Wat zijn jouw spirituele ervaringen?

[gewoonmax]

Door meditatie, bewustzijn, aandacht en drugs krijg je spirituele ervaringen. Ik heb het niet over hallucinaties enzo maar over dingen die je echt hebt meegemaakt. Denk aan een out of body experience of dat je energie kunt voelen of zien.

Deel je ervaringen..


ikzelf: Bij taiji geleerd om energie te voelen en te sturen. Verder tijdens een paddotrip de tijd heel anders meegemaakt. En bijna een out of body experience gehad, ik voelde dat ik rondzweefde en weg was maar ik zag alles nog als een droom.

Ja, he, als je paddotrips meerekent dan kan ik er ook een stuk of wat vertellen, ja.

Verder zijn out of body experiences inmiddels door de wetenschap verklaard, die toestand wordt veroorzaakt door het uitvallen van een bepaalde hersenfunctie. Dit kan komen door het uitvallen van andere hersenfuncties (bijna-dood-ervaringen), zuurstoftekort, gebaseerd op pure willekeur omdat dat gedeelte van hersenen niet goed werkt of door gewoon op dat stukje hersenen te drukken danwel er een stroomstootje doorheen te laten gaan.

Ik overigens geen pure atheïst en ik zou hier kunnen uitwijden over van alles en nog wat, maar ik heb geen zin.

[coopergirl]

Offtopic: wat is psych ineens into drugs

[Mephisto]

Niet zozeer met paddo's maar vooral met DXM heb ik rare dingen meegemaakt.

[gewoonmax]

Mephisto schreef op 17-12-2006 @ 09:21 :
Niet zozeer met paddo's maar vooral met DXM heb ik rare dingen meegemaakt.

wat dan?

[gewoonmax]

Paranoide schreef op 17-12-2006 @ 00:45 :
Ja, he, als je paddotrips meerekent dan kan ik er ook een stuk of wat vertellen, ja.

Verder zijn out of body experiences inmiddels door de wetenschap verklaard, die toestand wordt veroorzaakt door het uitvallen van een bepaalde hersenfunctie. Dit kan komen door het uitvallen van andere hersenfuncties (bijna-dood-ervaringen), zuurstoftekort, gebaseerd op pure willekeur omdat dat gedeelte van hersenen niet goed werkt of door gewoon op dat stukje hersenen te drukken danwel er een stroomstootje doorheen te laten gaan.

Ik overigens geen pure atheïst en ik zou hier kunnen uitwijden over van alles en nog wat, maar ik heb geen zin.

goed dan valt een deel van je hersenen uit. Alsnog ben ik ervan overtuigd dat ze echt zijn. We hebben meer lichamen dan het materiele lichaam en daar kun je dan bewust over worden en ze gebruiken.

[Daboman]

Ik heb wel eens wat meegemaakt bij een meditatie oefening. Volgens mij deed ik iets niet goed want ik verloor ineens m'n evenwicht en viel zowat van m'n stoel. Had het gevoel alsof ik de controle even kwijt was. Achteraf was het goed te verklaren, ik werd op de een of andere manier duizelig, waarschijnlijk omdat m'n gedachten op de vrije loop gingen. Dat zoiets kan gebeuren zeggen ze er uiteraard niet bij

[BleuEyes]

Ik kan mijn lichaam warm laten worden als ik dat wil, en volledig ontspannen.

[-zen-Chris]

Na een lange meditatie voelde ik me licht worden, en mijn bewustzijn verplaatste zich een stukje naar buiten.

Hoewel het wel grappig is om even uit je lichaam te gaan is het niet bevordelijk voor je meditatie. Meditatie bestaat uit niet-bereiken, het is dus tegenstrijdig als je iets probeert te bereiken zoals een uittreding.
En het lukt je overigens niet als je het wilt.

Oh en wat Paranoide zegt over die hersenen, dat vind ik een beetje onzinnig. Er zijn dingen die niet door de rationele methode van wetenschap verklaart moeten en kunnen worden. Persoonlijke ervaring beantwoordt niet aan wetenschappelijke concepten.

Ik ben te direct, zoals vaak. Maar waarheid is subjectief... Woorden staan vol met onzin.

