Seksueel misbruik / Fantasiën

[Abajo]

In mijn kinderjaren ben ik op regelmatige basis seksueel misbruikt geweest door een familielid (geen gezinslid) en daardoor heb ik rare keuzes gemaakt op het gebied van seksualiteit. Ik ben vroeg met vrijwillige seks begonnen (14 jarige-leeftijd) en heb een tijdje seks gehad voor geld om in mijn drugverslaving te kunnen voorzien. Inmiddels ben ik afgekickt. Het heeft een lange tijd geduurd voordat ik normaal met seks heb leren omgaan. Ik heb zowel seks met mannen als met vrouwen gehad.

De laatste jaren heb ik mezelf geleerd wat het verschil was tussen seks en liefde (ik haalde dat nogal eens door elkaar) en uiteindelijk heb ik geleerd hoe die twee dingen ook samen kunnen aan. Ik heb inzicht gekregen in mijn verleden en dat verleden heb ik langzaam maar zeker verwerkt. Ik ben nu in een serieuze relatie met een jongen waar ik me veilig bij voel. Ik kan inmiddels genieten van seks zoals seks bedoeld is om van te genieten.

Nu schieten er bij mij de laatste paar maanden steeds meer en meer beelden door mijn hoofd tijdens de seks. Het zijn beelden van kleine meisjes die seks hebben met volwassen mannen, soms tegen hun zin, soms gewillig. Het zijn dingen die ik fantaseer wanneer ik de liefde bedrijf met mijn vriend en waar ik opgewonden van raak. Ik kan tegenwoordig niet meer tot mijn hoogtepunt komen zonder die dingen te fantaseren. Wanneer ik voel dat ik bijna klaarkom, doe ik snel mijn ogen open en kijk ik mijn vriend aan, omdat ik me schaam voor die fantasiën en gewoon aan hèm wil denken wanneer ik klaarkom.

Vannacht droomde ik dat mijn vriend me wilde vermoorden en er later toch maar vanaf zag omdat hij seks met me wilde. In mijn droom verkrachtte hij me op het aanrecht. Ik werd opgewonden wakker.

Hoewel ik vol afschuw terug denk aan de kinderjaren waarin ik misbruikt ben, denk ik allang niet meer negatief over seks. Verkrachtingsscenes die ik op televisie zie associeer ik nog steeds met vervelende tijden. Echter, wanneer ik seks heb winden de gedachten aan die dingen me wel op. Terwijl ik seks niet vervelend ervaar.

Ik vraag me af of dit een teken is dat ik mijn verleden nog steeds niet verwerkt heb. Ik vraag me af of mijn kijk of seks wel normaal is. Ik wil nu alleen nog maar seks met mijn vriend, iemand van wie ik hou en die goed voor me is, die me nooit slecht behandeld en dat is precies wat ik heb. Ik ben gelukkig met hem, vind hem opwindend en lief. En toch die rare gedachtes...
Ik ben er behoorlijk van in de war en vraag me af of ik hier iets aan moet doen. En of er überhaupt wel iets aan te doen is.

[T_ID]

Tja, op die vraag kan ik geen eenduidig antwoord geven, dat is iets dat je zelf alleen kunt weten, zelfs als je dat op dit moment nog niet doet.

Wel kan ik je vertellen dat er mensen bestaan die zonder een verleden met misbruik verkrachtingsfantasiën hebben, of nog andere fantasiën, sommigen zelfs extremer dan dat. Denk daarbij bijvoorbeeld aan iemand die onderdanig of masochistisch is, sommigen daarvan kicken er op om daadwerkelijk 'vermoord' te worden, zo bestaat er in de sm scene iets dat bekend staat als 'breath play' waarbij je 'speelt' met iemands ademhaling om in feite je macht te demonstreren. Ook daarvoor geldt dat het 'niet normaal' is, maar helemaal niet iets negatiefs hoeft te zijn, mits het met instemming van beiden gebeurd en beiden zich er goed bij voelen.

