onzekerheid.

[twinkebel]

Hey jongens, geen idee of dit hier goed staat.. maar leek mij wel in de beurt te komen.

Kijk ik ken best wel veel mensen in mijn omgeving die gwon onzeker zijn over zichzelf.
Tis best vervelend om te zien.. nou vroeg ik me af .. hoe kun je mensen hier nou echt goed meehelpen?
Iemand enig idee?

alvast bedankt lui.
( ik ben niet goed in info vooraf geven, sorry daarvoor als je iets wilt weten moet je maar vragen)

[Nona]

Meer dan je waardering laten blijken voor de sterke of leuke kanten van die persoon kun je denk ik niet zonder echt therapeutische gesprekken aan te gaan.

[Meinita]

Hangt af van de mate van onzekerheid. Soms kan laten merken dat je diegenes aanwezigheid waardeert al voldoende zijn. Maar in gevallen van erge chronische onzekerheid, dat het zelfs zo ver gaat dat het gaat om een minderwaardigheidscomplex is het inderdaad belangrijk dat ze therapie zoeken.

[madelief21]

Geen idee, meer dan waardering laten blijken kan je ook niet denk ik.

[naam ingebruik]

igg geen dingen doorlullen helpt ook

[Flijn]

Uit nieuwsgierigheid: over wat voor onzekerheid heb je het nu? Grof gezegd denk ik dat er een tweedeling bestaat tussen sociale onzekerheid ("ben ik wel leuk, vinden ze me niet raar?") en prestatiegerichte onzekerheid ("ik ben dom, ik kan het niet" etc).

Ik maak deze tweedeling omdat ze volgens mij een verschillende aanpak vereisen.

Wat in ieder geval prettig is, is dat je onzeker mag zijn. Onthoud: sociaal onzekere mensen zijn gevoelig voor wat anderen van hen vinden. Als jij vindt dat ze zich aanstellen (even cru gesteld ) voelen ze zich gekwetst én bevestigd in hun eigen idee over zichzelf. Motiveren en steunen is natuurlijk altijd oké, maar ze moeten er zelf overheen komen en niet uit alle macht gepusht worden. Niet iedereen is een communicatief wonder en dat verwacht ook niemand.

Mensen die twijfelen aan hun eigen kunnen, kun je denk ik het best helpen door te relativeren. Als je zegt dat ze toch wel een 10 halen terwijl zij denken dat het een 2 wordt, zullen ze je nooit geloven. Wees realitisch met een positief tintje, en laat de ervaring leren dat ze het best kunnen. (Dit geldt overigens voor 'gewoon' onzekere mensen, als er sprake is van faalangst is professionele hulp een betere optie. Zelfde verhaal voor sociale angst die verder gaat dan een beetje onzekerheid).

Over het algemeen: probeer aardig te zijn en praktische hulp te bieden; een inhoudelijke discussie heeft niet veel zin, die mensen weten vaak zelf ook wel dat ze onzeker zijn, dat kan je niet wegredeneren.

Succes en ik hoop dat een niet al te chaotisch verhaal is geworden.

[twinkebel]

okej heel erg bedankt iedereen.
het gaat trouwens denk ik over social onzekerheid hier vooral.

Complimentjes geven, en ze bij sociale activiteiten betrekken, en laten zien dat ze wel de moeite waard zijn.