Het meisje dat mij haat.

[Fayelinde.]

Er is een vrouw die me haat. Ze haat me hartgrondig. Ze haat me om de persoon wie ik ben, om de situaties die ik voortbreng, om wat ik beteken - alhoewel we beiden waarschijnlijk niet weten wat ik beteken, om mijn naïviteit, om mijn eeuwige vrolijkheid, om het feit dat ik zweeg toen ik moest zwijgen en op mijn nagels bijt, en om dat ik wist dat ze toen wel eens huilde aan telefoon en ik weet dat ze een zwakke, menselijke, verliefde kant heeft en ook weet dat ik die nimmer zal aanschouwen.

Ik zou veel kunnen vertellen over deze vrouw, maar ook niets. Alles wat ik weet van haar, is van horen zeggen. Meestal zwijgt ze, alsinds tegen mij, en ze kijkt dwars door mij heen. Erdoorhéén, niet naar mij. Ik weet dat ze vorig jaar een beste vriend in zijn nek beet. Hard, want het bloedde. Of was het nu omgekeerd, en beet hij háár? Ik weet het niet meer. Het bloedde. Hart, het bloedde. Vorig jaar leek ze me meer een meisje, misschien is ze dat nu nog. Eigenlijk ben ik meer het meisje van ons twee.

Er is een meisje dat mij haat. Eigenlijk hoort ze mij niet te haten. Het ergert me, het boeit me. Ik weet dat ik er niets aan kan doen en nooit zal kunnen doen. Ze fascineert me. Ze haat me vooral door middel van een man, een jongen. In normale situaties gaat het als volgt: meisje is verliefd op jongen, jongen is verliefd op meisje. Daar eindigt het meestal. Zonder deze jongen was er nooit over enige vorm van haat gesproken. Zonder mijzelf was er ook nooit over enige vorm van haat gesproken. En zonder haar was er ook nooit over enige vorm van haat gesproken.

Meisje werd verliefd op jongen, jongen werd verliefd op meisje, meisje maakte het uit, jongen was er kapot van, ander meisje probeerde jongen te troosten, jongen maakte naar eigen zeggen gebruik van het meisje om het verdriet te verdrijven, ander meisje werd verliefd op jongen, jongen werd een beetje verliefd (dacht hij) op ander meisje, jongen hield een feestje thuis, ander meisje zoende jongen, of jongen zoende ander meisje, meisje belde, meisje zei dat ze nog steeds verliefd was, jongen ging weer kapot, ander meisje ging een beetje kapot, meisje ging kapot, alles ging kapot, meisje werd verliefd op jongen, jongen werd verliefd op meisje, meisje haat(te) ander meisje.

Dat is het verhaal dat ik ken. Het is geen mooi verhaal. Er staan te weinig woorden in om mooi te zijn, en te veel om het te kunnen begrijpen. Er is een meisje dat me haat, zegt de jongen. Misschien haat ze me. Zomaar. Ze fascineert me.

en om dat ik wist dat ze toen wel eens huilde aan telefoon en ik weet dat ze een zwakke, menselijke, verliefde kant heeft en ook weet dat ik die nimmer zal aanschouwen.

Ik zou van dat wist weet maken, en de tweede ik weet weglaten, zodat je zoiets krijgt:
"En om dat ik weet dat ze toen wel eens huilde aan de telefoon, dat ze een menselijke, verliefde kant heeft, ook weet ik dat ik die nimmer zal aanschouwen"

Zonder deze jongen was er nooit over enige vorm van haat gesproken. Zonder mijzelf was er ook nooit over enige vorm van haat gesproken. En zonder haar was er ook nooit over enige vorm van haat gesproken.

Ik vind die herhaling van "ook" een beetje storend, dus zoiets dan:

Zonder deze jongen was er nooit over enige vorm van haat gesproken. Zonder mij was er nooit over enige vorm van haat gesproken. En zonder haar was er ook nooit over enige vorm van haat gesproken.

Meisje werd verliefd op jongen, jongen werd verliefd op meisje, meisje maakte het uit, jongen was er kapot van, ander meisje probeerde jongen te troosten, jongen maakte naar eigen zeggen gebruik van het meisje om het verdriet te verdrijven, ander meisje werd verliefd op jongen, jongen werd een beetje verliefd (dacht hij) op ander meisje, jongen hield een feestje thuis, ander meisje zoende jongen, of jongen zoende ander meisje, meisje belde, meisje zei dat ze nog steeds verliefd was, jongen ging weer kapot, ander meisje ging een beetje kapot, meisje ging kapot, alles ging kapot, meisje werd verliefd op jongen, jongen werd verliefd op meisje, meisje haat(te) ander meisje.

Haha dit vind ik echt heel verwarrend, en snap er ook niet zoveel van. Misschien kun je dit iets beter verwoorden.

Dat is het verhaal dat ik ken. Het is geen mooi verhaal. Er staan te weinig woorden in om mooi te zijn, en te veel om het te kunnen begrijpen. Er is een meisje dat me haat, zegt de jongen. Misschien haat ze me. Zomaar. Ze fascineert me.

Dit vind ik een heel mooi stukje

Over het algemeen een fijn verhaal om te lezen, leuke opzet. En de puntjes hierboven zijn denk ik meer persoonlijk, lichte suggesties. Ik ben benieuwd of er nog meer van je komt .

[Fayelinde.]

Dat stuk is inderdaad verwarrend, maar het is ook verwarrend bedoeld. Zelf zorgde dat gedeelte in werkelijkheid ook voor heel wat verwarring .

Verder bedankt voor de kritiek.

Ik vind het mooi maar ik weet niet waarom, misschien omdat niet alles een literair werkje hoeft te zijn

Ik vind de eerste alinea geweldig, de tweede ook nog goed, maar daarna hoeft het van mij niet meer.