Om te beginnen moet je je niet schamen voor wat je voelt, want gevoelens zijn niet iets dat je langs wat voor maatstaf dan ook kunt meten. Niemand kan en mag je daarop afkraken.

De vraag of je gevoelens een gevolg zijn van misbruik of dat je die altijd al had en het ongelukkig samen viel met echt misbruik is niet te zeggen. Dat is iets waar je alleen zelf over kan nadenken. Doe in ieder geval niks dat niet goed aanvoelt, daar wordt je alleen maar ongelukkig van.

[Nona]

Verkrachtingsfantasieën zijn helemaal niet zo vreemd en komen bij veel meer mensen voor, of ze nu een naar verleden hebben of niet. Dat heeft te maken met een machtsverhouding die opwindend kan zijn, en dus een soort van seksueel sadisme of masochisme. Het feit dat je hierover fantaseert hoeft niets te betekenen en er is geen reden om je hier zorgen over te maken.
Hierbij moet je goed onthouden dat het maar een fantasie is. Van een echte verkrachting zou je lichamelijk wel opgewonden kunnen raken, maar geestelijk zou je er niet bepaald geil van worden. Verkrachting is namelijk geen verkrachting als je zelf wilt. Zoiets met je vriend in scène zetten zou weer heel wat anders zijn, maar dat laat ik er verder maar even buiten.

Op zichzelf zijn je gedachten helemaal niet zo vreemd en heb je niets om je zorgen over te maken. Nu begrijp ik dat je dat wel doet, misschien kan wat feedback je gerust stellen. Voel je je echter vervelend bij deze gedachten en blijf je er een rotgevoel bij houden is het misschien een idee om eens psychische hulp te zoeken. Er zijn psychologen die je kunnen helpen van deze gedachten af te komen of er anders over te gaan denken. Iets voor jou?

[Mariekje*]

Ik vind jouw gedachten helemaal niet raar. Er zijn veel mensen die fantasieën hebben met betrekking tot masochisme, en daar is niets mis mee zolang je alles kan blijven relativeren. Er zit nu eenmaal een verschil tussen een daadwerkelijke verkrachting of een fantasie. In jouw geval, zal mogelijk het gevoel van onderwerping, kleinering en ervaring van machtsverschillen aanspreken... Niet zo zeer de mentale martelingen die men bij een verkrachting ervaart. Hoewel zelfs dit niet onbekend is.

Het zou erg goed mogelijk kunnen zijn dat verleden in verband staat met jouw huidige fantasieën en gedachten. Echter kunnen ze ook uit puur toeval samen zijn gekomen. Hier kunnen wij verder niet over oordelen, wel zouden wij mogelijke verklaringen kunnen geven. Vooralsnog is en blijft het aan jou om te bepalen in hoeverre het verleden het nú bepaald heeft. En mocht je dan uiteindelijk concluderen dat je 'een probleem' hebt, behoren psychologen nog altijd tot de mogelijkheid.

Overigens heb ik erg veel herkenning, dus mocht je willen: PM.

[sgaapje]

Er is zeker iets aan te doen, ik studeer psychologie en had laatst een college dat ging over iemand die soortgelijke problemen had. Ik weet niet meer precies hoe het toen op is gelost, maar het ging iig niet via allerlei vage 'ga terug naar het verleden en vertel wat je voelde tijdens die verkrachtingen' sessies; wroeten in het verleden is gewoon niet noodzakelijk om van de klachten af te komen. Je hoeft het verleden niet verwerkt te hebben om van problemen in het heden af te komen.
Dus, als je er last van hebt is het zeker mogelijk om ervan af te komen. Ga dan naar een psycholoog. Als je er geen last van hebt, kun je het ook gewoon proberen te accepteren als deel van jezelf.

Succes ermee

[Kaa]

Ik weet niet of het normaal of abnormaal is, of er iets aan gedaan moet worden of kan worden. En of je op deze voet verder moet gaan of er eens serieus voor moet gaan zitten.
Ik kan je alleen maar zeggen dat ik enigzins verdrietig wordt van je verhaal.

