ik 'gaf het op'. Achteraf bleek dat toch iemand me had gehoord want ik werd wakker in het ziekenhuis...
Vannacht droomde ik iets wat me ontzettend raakte.
Ik droomde dat ik met mijn moeder en broertje ergens een weekendje heen was en dat me ik me heel rot voelde omdat mn broertje en moeder veel lol hadden samen en ik werd buitengesloten. Daarna kwam er nog iets in de droom voor, maar dat weet ik niet meer. Ik lag te huilen en schreef een brief dat ik zelfmoord zou plegen. toen kwam mn moeder binnen. ze pakte de brief. ze stond op en keek me doordringend aan. Ze zei: "Meisje, doe het maar... Ik heb altijd geweten dat je dit een keer zou doen. Ik zal het een tweede keer aan moeten kunnen'. (ter info: mn moeders oma heeft zelfmoord gepleegd. ze heeft altijd beloofd te blijven leven tot mijn moeder kinderen zou hebben, maar dit niet gedaan. ze heeft zich verdronken). In mijn droom gaf mijn moeder me warme kleren. ik kreeg een knuffel en ze hield de deur voor me open... allebei met tranen in ons ogen... ik liep de deur uit. Toen werd ik wakker.
Ik vond de droom vrij heftig omdat het ontzettend echt leek. Bovendien doet het me denken aan mn depressieve periode waarin ik am'de en vaak nadacht over zm. het lijkt wel of er nu een schuldgevoel boven komt...
ik kan de droom niet vergeten/negeren.
iemand tips?