[Kryptonite]

Wat BlueEyes zegt. Ik kan trouwens ook de lichamen van anderen warm laten worden en dan niet alleen op de voor de hand liggende manieren. Het is niet superspiritueel of zo, maar ik heb wel eens wat hynosetrucjes gedaan op mensen waarbij ze dan bijvoorbeeld een koud, nat papiertje op hun hand moesten leggen en ik ze dan liet geloven dat het brandde Dat was wel grappig maar natuurlijk niet de meest pijnloze truc

[Boebsie]

-zen-Chris schreef op 18-12-2006 @ 20:35 :

Oh en wat Paranoide zegt over die hersenen, dat vind ik een beetje onzinnig. Er zijn dingen die niet door de rationele methode van wetenschap verklaart moeten en kunnen worden. Persoonlijke ervaring beantwoordt niet aan wetenschappelijke concepten.
(...)

Dit slaat dus echt op balle. Je vind het dus onzinnig, omdat het wetenschappelijk aangetoond is? Dat je het onzinnig vind kan, maar onderbouw dan "inhoudelijk" op ze minst waarom je denkt dat die theorie of vermeende feit volgens jou niet klopt.

Mijn spirituele ervaring is Jaran kepang soort winti/transspel van surinaamse javanen. Ik heb het gezien niet zelf ervaren. Dierengeesten nemen het lichaam over van de beoefenaars. Een van de beoefenaars was bijvoorbeeld een aap en maakte gewoon een cocosnoot open met ze blote tanden. Mijn moeder zei ook te kijken naar hun pupillen en warempel op het moment dat de zogenaamde dierengeest zijn intrede deed werden de ogen volledig wit (blanco ogen). Ze kwamen ook op je afrennen en waren soms een beetje aggresief, een ceremonie meesters moest af en toe echt ingrijpen. Ik"heb het over "ze", omdat ik niet het gevoel had naar mensen te kijken. Het kan puur psychologisch zijn, maar heb eentje aangekeken die kwam heel dichtbij en iets keek naar me, maar het was geen mens, tenminste zo ervaarde ik dat op dat moment. Het meest frapante was nog het uittredingsritueel van die dierengeesten, die beoefenaars werden stokstijf, geen spier die beweegt. Heel raar om te zien. Bij 1 beoefenaar duurde het zelfs vrij lang die ceremonie meester had echt moeite om de persoon uit die trans te halen.
Ik weet niet wat ik ervan moet denken, ik ben zelf heel rationeel ingesteld, vind het een beetje ver gezocht. Het was al met al een interessante en tegelijkertijd ook enge ervaring die ik niet snel zal vergeten. Het is overigens ook het enigste moment in me leven geweest waar ik echt overdonderd was met wat ik zag, ik kon het gewoonweg niet plaatsen en kan het nog steeds niet echt rationeel verklaren als ik eraan terug denk. Ik wil het eigenlijk nog een keer meemaken en het dan opnemen om het nuchter te evalueren.

[Kryptonite]

Door die foute trucs van me ben ik ervan overtuigd geraakt dat overal wel een rationele verklaring voor is, alleen dat het voor jezelf wel heel echt kan voelen.
Mensen kunnen zich erg mee laten slepen door hun geloof in dingen. Ik denk zelf dat dat ook mee heeft gespeeld in wat Boebsie beschrijft. Misschien geloofden die beoefenaars zo sterk, dat ze zich gewoon heel goed konden inleven. Of ze hadden een pilletje gekregen Anyway, ik denk niet dat het pure magie was.

[Boebsie]

Kryptonite schreef op 18-12-2006 @ 22:26 :
Door die foute trucs van me ben ik ervan overtuigd geraakt dat overal wel een rationele verklaring voor is, alleen dat het voor jezelf wel heel echt kan voelen.
Mensen kunnen zich erg mee laten slepen door hun geloof in dingen. Ik denk zelf dat dat ook mee heeft gespeeld in wat Boebsie beschrijft. Misschien geloofden die beoefenaars zo sterk, dat ze zich gewoon heel goed konden inleven. Of ze hadden een pilletje gekregen Anyway, ik denk niet dat het pure magie was.

Psies je gaat op in de sfeer en het moment, waardoor je het als heel echt ervaart. Wat voor trucs kan je?

[Kryptonite]

Heel simpel hoor, iedereen kan t in principe. Je kunt andere mensen laten geloven dat ze t koud of warm hebben, en als ze daar dan flink overtuigd van raken kun je ze zover laten brengen dat hun lichaam dan ook zo reageert, bijvoorbeeld dat ze zich 'branden' door de hitte of blauwe nagels krijgen van de kou.
Sommige mensen zijn er echt supergevoelig voor. Die geloven je zo. Vrienden zijn ook vaak gevoeliger dan mensen die je niet kennen, omdat die jou vertrouwen en snel geloven. Zo had mijn beste vriendin toen ik de 'hittetruc' deed een brandblaartje gekregen. Best wel gek.
Als mensen iets geloven, zijn ze tot veel dingen in staat.