[Azaelia]

Ik denk dat de gedachten zelf niet slecht hoeven te zijn maar gezien je verleden zou ik toch met een professional erover gaan praten, want ik denk dat je een gedeelte toch nog niet echt verwerkt hebt. (mijn achterliggende gedachte waarom ik dat zeg: je geeft nu zelf een positieve draai aan je verleden, waarschijnlijk om het verleden minder erg te maken, de herinnering eraan af te zwakken) In ieder geval sterkte ermee.

[iceking99]

Ik vind het knap dat je het verschil er tussen hebt kunnen maken .
Dat zou ik zo niet kunnen als jongen zijnde

[Abajo]

T_ID schreef op 26-09-2006 @ 14:09 :
Tja, op die vraag kan ik geen eenduidig antwoord geven, dat is iets dat je zelf alleen kunt weten, zelfs als je dat op dit moment nog niet doet. {...}

Ik heb begrepen dat het iets veelvoorkomends is. Waar ik mee zit, is dat ik mezelf schuldig voel over mijn eigen gedachtes. Als ik fantaseer, voel ik mezelf een misbruiker...
Ik probeer mezelf niet te spiegelen aan anderen zoals jij zegt, maar mijn eigen gevoel is zo tegenstrijdig. Hoewel ik seks waarbij dwang meespeelt verafschuw in mijn "dagelijks leven", winden die dingen mij op tijdens de seks.
De vraag of mijn fantasiën voorkomen uit mijn verleden of dat het iets is dat in mijn aard ligt... die kan ik voor mijzelf echt nog niet beantwoorden.

[Abajo]

Kruimel schreef op 26-09-2006 @ 14:10 :
Verkrachtingsfantasieën zijn helemaal niet zo vreemd en komen bij veel meer mensen voor, of ze nu een naar verleden hebben of niet. {...}

Psychologische hulp is niets voor mij. In de tijd dat ik psychiaters langs ging had ik de neiging mezelf mee te laten slapen door vanalles, te blijven dwepen met de dingen die gebeurt waren. Pas toen ik ophield met therapie leerde ik mezelf kennen, omdat ik niet meer eerlijk hoefde te zijn naar een ander toe, maar naar mijzelf. Ik leer zowieso het beste door vallen en opstaan en door te praten met mensen die oprecht geïnteresseerd zijn. Die oprechte interesse ontbrak nogal eens bij de psychologen en psychiaters die ik sprak. Daarom schrijf ik mijn verhaal nu hier en ik ben niet van plan om naar een professional te gaan.
Ik heb er gewoon slechte ervaringen mee.

Bedankt dat je me er aan herinnert dat een fantasie inderdaad maar een fantasie is. Ik vergeet nogal eens dat wat ik fantaseer helemaal niet hoef uit te willen voeren in de realiteit.

[Abajo]

iceking99 schreef op 26-09-2006 @ 21:11 :
Ik vind het knap dat je het verschil er tussen hebt kunnen maken .
Dat zou ik zo niet kunnen als jongen zijnde

Waarom zou het anders zijn voor een jongen dan voor een meisje?

[Abajo]

Azaelia schreef op 26-09-2006 @ 20:09 :
Ik denk dat de gedachten zelf niet slecht hoeven te zijn maar gezien je verleden zou ik toch met een professional erover gaan praten, want ik denk dat je een gedeelte toch nog niet echt verwerkt hebt. (mijn achterliggende gedachte waarom ik dat zeg: je geeft nu zelf een positieve draai aan je verleden, waarschijnlijk om het verleden minder erg te maken, de herinnering eraan af te zwakken) In ieder geval sterkte ermee.

Zoals ik ook al zeg in de reactie op Kruimel: ik heb slechte ervaringen met psychologen. En ik wil bepaalde dingen zelf op kunnen lossen, het is voor mij een stuk bevredigender wanneer ik er over kan praten met mensen op momenten dat ik daar behoefte aan heb ipv dat ik eens in de week een heel verhaal moet oprochelen.

