Pure vlindersgevoelens een must voor verliefdheid?

De gemiddelde L&R bezoeker is ondertussen wel bekend met het standaard type "oooeeeeh ik ben zo verliefd hij/zij is geweldig ihihihihi " maar dit gaat deze even de andere kant.

Zou je voor jezelf een relatie (een liefdesrelatie dus) kunnen aangaan zonder de echte kinderlijke basisschool verliefdheidsgevoelens of is dat een must voor je?

Ik zelf bijvoorbeeld heb sinds de brugklas geen belachelijk overdreven verliefdheidsgevoelens gehad, heb nooit iemand voor mezelf opgehemeld terwijl ik dat (tot ergernis toe) genoeg mensen in mijn omgeving heb zien doen.
Het kan zijn dat ik te nuchter en realistisch tegen de mens aankijk en dat ik op die manier automatisch alle verliefdheidsgevoelens blokkeer.
Of is verliefdheid niet per definitie het weinig eten en de eeuwige big smile?
Kan je ook verliefd zijn op een nuchtere manier? Dat je de positieve punten van je (misschien toekomstige partner) in een gezonde mate kan waarderen maar ook de minpunten herkent en ermee om kan gaan?

Mocht dit allemaal te voor de hand liggend voor je zijn of boeit het je geen ene fuck? Dan het volgende:
Waardoor ontstaat het volgens jou?
Waardoor ontstaat de nuchterheid en het (passief) blokken van de verliefdheidsgevoelens? Heb je er zelf ervaring mee?
Komt het voort denk jij voornamelijk vanwege zelfbescherming? Volgens het hierboven beschreven te nuchtere kijk op het leven en de medemens of zou het ook onmogelijk kunnen zijn?
Zou iedereen die verliefdheid moeten kunnen ervaren op elk mogelijk moment en zijn er gewoon mensen die onbewust zo kieskeurig zijn uit hun natuur of gewoon zo weinig mazzel hebben qua mensen die ze tegen komen dat ze daardoor nog niet de persoon hebben gevonden waarop ze verliefd zouden moeten worden?

Brandt los!!

Ja, dat kan wel, waarom niet?

Verder: de meervoud gebiedende wijs is toch wel een beetje uit de tijd, hoor.

Mephostophilis schreef op 19-06-2006 @ 21:15 :
Ja, dat kan wel, waarom niet?

Verder: de meervoud gebiedende wijs is toch wel een beetje uit de tijd, hoor.

Dit is geen losbranden eh.

De ouderwetse vorm plus het extra uitroeptekengebruik moesten wat extra kleur aan de post geven.

Ik brand nooit los, dus helaas.

Het zou natuurlijk kunnen. Echter in de theorie kan er veel meer dan in de praktijk.
Zou je niet te afstotend overkomen richting je partner waar je verliefd op zou zijn? Zou hij/zij het wel geloven als je zo nuchter met haar omgaat?
Wat zijn de kansen dat je in een mooie relatie rolt met zo'n nuchtere instelling? Zou je zelf uberhaupt doorhebben dat je verliefd bent?

Mephostophilis schreef op 19-06-2006 @ 21:19 :
Ik brand nooit los, dus helaas.

Dan vestig ik mijn hoop op menig ander (sub)forumgebruiker

[Mokkol]

volgens mij moet je gewoon echt een keer goed geneukt worden

MokkoL MichaeL schreef op 19-06-2006 @ 21:22 :
volgens mij moet je gewoon echt een keer goed geneukt worden

God 'doeme, als ik een random slet had willen neuken was het gebeurd en was deze post precies hetzelfde geweest.

Ik brand ook niet los, maar ik denk dat het zeker wel kan. Hoewel ik het zelf heel prettig vind dat ik in het begin heel verliefd was, aangezien dit voor spanning zorgde waar ik nu aan terug kan denken als ik dit mis.

Ik heb zelf liever een partner die mijn minpunten erkent en die accepteert dan iemand die me ophemelt en daarmee mijn minpunten negeert en doet alsof ik perfect ben.