[-zen-Chris]

Boebsie schreef op 18-12-2006 @ 22:08 :
Dit slaat dus echt op balle. Je vind het dus onzinnig, omdat het wetenschappelijk aangetoond is? Dat je het onzinnig vind kan, maar onderbouw dan "inhoudelijk" op ze minst waarom je denkt dat die theorie of vermeende feit volgens jou niet klopt.

Nee, kijk wat er staat. Er staat: ik vind het onzinnig. Punt. En dan leg ik uit wat mijn visie is over persoonlijke ervaring en wetenschap.
Kort gezegd (ik hou van korte directe uitleg) kan wetenschap je niet vertellen hoe chocola smaakt. Punt. Maak ik geen woorden meer aan vuil.

Dan zeg ik "'Ik ben te direct, zoals vaak. Maar waarheid is subjectief... Woorden staan vol met onzin."
Dus dan weet je dat wat ik zeg, je niet zo sterk op moet vatten. Als je het echter niet zo ziet, ligt het probleem niet bij mij, maar bij jou.

En als paranoide door mijn gebrek aan argumentatie niet wil reageren, is het haar goede recht. Als ik geen zin heb om over van alles en nog wat uit te wijden omdat iemand dat zegt, is dat voor mij geen reden om me daar verplicht toe te voelen.

Ik vind het ook onzinnig meer woorden te gebruiken dan dat ik nu heb gedaan. Punt.

Waar chocola naar smaakt kan ik je niet vertellen, maar peer bijvoorbeeld smaakt naar pentylbutanoaat en fructose (C6H12O6). Daar heb je alleen niets aan als je niet weet waar pentylbutanoaat en fructose naar smaken. Dat is het 'lastige' van wetenschappelijke dingen: je hebt kennis nodig om dingen te interpreteren.

[mathfreak]

-zen-Chris schreef op 18-12-2006 @ 20:35 :
Er zijn dingen die niet door de rationele methode van wetenschap verklaard moeten en kunnen worden.

Misschien is het beter om te stellen dat sommige dingen (nog) niet door de wetenschap verklaard kunnen worden omdat daar (nog) geen goede theorie voor bestaat.

-zen-Chris schreef op 18-12-2006 @ 20:35 :
Persoonlijke ervaring beantwoordt niet aan wetenschappelijke concepten.

Dat hangt van je definitie van het concept af. Het is bijvoorbeeld bekend dat de 17e-eeuwse natuurkundige Sir Isaac Newton zich als wetenschapper hoofdzakelijk liet leiden door het christelijke geloof.

-zen-Chris schreef op 18-12-2006 @ 20:35 :
Maar waarheid is subjectief.

Als je daarmee bedoelt dat er geen absolute waarheid is heb je gelijk, en dit is ook het uitgangspunt geweest van de paradigmatheorie van de in 1995 overleden wetenschapsfilosoof Thomas S. Kuhn.

[Boebsie]

-zen-Chris schreef op 19-12-2006 @ 10:31 :
Nee, kijk wat er staat. Er staat: ik vind het onzinnig. Punt. En dan leg ik uit wat mijn visie is over persoonlijke ervaring en wetenschap.
Kort gezegd (ik hou van korte directe uitleg) kan wetenschap je niet vertellen hoe chocola smaakt. Punt. Maak ik geen woorden meer aan vuil.

Dan zeg ik "'Ik ben te direct, zoals vaak. Maar waarheid is subjectief... Woorden staan vol met onzin."
Dus dan weet je dat wat ik zeg, je niet zo sterk op moet vatten. Als je het echter niet zo ziet, ligt het probleem niet bij mij, maar bij jou.

En als paranoide door mijn gebrek aan argumentatie niet wil reageren, is het haar goede recht. Als ik geen zin heb om over van alles en nog wat uit te wijden omdat iemand dat zegt, is dat voor mij geen reden om me daar verplicht toe te voelen.

Ik vind het ook onzinnig meer woorden te gebruiken dan dat ik nu heb gedaan. Punt.

Waar het op neer komt is dat je zweverig bleddert, meer niet. Je kan natuurlijk alles bagataliseren in het leven. "Woorden staan vol met onzin?" --> maar je lult wel op een forum .