Ik denk ook niet dat ik een positieve draai aan mijn verleden geef, ik weet heel goed hoe serieus het is geweest en welk gedrag het bij mij in mijn puberteit heeft bewerkstelligd. Dat ik niet alles verwerkt hebt, daar zou je wel eens gelijk in kunnen hebben, maar ik denk dat het ook een kwestie van tijd is. Tijd die wijzer maakt en die misschien oude wonden doet slijten. Ik weet wat ik aan mezelf heb, dat ik niet schuldig ben geweest en ik heb geleerd de misbruiker te vergeven.
Ik denk dat ervaringen als seksueel misbruik nooit helemaal uit je systeem raken. Die draag je altijd met je mee. Het moet alleen zo zijn dat je de dingen in het juiste perspectief leert zien en dat de vervelende ervaringen niet de rest van je leven de overhand hebben op je beleving.

Aan je verhaal en je antwoorden te zien lijkt het me dat je er wel uitkomt. Je bent niet dom en ik denk dat het inderdaad ook een kwestie van tijd is voordat je hier mee om leert gaan.
Probeer jezelf in ieder geval niet te zien als misbruiker. Zoals Kruimel ook al zegt: het is maar fantasie; je doet niemand in werkelijkheid iets slechts aan zolang je fantaseert.
Fantaseer er maar gewoon op los zou ik zeggen

[T_ID]

Abajo schreef op 26-09-2006 @ 21:49 :
Ik heb begrepen dat het iets veelvoorkomends is. Waar ik mee zit, is dat ik mezelf schuldig voel over mijn eigen gedachtes. Als ik fantaseer, voel ik mezelf een misbruiker...
Ik probeer mezelf niet te spiegelen aan anderen zoals jij zegt, maar mijn eigen gevoel is zo tegenstrijdig. Hoewel ik seks waarbij dwang meespeelt verafschuw in mijn "dagelijks leven", winden die dingen mij op tijdens de seks.
De vraag of mijn fantasiën voorkomen uit mijn verleden of dat het iets is dat in mijn aard ligt... die kan ik voor mijzelf echt nog niet beantwoorden.

Los dat probleem dan op door het niet op te lossen. Dat klinkt vaag, maar in feite bedoel ik ermee dat je gewoon moet stoppen met dat soort dingen je dwars te laten zitten.

Voel je je beter als er een machtspel meespeelt in seks? Doe dat dan.

Je moet in ieder geval niet gaan denken dat fantasiën of uitvoeren van wat je wil slecht is, je doet het immers om er gelukkiger van te worden, en als je vriend er in mee wil gaan, dan is het alleen maar iets goeds.

Zoiets is alleen lastig om te vragen, maar neem die barrière gewoon, blijf er niet mee zitten. Achteraf valt het altijd mee.

[Dutch_Judge]

Azaelia schreef op 26-09-2006 @ 20:09 :
Ik denk dat de gedachten zelf niet slecht hoeven te zijn maar gezien je verleden zou ik toch met een professional erover gaan praten, want ik denk dat je een gedeelte toch nog niet echt verwerkt hebt. (mijn achterliggende gedachte waarom ik dat zeg: je geeft nu zelf een positieve draai aan je verleden, waarschijnlijk om het verleden minder erg te maken, de herinnering eraan af te zwakken) In ieder geval sterkte ermee.

Jij bedoelt zeker een pyschiater? Daar dacht ik ook al aan toen ik dit las. En dat lijkt mij inderdaad het beste. ( Ik bedoel dit voor mensen die iets hebben meegemaakt zoals werd vertelt in dit verhaal )

On topic: Je moet hier zeker niet meer aan denken. Het is beter om aan iets leuks te denken tijdens seks. En daarmee bedoel ik.. POSITIEF en niet negatief. Ik wens je sterkte en hopelijk komt het goed.

P.S Gezien de positieve reacties stel ik voor om daaraan te denken .