Ik moet wel zeggen dat een beetje verliefdheid ontvangen wel prettig is, een beetje enthousiasme op z'n tijd. Maar dat kan 'm ook in andere dingen zitten neem ik aan.

[Bloem]

Interessant, ik heb hetzelfde 'dilemma'. En daar moet je het maar mee doen

Woensdag oke?

Dr0_ol schreef op 19-06-2006 @ 21:14 :
Of is verliefdheid niet per definitie het weinig eten en de eeuwige big smile?

Volgens mij eet jij te veel om verliefd te worden. ;x

Ik moet wel verliefd zijn. Anders is het al bij voorbaat gedoemd te mislukken. Ik denk dat iedereen verliefd zijn anders ervaart. Zo kan een vriend van me bijna niet eten, terwijl ik daar niet zo last van heb, en zo zal een ander wel weer helemaal geen vlinders hebben, terwijl ik er wel last van kan hebben...

Brandt los: zonder de t.

Het is niet erg politiek correct, maar ik zou het zonder dat gevoel ook wel doen (het aangaan van een fling of relatie). Weinig eten kan ik ook wel zonder de verliefdheid, ik heb uberhaupt al geen behoefte om dat voor iemand te veranderen, laat staan voor verliefdheid.
Die big smile krijg ik wel, maar dat krijg ik als ik aan bepaalde situaties terugdenk.

Piloff schreef op 19-06-2006 @ 21:47 :
Brandt los: zonder de t.

OudNL b00n

anyhow, ik laat het topic borrelen.

Dr0_ol schreef op 19-06-2006 @ 22:11 :
OudNL b00n

anyhow, ik laat het topic borrelen.

Wat houdt je eigenlijk tegen om niet aan een relatie te beginnen zonder dat je echt die vlinders hebt?

[Myuki]

Ik ben blij dat ik belachelijk hotel de botel verliefd ben geweest op mijn lief. Maar het is nu bijna 2,5 jaar geleden dat ik hem leerde kennen. En die super erge verliefdheid is wel over. Gelukkig maar, anders zou ik niet normaal kunnen functioneren.

Nu heb ik die pure vlindergevoelens niet zo vaak, maar ik ben wel verliefd. Dus opzich is het niet nodig voor een goede relatie.

Maar ik denk dat de meeste leuke relaties wel beginnen met extreme vlinders en waanzinnige verliefdheid. Dat is gewoon als ik om me heen kijk naar relaties van vrienden enzo.

Hm, ik vind het wel een vereiste, denk ik. Niet altijd, hoor, maar ik wil wel iemand die mij van tijd tot tijd kriebels bezorgd. En dat mag omdat hij iets liefs zegt, maar ook omdat hij heet is. Of desnoods omdat ie me zenuwachtig maakt

En dat wil heus niet zeggen dat ik hem door een roze bril bezie, integendeel. Ik weet (helemaal nu!) heel goed waar ik aan begin met hem, ik ken zijn goede en slechte kanten, ik weet wat ik wel en niet leuk vind... en tóch kriebelt het behoorlijk. Het een sluit het ander helemaal niet uit.

Voor deze heb ik het nooit gehad, eigenlijk. Wel dat ik kriebelig verliefd was op jongens, maar dat was dan niet wederzijds. Als ik jongens leuk vond die mij ook leuk bleken te vinden, dan was het bij mij per direct over. In mijn geval was het toen dus wel zelfbescherming.

Hoe dat 'opgelost' is? Door het deze keer gewoon te proberen. Omdat ik eens een keer niet weg wilde lopen. Omdat ik het idee had dat deze de moeite waard was om het wél te proberen.

Ik was ook nooit echt verliefd, tot mijn ex. Nu denk ik eigenlijk dat ik zonder dat gevoel nooit zeker over mezelf zou zijn en ik dat de ander niet aan zou willen doen.

[stout!]

Er is natuurlijk een verschil tussen niet meer kunnen functioneren van verliefdheid en warme/blije gevoelens krijgen als je aan iemand denkt.