-zen-Chris schreef op 19-12-2006 @ 10:31 :
Nee, kijk wat er staat. Er staat: ik vind het onzinnig. Punt. En dan leg ik uit wat mijn visie is over persoonlijke ervaring en wetenschap.
Kort gezegd (ik hou van korte directe uitleg) kan wetenschap je niet vertellen hoe chocola smaakt. Punt. Maak ik geen woorden meer aan vuil.

Dan zeg ik "'Ik ben te direct, zoals vaak. Maar waarheid is subjectief... Woorden staan vol met onzin."
Dus dan weet je dat wat ik zeg, je niet zo sterk op moet vatten. Als je het echter niet zo ziet, ligt het probleem niet bij mij, maar bij jou.

En als paranoide door mijn gebrek aan argumentatie niet wil reageren, is het haar goede recht. Als ik geen zin heb om over van alles en nog wat uit te wijden omdat iemand dat zegt, is dat voor mij geen reden om me daar verplicht toe te voelen.

Ik vind het ook onzinnig meer woorden te gebruiken dan dat ik nu heb gedaan. Punt.

Heh, je zou je eens moeten verdiepen in Thales, die gebruikte precies dezelfde argumenten voor zijn methode van deconstructie.

Hij leefde echter wel ergens in het jaar 600-nogwat, als ik me niet vergis, dus zijn ideeën zijn een beetje verouderd.

Misschien vind je Derrida ook interessant, die vond gesproken/geschreven woord ook een beetje gay, aangezien dat volgens hem afdeed aan echte communicatie. (Gelukkig zag hij wel in dat 'echte communicatie' zonder woorden niet mogelijk was, dus heh.)

Verder wil ik op zich best inhoudelijk(er) reageren, ik zie het alleen pas net omdat ik hier niet vaak kom. Ik zou dan echter een lang verhaal op moeten hangen over hoe wetenschap en spiritualiteit elkaar volgens mij niet uitsluiten, dat de wetenschap hetzelfde probeert te verklaren als zweverig geblaat, etc. Als je in bent voor een slopende discussie dan roep je 't maar. Maar aangezien je zegt iemand te zijn van weinig woorden gok ik dat het makkelijker is als we beiden maar gewoon bij ons oorspronkelijke standpunt blijven.

[wolvin_26]

chocolade smaakt naar chocolade, punt.

[mathfreak]

Paranoide schreef op 19-12-2006 @ 14:15 :
Heh, je zou je eens moeten verdiepen in Thales, die gebruikte precies dezelfde argumenten voor zijn methode van deconstructie.

Hij leefde echter wel ergens in het jaar 600-nog wat, als ik me niet vergis, dus zijn ideeën zijn een beetje verouderd.

Thales van Milete leefde van ca. 611 tot 546 voor Christus, en sommige van zijn ideeën, zoals de naar hem genoemde stelling uit de meetkunde, zijn nog steeds van toepassing.

[Boebsie]

mathfreak schreef op 19-12-2006 @ 15:46 :
Thales van Milete leefde van ca. 611 tot 546 voor Christus, en sommige van zijn ideeën, zoals de naar hem genoemde stelling uit de meetkunde, zijn nog steeds van toepassing.

Damn...vergeet wikipedia, mathfreak is de real deal.

[Daboman]

-zen-Chris schreef op 18-12-2006 @ 20:35 :
Na een lange meditatie voelde ik me licht worden, en mijn bewustzijn verplaatste zich een stukje naar buiten.

Hoewel het wel grappig is om even uit je lichaam te gaan is het niet bevordelijk voor je meditatie. Meditatie bestaat uit niet-bereiken, het is dus tegenstrijdig als je iets probeert te bereiken zoals een uittreding.
En het lukt je overigens niet als je het wilt.

Oh en wat Paranoide zegt over die hersenen, dat vind ik een beetje onzinnig. Er zijn dingen die niet door de rationele methode van wetenschap verklaart moeten en kunnen worden. Persoonlijke ervaring beantwoordt niet aan wetenschappelijke concepten.

Ik ben te direct, zoals vaak. Maar waarheid is subjectief... Woorden staan vol met onzin.

Ik dacht dus dat dat ook de verklaring was van mijn eigen ervaring met meditatie. Ik doe het bijna nooit, maar toen ik het deed had ik ook even het gevoel alsof ik buiten m'n lichaam was. Dus ik vroeg me af, voelde jij je hierbij ook niet gewoon duizelig? Misschien is dit gewoon een bekend verschijnsel bij meditatie.

[avrilfan]

Ik heb wel eens voorspellende dromen. Maar niet echt over belangrijke dingen, gewoon over kleine dingetjes.

