Ik zit met nogal een probleem.
Ik heb bijna 4 maanden verkeerd met een jongen, maar heb het uitgemaakt omdat ik te jaloers was ongeveer in maart.
Nu na een maand begon ik hem terug te zien en begon ik te beseffen wat voor een stommiteit ik begaan heb om het gedaan te maken.
Nu telkens als ik hem zie kussen we elkaar, houden we elkaar handen vast, knuffelen (soms zelfs seks).
Nu hebben we vandaag erover gesproken.
Hij wilt geen relatie meer omdat we teveel verschillen. Maar hij wilt me niet kwijt. Dus we blijven sowiezo vrienden (we gaan binnenkort ook naar Parijs voor 4 dagen met ons 2).
Goed ik kan er mee leven, dat we vrienden blijven. Tenslotte wil ik hem ook niet kwijt.
We hebben ook gepraat over dat kussen enzo. En hij vertelde me dat hij dat deed omdat hij dat graag doet en uit gewoonte om dat te doen bij mij! Maar ook dat hij een hindernis vond, aangezien we toch zo geen relatie kunnen aangaan met iemand anders.
Hij zei: 'Rationeel wil ik het niet, maar emotioneel wel'.
Derna is er niks meer over gezegd geweest, dus ook niet of we het nog gaan doen ja of nee.
Nu het probleem is dat ik het er moeilijk mee heb.
Je kan wel zeggen: stop gewoon met hem te kussen, maar neen dat is gewoon not done. Hij zal moeten stoppen en pas dan stop ik ook.
Hem niet meer zien is ook geen optie. Ik zeg niet dat ik niet zonder hem kan leven, want dat kan ik, maar ik wil het gewoon niet.
__________________
Today I'm handing out lollipops and ass-whoopins and right now, I'm all out of lollipops!
|