Glas IX: Spring!

[ILUsion]

Hier mijn laatste gedicht, ik ben er iets meer tevreden mee dan mijn vorige gedichtjes. Niet helemaal op gewerkt zoals door velen aangeraden, maar volgens mij mag het resultaat er toch zijn. Geen echt hoogstandje, eerder alledaags, dat wel.

Glas IX: Spring!
ondanks de mist
de schimmen zichtbaarder
dan ooit tevoren
onze cirkel
nog nooit
zo duidelijk als nu
zo stil-pijnlijk als nu

gele blikken van afschuw
naar groene wolken
die inzicht geven
in zaken van verdriet
maar zonder regen

de hoeksteen
ook verbonden in een kleine cirkel
de grote aan het wankelen
niet iedereen kan loslaten

laat los
zoals ik ook
jou ooit losliet

met verkeerde reden
hield ik vast
je begrijpt het wel
toch, laat het water stromen
en de zon schijnen
ook voor jou komt er zon
zoals de zijne schijnt voor hem
geloof me, al wil je niet

laat los, zoals ik jou loslaat
op zoek

laat los, al wil je niet
zoals ik niet wil, maar
laat los

Be honest, zeg eventueel waar je verbetering zou willen, dan zal ik er zeker nog eens goed over nadenken