[Boebsie]

avrilfan schreef op 19-12-2006 @ 17:30 :
Ik heb wel eens voorspellende dromen. Maar niet echt over belangrijke dingen, gewoon over kleine dingetjes.

Ja goed dit kan natuurlijk ook psychologisch zijn. Als je droomt dat je ooit zal plassen, tja... dan heb je wel een erg grote kans dat het uitkomt om een extreem voorbeeld te geven . Ik denk eerder dat je bij bepaalde gebeurtenissen de associatie legt met een droom, dan dat het daadwerkelijk voorspellende dromen zijn.

[wolvin_26]

Boebsie schreef op 19-12-2006 @ 19:59 :
Ja goed dit kan natuurlijk ook psychologisch zijn. Als je droomt dat je ooit zal plassen, tja... dan heb je wel een erg grote kans dat het uitkomt om een extreem voorbeeld te geven . Ik denk eerder dat je bij bepaalde gebeurtenissen de associatie legt met een droom, dan dat het daadwerkelijk voorspellende dromen zijn.

Toch blijft het eigenaardig dat mensen dit hebben of het nu psychologie of parapsychologie is. Best frustrerend dat we nog zo weinig weten over de hersenen......

mathfreak schreef op 19-12-2006 @ 15:46 :
Thales van Milete leefde van ca. 611 tot 546 voor Christus, en sommige van zijn ideeën, zoals de naar hem genoemde stelling uit de meetkunde, zijn nog steeds van toepassing.

Oh, ja, ik wist dat het iets met 600 was, maar of 't voor of na Christus was wist ik niet meer. En de luiheid verbood me het op te zoeken.

Hoe dan ook, afgezien van leuke meetkundige stellingen wist hij ook te vertellen dat alles te reduceren valt tot water, dus je zou toch echt kunnen zeggen dat hij niet helemaal up to date is

[-SoloWolf-]

Hmz, als energie kunnen zien, ja ik zie inderdaad wel eens levens energieën die niet van mij of me ouders zijn...

[Boebsie]

-SoloWolf- schreef op 20-12-2006 @ 12:52 :
Hmz, als energie kunnen zien, ja ik zie inderdaad wel eens levens energieën die niet van mij of me ouders zijn...

Wat moet ik me daarbij voorstellen, in welke vorm zie je zo een energie bijvoorbeeld?

[-zen-Chris]

Boebsie schreef op 19-12-2006 @ 12:53 :
Waar het op neer komt is dat je zweverig bleddert, meer niet. Je kan natuurlijk alles bagataliseren in het leven. "Woorden staan vol met onzin?" --> maar je lult wel op een forum .

Ik hou helemaal niet van zweverigheid, ik praat juist zo concreet mogelijk. Dat is weer een voorbeeld van subjectieve waarheid: interpretatie.

Mijn moeder vind ook wel eens dat ik van alles bagataliseer in het leven. Maar ik onderscheid alleen het belangrijke van het onbelangrijke. Iets dat meditatie en aandachtigheid me geleerd hebben. Dit forum is uiteindelijk niet belangrijk, dat weet ik wel. De reden dat je hier nooit boeddhisten vind is omdat zo'n forum egeovergrotend is, omdat je een entiteit creert met je nickname en je reacties. En andere mensen scheppen zo een beeld van je, die feitelijk onjuist is. Bovendien heeft een wijze niets te verdedigen, hij beschouwt liever meningloos, en laat iedereen gewoon zijn gang gaan.

Daarom ben ik ook niet echt wijs dat ik hier kom. Maar hé, ik heb het recht. En ik weet dat ik gerust wel wat dingen leer hier.

Woorden zijn nodig om mee te communiceren, maar ze kunnen misleidend werken als je er te veel waarde aan hecht. We willen logica en concepten begrijpen door ons er aan vast te klampen en te zien of het klopt, en als we denken dat het klopt willen we het verdedigen. Zo onstaan de felle discussie bijvoorbeeld tussen religieuzen en niet- religieuzen. Iedereen verdedigd zijn concept. Maar omdat waarheid zo subjectief van aard is, krijg je meningsverschillen. En die meningsverschillen vind ik vaak zinloze over en weer gooiingen van concepten en bijbehorende argumenten die in dat begrensde wereldje kloppen of niet kloppen; subjectieve waarheid.