Dat eerste is denk ik niet nodig voor een goede relatie en heb ik bij mijn vorige vriendje ook nooit gehad, vooral omdat ik hem voordat we wat kregen al een tijdje kende. Hem helemaal ophemelen en volledig in katzwijm vallen, was dus niet echt aan de orde.
Ik denk echter dat het wel belangrijk is om een bepaald 'heel goed' gevoel bij iemand te hebben. Dat betekent niet dat je zijn of haar slechte kanten niet ziet, maar dat je wel meer geneigd bent deze voor lief te nemen en hem/haar zo goed mogelijk te willen leren kennen.
Je kunt je ook gewoon heel fijn bij iemand voelen en heel erg op één lijn zitten, zonder elkaar alleen maar zuchtend in de ogen te staren. Dat is misschien nog wel een betere garantie voor een goede relatie, omdat de 'pure vlindergevoelens' op den duur erg afnemen en als de relatie vooral daarop gebaseerd was, is de vraag wat er dan overblijft (hoewel je in de tussentijd natuurlijk wel iéts opbouwt). Terwijl een diepe & warme band tussen twee mensen die elkaar heel goed kennen, niet zo gemakkelijk te verbreken is.

Ik zou je dus geen zorgen maken. Iedereen wordt anders verliefd en zelfs de verliefdheden kunnen van elkaar verschillen, omdat het nu eenmaal om andere mensen gaat. Er is dus maar één belangrijke vraag: Wil je graag bij haar zijn?
Gewoon een keer proberen en niet teveel twijfelen. Je kunt alles wel blijven dood analyseren (deed ik ook altijd) en iets anders verwachten maar soms is het gewoon wat het is en moet je er voor gaan.

Dus het algemene idee is dat het op zich wel zou kunnen in theorie maar dat in de praktijk de nuchtere verliefdheid enkel goed aanwezig zou kunnen zijn zodra de relatie verder is gevorderd?

edit: Post van stout niet gezien.
Hmmm ja het was een wat algemeen topic maar het is allemaal wat overdreven doorzichtig he? Ik probeer alles te relativeren en te verklaren en misschien dat ik te veel denk en te weinig doe. Ik merk het allemaal wel dan in de toekomst ^^

[stout!]

Je komt er nooit achter als je het niet probeert. Misschien is het inderdaad niet genoeg, misschien krijg je juist pas echte kriebels als je er al een beetje in zit.

Dr0_ol schreef op 19-06-2006 @ 22:11 :
OudNL b00n

Nou, dan wel fout toegepast. Meervoud gebiedende wijs mag je alleen gebruiken als je in de rest van je betoog ook meervoud gebruikt, en dat doe je niet.

[Muchacha]

Ik heb wel kriebels nodig ja. En aantrekkingskracht. En echtheid. Zonder dit zou het niet werken.

[Kikkertje :D]

voor een echte relatie moet je wel verliefd zijn, vind ik. Maar hoe je verliefd bent is volgens mij niet altijd hetzelfde. Soms ben ik het heel uitbundig, met er de hele tijd over praten, niet eten, de hele dag kinderen voor kinderen liedjes zingen en al dat soort dingen. Maar soms ben ik gewoon zoals ik normaal ben, alleen dan met de handicap dat ik nogal afwezig ben. Als ik deze laatste variant heb dan hou ik het ook voor mezelf en zijn de gevoelens wat oprechter dan bij de eerste variant.

genoeg los gebrand?

[justnaat]

Ik ben er nog niet helemaal uit of dat je helemaal hoteldebotel verliefd moet zijn wil er een relatie uit komen. Mijn vriend was in het begin ook niet verliefd op mij, maar na een week of 2 besefte hij wel van shit dat is een leuk meissie en raakte rustig aan verliefd..Laatst hoorde ik van zijn zus (ook een goede vriendin van mij) dat hij helemaal verliefd op me is bladiebla..ik wil het best geloven Maar hij heeft me wel gevraagd om hem ruimte te geven, nou dat wil ik best doen maar ik weet niet hoe en hij geeft ook niet aan hoe hij dat ziet. Ik word er helemaal gek van, want ik ben natuurlijk wel helemaal in love en wil duidelijkheid.

