Als alles anders lijkt dan het was
en opeens blijkt dat je
maar in een sprookjeswereld leefde
wanneer de spiegels niets waard zijn
je niet meer laten zien dan een leugen
zelfs vervormend werken
dat je niet meer weet wie je bent
Als niets is meer wat het lijkt…
Bestaat er dan bevrijdend leven
in plaats van verdoezeling
Liefde van twee kanten komend en zacht
dat twee handen, vier armen, twee harten
samensmelten tot een lichaam
dat het leven weerspiegelt
als een dankbaar feit?
__________________
Hm... Larstig... ;)
|