De wereld van het denken is een eindeloze routine waarmee je uiteindelijk weinig bereikt, heb ik aan den lijve ondervonden.
Jaren heb ik constant nagedacht over existentiële vragen en zinskwesties, zo erg dat ik er depressief en chronisch vermoeid van raakte.
Dat is de reden waarom ik zo weinig waarde hecht aan discussies en de wereld van het denken. Je zult geen zingeving vinden in een denkbeeld of concept. Elke bel knapt.
Dit betekent niet dat we niet moeten denken, denken is belangrijk in deze wereld, maar het betekent wel dat we niet teveel waarde moeten hechten aan onze concepten en meningen.

Waarom kom ik hier dan? Nouja, ik vind het soms wel interessant om met mensen over een onderwerp te praten. Niet tegen mensen, maar mét.

[-zen-Chris]

Daboman schreef op 19-12-2006 @ 16:45 :
Ik dacht dus dat dat ook de verklaring was van mijn eigen ervaring met meditatie. Ik doe het bijna nooit, maar toen ik het deed had ik ook even het gevoel alsof ik buiten m'n lichaam was. Dus ik vroeg me af, voelde jij je hierbij ook niet gewoon duizelig? Misschien is dit gewoon een bekend verschijnsel bij meditatie.

Nee, ik voelde me allerminst duizelig, juist heel stabiel. Destijds mediteerde ik dagelijks en toch is het me maar een keer gelukt.

Maargoed uittredingen zijn niet belangrijk in meditatie, althans in de boeddhistische meditatie dan. Boeddhistische meditatie is vooral het beoefenen van gedachteloosheid, en het constant aanwezig zijn in het hier en nu.

[-zen-Chris]

mathfreak schreef op 19-12-2006 @ 11:24 :
Misschien is het beter om te stellen dat sommige dingen (nog) niet door de wetenschap verklaard kunnen worden omdat daar (nog) geen goede theorie voor bestaat.

Ik hecht niet zoveel waarde aan theoriën eigenlijk. Ik kijk liever naar de werkelijkheid zoals die zich aan me voordoet op ieder moment.

mathfreak schreef op 19-12-2006 @ 11:24 :

Dat hangt van je definitie van het concept af. Het is bijvoorbeeld bekend dat de 17e-eeuwse natuurkundige Sir Isaac Newton zich als wetenschapper hoofdzakelijk liet leiden door het christelijke geloof.

Maar toen was de wetenschap nog niet zo ver gevorderd als nu. Veel bevindingen van de wetenschap die vraagtekens oproepen bij de bijbelse verhalen en aannames deden zich pas na zijn tijd voor.

mathfreak schreef op 19-12-2006 @ 11:24 :

Als je daarmee bedoelt dat er geen absolute waarheid is heb je gelijk, en dit is ook het uitgangspunt geweest van de paradigmatheorie van de in 1995 overleden wetenschapsfilosoof Thomas S. Kuhn.

Ook van het boeddhisme.

Ik geloof wel in een absolute waarheid. Onze perceptie van die waarheid hoeft echter absoluut niet waarheidsgetrouw te zijn, wat het ook doorgaans niet is en is het 't wel dan zul je dat niet weten, aangezien dit de absolute waarheid niets aangaat. Hooguit kom je verder met dingen wanneer je de waarheid zoals die is hanteert op een wijze die de juiste perceptie van die waarheid vereist. Dat hoeft natuurlijk lang niet altijd zo te zijn, aangezien 'de waarheid' meestal niet hetgene is wat waar is, maar wat de meerderheid gelooft. (Dan valt er nog een discussie aan te koppelen over of de perceptie die waarheid niet creëert, maar daar ben ik het bij voorbaat mee eens, dus begin er maar niet aan. Ik zou niet van die dingen moeten zeggen, uberhaupt, er komen uitgekauwde discussies uit waarvan ik doorgaans weet hoe ze lopen en hoe ze eindigen, puur omdat ze al zo vaak gevoerd zijn. Maar een mens moet z'n mening te pas en ontepas ventileren, wat mij weer bij Derrida brengt, want hoe mooi zou het zijn als zijn opvattingen over de puurste vorm van communicatie in werkelijkheid gebracht zouden kunnen worden. Enfin.)

-zen-Chris schreef op 21-12-2006 @ 12:23 :
Ik hecht niet zoveel waarde aan theoriën eigenlijk. Ik kijk liever naar de werkelijkheid zoals die zich aan me voordoet op ieder moment.

Vieze empirist

[Daboman]

-zen-Chris schreef op 21-12-2006 @ 12:09 :
Nee, ik voelde me allerminst duizelig, juist heel stabiel. Destijds mediteerde ik dagelijks en toch is het me maar een keer gelukt.