[MTpower]

Ik ben over het algemeen ook vrij nuchter, maar ik heb wel eens momenten dat ik echt in de wolken ben, extreem happy dus (na een kus, als ze iets liefs zegt etc.)
En dat kan dan wel een dag of 2 aanhouden...
+ Dat ik er niet aan moet denken dat ze met een ander wat zou hebben, daaruit kan ik ook wel concluderen dat ik verliefd ben

[Periodiek]

Omg, naast al die vragen ben ik het volkomen met je eens

Het kan zijn dat ik te nuchter en realistisch tegen de mens aankijk en dat ik op die manier automatisch alle verliefdheidsgevoelens blokkeer

Amen.

Ik had er gister nog een gesprek over met m'n vriendin (jazzy-me) en wat dat betreft zijn we het met elkaar eens.

Nu ik dit heb gelezen ben ik ervan overtuigd dat een relatie niet altijd op 'verliefdheid' is gebouwd.

Goed met elkaar kunnen praten en vertrouwen in de ander hebben is naar mijn inziens het belangrijkst.

Kus voor jazzy-me

edit: check m'n signature (Chris Isaak - Wicked Games)

Dan moet je love op zich wel bekijken I guess.

Gezien de reacties blijkt het toch wel op den duur te komen. Een relatie is niet puur nuchterheid en het schijnt toch op te bloeien zodra beide personen "minder nuchtere" gevoelens beginnen te ontwikkelen.

Mephostophilis schreef op 20-06-2006 @ 13:25 :
Nou, dan wel fout toegepast. Meervoud gebiedende wijs mag je alleen gebruiken als je in de rest van je betoog ook meervoud gebruikt, en dat doe je niet.

Dr0_ol schreef op 19-06-2006 @ 21:16 :
De ouderwetse vorm plus het extra uitroeptekengebruik moesten wat extra kleur aan de post geven.

Het was een stuk op zich eh schat.

Bloem schreef op 19-06-2006 @ 21:30 :
Interessant, ik heb hetzelfde 'dilemma'. En daar moet je het maar mee doen

[Bloem]

Firdaus schreef op 21-06-2006 @ 16:32 :

Als ik aan jou denk vlindert er natuurlijk vanalles

Bloem schreef op 21-06-2006 @ 16:34 :
Als ik aan jou denk vlindert er natuurlijk vanalles

Geheel wederzijds darling. En als ik aan TS denk, dan euhm ja ook.

[Bloem]

Firdaus schreef op 21-06-2006 @ 16:41 :
Geheel wederzijds darling. En als ik aan TS denk, dan euhm ja ook.

O.M.G. Hou me dan ook gewoon op de hoogte!

[Warsocket]

Mocht dit allemaal te voor de hand liggend voor je zijn of boeit het je geen ene fuck? Dan het volgende:

Waardoor ontstaat het volgens jou?
Je praat het zezelf bewust of onbewust aan

Waardoor ontstaat de nuchterheid en het (passief) blokken van de verliefdheidsgevoelens?
je eigen keuze

Heb je er zelf ervaring mee?
ja

Komt het voort denk jij voornamelijk vanwege zelfbescherming?
nee, gewoon als ik geen relatie wil. Maar ik hoef het niet tegen te houden ik moet het sowieso stimuleren willen er vlinders komen

Volgens het hierboven beschreven te nuchtere kijk op het leven en de medemens of zou het ook onmogelijk kunnen zijn?
???

Zou iedereen die verliefdheid moeten kunnen ervaren op elk mogelijk moment en zijn er gewoon mensen die onbewust zo kieskeurig zijn uit hun natuur of gewoon zo weinig mazzel hebben qua mensen die ze tegen komen dat ze daardoor nog niet de persoon hebben gevonden waarop ze verliefd zouden moeten worden?
Tis een eigen keuze bewust of onbewust dus ze doen het helemaal zelf

Maar forceer jij dan verliefdheid voor je gevoel? En hoe weet je dan bij wie het wel of niet te doen?

