amateuristisch verhaaltje

[..evaa:P]

heej ik heb een verhaaltje geschreven.. het is nog niet helemaal af maar ik wou graag weten wat jullie ervan vinden tot nu toe..
en of jullie tips willen geven natuurlijk

Het niet de wereld der fantasie,
Even min een wereld der dromen.
Het is een andere dimensie die wij niet kennen en nooit goed zullen kennen, sprak de oude man. Een wereld met grote steden en machtige vorsten, een wereld van eer en trouw, een wereld met liefde en vol van leven maar ook een wereld van groot gevaar.
Ze keek hem met grote ogen aan, en rilde van top tot teen. Ze keek naar haar broer die naast haar zat en in het vuur staarde.
Oké dat was het voor vandaag, tijd om naar bed te gaan, sprak haar opa. Zie liepen langzaam de trap op…

Die nacht toen de hele stad stil was en alle huizen donker. Schrok ze wakker, eerst begreep ze niet waarvan.. Had ze gedroomd? Hoorde ze iets? Ze tuurde in het duister. Toen zag ze het.. de omtrek van een gedaante, vlak bij de deur.. Ze snakte naar adem, het draaide zich om en keek haar aan.. Ze slaakte een klein gilletje. “Sssssst zei hij. Sanne?” Ik ben het maar, haar broer liep naar haar toe en ging op de rand van het bed zitten.
“Jonas? Wat doe je?”
“Ow niks hoor ik moest naar de wc”, zei hij.
Ze knipte het lampje naast haar bed aan.. “Ik schrok me dood. Waarom heb je je kleren aan? En je rugzak mee?” Ze keek hem kritisch aan.
“Uhm.. Nou….Het zit zo….”
Ze gaf hem een duwtje. “Vertel nou…”
“Nee ga maar slapen..”
Ze keek in zijn helder blauwe ogen. Die schuldbewust keken. Zoals altijd als hij zich weer eens in de problemen had gewerkt. “Oké….” Ze knikte. Het had toch geen zin om door te vragen. Hij zou het haar toch niet vertellen.
Ze ging liggen. Hij stopte haar in en deed het ligt uit.

De deur viel dicht. En ze hoorde hem de trap af sluipen.
Vliegens vlug gleed ze uit bed. En sloop achter hem aan.
De voordeur piepte. De wind suisde. Snel schoot ze in haar schoenen en pakte haar jas.
Ze liep naar de deur. Buiten was het mistig en koud, het had gesneeuwd. Ze zag nog net iemand het hoekje van de straat om gaan. Snel liep ze de koude, stille nacht in. De deur sloeg met een klap dicht.

nouw zeg maar of jullie het of vinden

[Fayelinde.]

Je gebruikt heel veel loperwerkwoorden:

Ze keek hem met grote ogen aan, en rilde van top tot teen. Ze keek naar haar broer die naast haar zat en in het vuur staarde.

Probeer dat woordgebruik eens in te kleuren.

'ow', een lange 'ssssst', vier punten, twee punten ipv een normaal beletselteken staat allemaal zo slordig. En je gebruikt ook véél beletseltekens, dat wordt een beetje irritant lezen vind ik.

Woorden zoals 'ligt' ipv 'licht' kunnen natuurlijk helemaal niet, ik hoop dat het gewoon een spelfoutje is, dus daar ga ik niet over zeuren.

Het verhaal op zich spreekt me ook totaal niet aan.

[-zen-Chris]

Het is slordig en onduidelijk. Je bent te jong.
Wat je wel kan doen is aan je techiek werken en je moet veel lezen/analyseren om over een tijd iets goeds te kunnen schrijven. Dat zijn de enige tips die ik je kan geven.

Bovenstaande commentaar zegt niets over of je talent of taalgevoel, misschien ontwikkelt dat zich nog.

Wat is een beletselteken?

[Pinksterhaas]

Het beletselteken is een leesteken dat bestaat uit drie puntjes. Het kan de volgende functies hebben:

Het markeert een onderbreking of pauze: 'Ja, maar ... is dat wel zo?'
Het geeft aan dat de zin niet wordt afgemaakt: "Ik vroeg hem: 'Vind je het goed dat ...' Maar hij liet me niet eens uitpraten."
Het geeft aan dat er een stuk tekst in een citaat is weggelaten: "De minister-president zei: '(...) maar dit kabinet zal zich (...) houden aan de gemaakte afspraken (...).'"
Voor én na het beletselteken komt een spatie. Als het beletselteken aan het einde van de zin staat, komt er niet nog een punt achter: 'En toen werd het stil ...'



Wist het ook niet.

[nepstier]

Voo een taalwebsite heb ik toevallig net een stukje over het teken geschreven:

Gedachtepuntjes (…)
Gedachtepuntjes geven aan dat in een woord of zin iets is weggelaten. Ze zijn altijd met zijn drieën. Sluit je een zin ermee af, dan is een extra punt dus overbodig. Andere benamingen voor gedachtepuntjes zijn: beletselteken, ellips of doorlooppuntjes.

Je kunt het teken op vijf verschillende manieren gebruiken:

· Gedachtepuntjes geven een pauze aan
En wie stond daar op de trap … Henk.

‘Show, don’t tell’, adviseren vrijwel alle schrijfboeken. Piet is niet ongelukkig (tell), maar voelt de tranen langzaam van zijn wang afdruppen (show). Waarom vertellen als je het kan laten zien? Hetzelfde geldt voor gedachtepuntjes: ze onderstrepen vaak wat de lezer toch al ziet of voelt. Gebruik ze niet enkel en alleen om de aandacht te vestigen. Schrijf dus liever: ‘Ik opende langzaam de voordeur. Eenmaal binnen staarde Henk mij vanaf de trap met grote ogen aan. Was hij niet in New York?’

· Gedachtepuntjes geven aan dat een opsomming onvolledig is
Heineken, Amstel, Grolsch, Bavaria … Alle biermerken waren vertegenwoordigd.

· Gedachtepuntjes geven aan dat een citaat onvolledig is
‘De zon is (…) een belangrijke ster.’ Hier is weggelaten: ‘in alle opzichten voor ons’.

Om aan te geven dat een citaat onvolledig is worden doorgaans ook vierkante haakjes […] gebruikt.

· Gedachtepuntjes geven aan dat een gedachte is weggelaten
Heeft Gordon dan een geheime liefde … ?

· Gedachtepuntjes geven aan dat een woord is afgebroken
Ik heb godverd... al meer dan genoeg werk.