Maargoed uittredingen zijn niet belangrijk in meditatie, althans in de boeddhistische meditatie dan. Boeddhistische meditatie is vooral het beoefenen van gedachteloosheid, en het constant aanwezig zijn in het hier en nu.

Meditatie zoals ik het zie is gewoon even rustig zitten en je gedachten op de vrije loop laten gaan. Zonder allerlei zweverige theoriën erbij, en zonder dat je iets probeert te bereiken. Ik ben toch wel benieuwd hoe je gedachteloosheid ziet, het lijkt me onmogelijk. Je denkt altijd wel ergens aan. Juist als je nergens aan wilt/probeert/gaat denken, gaan je gedachten juist wel op de vrije loop. Zo heb ik het in ieder geval steeds ervaren.

[-zen-Chris]

Daboman schreef op 21-12-2006 @ 20:56 :
Meditatie zoals ik het zie is gewoon even rustig zitten en je gedachten op de vrije loop laten gaan. Zonder allerlei zweverige theoriën erbij, en zonder dat je iets probeert te bereiken. Ik ben toch wel benieuwd hoe je gedachteloosheid ziet, het lijkt me onmogelijk. Je denkt altijd wel ergens aan. Juist als je nergens aan wilt/probeert/gaat denken, gaan je gedachten juist wel op de vrije loop. Zo heb ik het in ieder geval steeds ervaren.

Als je je gedachten op de vrij loop laat gaan mediteer je niet. Dan zit je gewoon te denken.

Ik zal je even wat uitleggen over die gedachteloosheid-meditatie, want het is echt iets waarmee je zekerheid, overzicht en kalmte mee kunt ontwikkelen.
Een veel gehoord vooroordeel over meditatie luid dat het zogenaamd "zweverig" is, maar voor je meditatie gaat generaliseren en er het woord zweverig op plakt, moet je weten dat er een heleboel verschillende meditaties zijn.

Je hebt bijvoorbeeld "visualiseringsmeditatie" om je ergens anders te wanen... Dit is een niet- boeddhistische aanpak dus waar het goed voor is weet ik niet. Het is mij te zweverig ook.

Je hebt ook "grounding" meditatie waarmee je energie visualiseert en "voelt" Nooit gedaan eigenlijk, en ik weet niet wat ik er van moet vinden.

En dan heb je ook mensen die op muziek mediteren. Dit kan je enige rust geven als je je elk moment opnieuw met je volle aandacht op de muziek concentreert, omdat je je aandacht dan op iets specifieks richt. Nadeel hiervan is dat de geluiden gedachtes op kunnen roepen, en je fantasie op hol kan doen slaan.
Veel mensen komen tot rust met deze meditatie, maar meer dan dat ook niet. Ik raad het in ieder geval niet aan.

Laat ik even een vooroordeel wegwerken: (zen) boeddhistische meditatie is absoluut niet zweverig. Het is in werkelijkheid het tegenovergestelde van zweverig. omdat je simpelweg stopt met denken. Meditatie is niets meer dan zitten met volle aandacht voor het hier en nu, het ordenen van je hoofd, en het loslaten van je constante denken.
Oke. Mediteren om zonder gedachtes te zitten gaat niet zo gemakkelijk als je al aannam. Mensen denken constant, er gebeurt van alles in ons hoofd en dat is niet een twee drie stil te leggen door ons simpelweg te dwingen niet te denken. Je kunt meditatie niet forceren. Daarom: ademhalingsmeditatie.
Ademhalingsmeditatie is heel basaal en effectief. Het bestaat uit het zitten in de juiste houding (is wel op internet te vinden) en je met je volledige aandacht richten op je ademhaling.
Eén methode is bij de inademing tot 4 tellen, en bij de uitademing tot 6 (dus 10 in totaal, inademing korter dan uit.) Neus in, mond uit. dus inademen: 1, 2, 3, 4... en bij "5" uitademen tot je bij 10 bent. Dat herhalen.
Een ander methode is bij de inademing alleen maar "in" te denken, en bij de uitademing denk je dan alleen maar "uit". Nogmaals: neus in mond uit. Dit is wat gevorderder.
Eerst doe je dit 5 minuten, dan 10, 15 enz. Elke dag om dezelfde tijd om een routine op te bouwen. Niet mediteren met een volle maag, dat werkt niet.
Gedachteloosheid ontwikkel je hier vanzelf mee. Omdat je aandacht volledig op één ding gevestigd is, kan je je gedachtes loslaten. En je kan werkelijk een niveau bereiken dat je zelfs een paar minuten helemaal helder in je hoofd bent; zonder gedachten. Maar dat vergt oefening en inzet. Het is belangrijk dat je niet gefrustreerd raakt als het niet lukt, want door je herhaalde inzet zal je er steeds beter in worden dingen los te laten en rustig te worden.