Ik denk dat dat wel kan maar ik denk dat jij ook misschien een keer moet toegeven aan je gevoelens (die je misschien denkt niet te hebben).

Want ik denk dat het idd vooral iets is wat je zelf in de hand hebt.

[WolterB]

Hoe weet je wat echte vlindergevoelens zijn?

In mijn ervaring zijn deze nog nooit hetzelfde geweest. De keren dat ik verlefd ben geworden, wat er niet bijster veel zijn, voelde het verlefd zijn telkens anders. Onvergelijkbaar met de keer daarvoor, maar wél met het gevoel dat dit niet was hoe ik me nogmaal voelde.

Volgens mij kan iemand zich erg goed aanpraten dat hij of zij geen vlindergevoelens of andere overdreven verliefdheidsgevoelens heeft, puur omdat deze onderdrukt worden of voor die persoon exact overeen moeten komen met hoe ze de keer daarvoor voelden. Maar geen enkele verliefdheid kan 100% overeenkomen met een verlefdheid die je eerder had. Daarvoor zijn er te veel factoren die invloed uitoefenen en de gevoelens beïnvloeden.

True true.

Misschien dat ik er te veel een kaartje hang aan een bepaalt gevoel met de boodschap dat het de enige verliefdheid is.
Wanneer ik verliefd was in het verleden was het voornamelijk ophemelen, kijken hoe "awwwww ze is zo perfect" 'ze wel niet is'.

Misschien heb ik geen vlinders en heb ik daarom al het andere genegeerd dat tekens van verliefdheid zouden kunnen zijn, misschien dat ik mn bekrompen mind eens wat open moet zetten inderdaad.

Dr0_ol schreef op 22-06-2006 @ 10:14 :
True true.

Misschien dat ik er te veel een kaartje hang aan een bepaalt gevoel met de boodschap dat het de enige verliefdheid is.
Wanneer ik verliefd was in het verleden was het voornamelijk ophemelen, kijken hoe "awwwww ze is zo perfect" 'ze wel niet is'.

Misschien heb ik geen vlinders en heb ik daarom al het andere genegeerd dat tekens van verliefdheid zouden kunnen zijn, misschien dat ik mn bekrompen mind eens wat open moet zetten inderdaad.

Nja, vlinders zijn heus niet het enige, en je hoeft iemand ook echt niet op te hemelen. Veel aan iemand denken, hem of haar willen zien, en als je ziet willen aanraken, en als je aanraakt willen kussen, enzovoort, heel vrolijk worden als hij of zij aandacht aan je besteedt (om smsjes of dergelijke ongein ), allemaal van dat soort dingen waardoor je merkt dat het toch wel iets meer is dan alleen vriendschap of fysieke aantrekkingskracht....

[Warsocket]

Dr0_ol schreef op 21-06-2006 @ 20:59 :
Maar forceer jij dan verliefdheid voor je gevoel? En hoe weet je dan bij wie het wel of niet te doen?

Ik forceer niks, maar ik ben me er bewust van dat je het eigleijk zelf doet. Bewust of onbewust

En ik kan er bewust beheersen. Maar je doet het nogsteeds zelf
Ik beodle er maakt niemand anders voor je uit dat je verliefd wordt dat doe je zelf. Mensen die zeggen dat het "vanzelf" gaat doen het onbewust

[bladertje]

Ik heb niet alle reacties doorgelezen (lui ), maar ik denk dat pure vlindergevoelens wel nodig zijn voor verliefdheid, echter niet voor een liefdesrelatie...

[DvoorA]

Waardoor ontstaat het volgens jou?

Kan zijn omdat je iemand mooi vindt, uit geilheid, omdat iemand mysterieus doet (beetje het erom heen draaien).

