Gaan

[Darknezzz]

De regen stroomt met liters naar beneden,
Je veegt nog wat druppels van mijn wangen af,
Verbitterd, zout, vermengd met zoveel tranen,
Je weet de waarde van de klap die ik je geef.
Maar voor mij heeft het geen waarde, het is alsof,
Het de versterking is waarnaar ik vanbinnen zoek,
Vanbinnen ben ik woedend maar de klap is,
Juist datgene dat ik niet had moeten doen,
Toch sla je je armen om mij heen, het lijkt,
Alsof jij me wil beschermen tegen de pijn die je,
Zelf veroorzaakt hebt in mij en ik duw die,
Zachte, warme, veilige armen van me weg,
Het doet zeer en onze ogen ontmoeten elkaar,
Ik wil elke vorm van contact het liefst vermijden,
Maar het gaat niet want jij hebt mijn blik gevangen,
In een kooi met gouden prikkeldraad waar ik,
Al heel lang in gevangen zit maar waar ik mij,
Vreemd genoeg nu pas flink aan gestoken heb,
Ik zeg "ik ga maar" en jij wil mij tegenhouden,
Ik weet dat ik nu echt moet gaan wanneer ik aan,
Mijzelf denk en niet alleen meer continu aan jou,
Laat mij gaan als jij het daarnaar maakt, laat mij,
Gaan en houd me alsjeblieft niet meer tegen.

Liefs en Bb,
Darknezzz

[Gothic]

Doordat er niet rijm in zit, vind ik het gedicht niet zo sterk, tis meer lang verhaal ofzo...