Waardoor ontstaat de nuchterheid en het (passief) blokken van de verliefdheidsgevoelens? Heb je er zelf ervaring mee?

Als je eraan denkt dat iedereen naar de wc gaat en je je bedenkt dat je iemands slechte eigenschappen aan het verdoezelen bent (de roze bril) gaat het vanzelf wel over. En ik heb er geen ervaring mee, ik word niet snel verliefd.

Komt het voort denk jij voornamelijk vanwege zelfbescherming?

Kan, of uit wijsheid door ervaring, omdat je weet dat verliefdheid een illusie is. Althans, het alleen kijken naar iemands goede eigenschappen en de slechte negeren is een illusie.

[Fainne]

Ik zat daar ook nogal mee in de knoop, maar ben tot de conclusie gekomen dat wanneer ik iemand helemaal geweldig vind en je het gevoel hebt dat er niemand anders beter bij je past, dat een goede grond is voor een relatie, al voel ik nooit of amper vlinders.
Ik voel ook vooral vlinders uit verrassing of zenuwachtigheid, maar die zijn er niet als ik me volledig bij hem op m'n gemak voel, dus da's ook niet verkeerd.

Want ik kan bijvoorbeeld wel vlinders voelen voor iemand waar ik nooit een relatie mee zou willen, bijvoorbeeld een arrogante bedrieger waar ik me stiekem toch tot aangetrokken voel. Zo'n vlinders negeer ik dan.

Ik persoonlijk heb trouwens nu meteen al mijn slechte eigenschappen op tafel gegooid en dezijne achterhaald, zodat ik weet dat we niet te erg door een roze bril kijken

edit: oeps, heb de topicvraag blijkbaar gelezen als 'must voor relatie'

dus, ik kan verliefd zijn zonder vlinders,
en vlinders voelen zonder dat ik verliefd ben, die zijn dan puur seksuele aantrekkingskracht, het innerlijk buiten beschouwing gelaten

[Experiment]

Tsja ik zou er niet zo over na gaan denken: 'heb ik nu wel of geen vlinders?' Als een persoon je leuk en interessant lijkt dan ga je er toch gewoon voor? En wel zien waar het schip strandt.

Ik denk zelf dat als ik geen verliefd gevoel zou hebben voor iemand, de gedachte aan een relatie niet eens in me op zou komen. Dus om überhaupt aan die relatie te beginnen moeten ze voor mij wel aanwezig zijn.

Wanneer ik eenmaal verliefd ben, blijf ik dat ook heel lang. Ik denk ook dat het vrij onmogelijk is om met me om te gaan zonder te weten dat ik een relatie heb. Ik ben me er wel van bewust dat het constant praten over iemand heel vervelend kan zijn voor je gesprekspartner en buiten dat is er nog zoveel meer om over te praten, dus mijn gesprekken gaan niet 100% alleen over hem. Wel hoor ik vaak dat mijn gezicht begint te stralen als ik het over hem heb.
Heb gelukkig nooit last van die dingen als buikpijn, me niet kunnen concenteren, verliezen van eetlust en dat soort dingen. Ik voel me juist supergoed en ben op mijn best als ik verliefd ben.

Dat ik nog steeds verliefd ben wil niet zeggen dat ik niet weet wat zijn zwakke punten zijn. Maar juist door je verliefdheid en het ondertussen ook houden van accepteer ik die. Ik weet dat ze erbij horen en het is ook niet zo dat met die zwakke punten niet te leven is. (maar goed, ik geef toe dat hij ook wel erg makkelijk in de omgang is)

[Qimm]

Je hebt verliefd en je hebt verliefd. ben nou 2x verliefd geweest en het was 2x verschikkelijk anders, maar wel absoluut raak.

De eerste keer was ik echt zo'n giegelige muts en de 2e keer was dát minder en keek ik echt uit naar zijn telefoontjes en liep ik gewoon de hele dag te zuchten. Iets nuchterder, ik was nogal ontnuchterd na de eerste ervaring met verliefd zijn.