Er is hier nog veel meer over te vertellen, maar ik doe er al veel te lang over. Beter is het een algemeen boeddhistisch boek uit de bieb te pakken waar het je nog haarfijn uitgelegd wordt.

Soms vind ik het jammer dat er zoveel vooroordelen bestaan over dit onderwerp. Maarja, misschien heb ik het een klein beetje opgehelderd.

Succes.

[-zen-Chris]

Paranoide schreef op 21-12-2006 @ 17:15 :
Ik geloof wel in een absolute waarheid. Onze perceptie van die waarheid hoeft echter absoluut niet waarheidsgetrouw te zijn, wat het ook doorgaans niet is en is het 't wel dan zul je dat niet weten, aangezien dit de absolute waarheid niets aangaat. Hooguit kom je verder met dingen wanneer je de waarheid zoals die is hanteert op een wijze die de juiste perceptie van die waarheid vereist. Dat hoeft natuurlijk lang niet altijd zo te zijn, aangezien 'de waarheid' meestal niet hetgene is wat waar is, maar wat de meerderheid gelooft. (Dan valt er nog een discussie aan te koppelen over of de perceptie die waarheid niet creëert, maar daar ben ik het bij voorbaat mee eens, dus begin er maar niet aan. Ik zou niet van die dingen moeten zeggen, uberhaupt, er komen uitgekauwde discussies uit waarvan ik doorgaans weet hoe ze lopen en hoe ze eindigen, puur omdat ze al zo vaak gevoerd zijn. Maar een mens moet z'n mening te pas en ontepas ventileren, wat mij weer bij Derrida brengt, want hoe mooi zou het zijn als zijn opvattingen over de puurste vorm van communicatie in werkelijkheid gebracht zouden kunnen worden. Enfin.)

Zozo, jij denk veel na zeg, of je ervaart veel, of beide.

Ik weet dat er wel een absolute Waarheid bestaat, dus ik denk niet dat onze opvattingen veel verschillen. Maar het is onmogelijk hierover te discussieren omdat het voorbijgaat aan woorden en concepten. Je kunt er ook niet over nadenken. Elk woord over de Waarheid is er een te veel. Tenminste, als je bedoelt wat ik bedoel. Als je bedoelt wat ik bedoel dan ben je het ook met me eens als ik zeg dat absolute waarheid alleen door het individu ervaren kan worden. Het is niet iets waarvan je kan zeggen dat je iets hebt gevonden wat je aan anderen kan laten zien.
Bedoelen wij hetzelfde?

[-zen-Chris]

Oh nu zie ik het, het komt door die reactie op mathfreak dat voor verwarring heeft gezorgd. Ik doelde daar op perceptie bij de gewone denkende mens.

Waarheid met een hoofdletter is heel iets anders. Daar heb ik het dus over in mijn voorgaande bericht.

[Daboman]

-zen-Chris schreef op 22-12-2006 @ 00:37 :
*verhaal over meditatie*

Ik snap het. Je denkt dan eigenlijk toch, aangezien je in gedachten telt tot 10. Gedachten compleet stil leggen is volgens mij onmogelijk. Ik zie wel in hoe dit kan leiden tot "gedachteloosheid".

Die muziekmeditatie waar je het over hebt het ik een periode regelmatig gedaan. Als je bang bent dat je gedachten op de vrije loop gaan, heb ik wel een tip voor je. Om te beginnen, zet altijd trance-muziek op (dance zou in bepaalde gevallen ook kunnen werken, maar uiteraard gaat bijv hardrock niet werken, omdat er geen rust zit in die muziek). Liefst geen vocal. Trance control (of tangerine dream, weet niet zeker wat de artiest en wat het album is) - Dream of trance, werkt uitstekend voor mij. Ga vervolgens naar windows mediaplayer. Zoek een visualisatie op die het hele beeld beslaat en waarbij het lijkt alsof je een tunnel in gaat, of die op een andere manier draait. Vervolgens gebruik je de optie full screen. Richt je aandacht volledig op de visualisatie en de muziek. Voordeel hiervan is dat je de visualisatie kunt gaan associeren met de muziek en dat houdt je gedachten in toom. Er is al een voorstelling bij de muziek voor je gemaakt.

Verder valt het me op dat je angstvallig probeert te vermijden dat je gedachten op de vrije loop gaan. Ik vraag me af waarom, je kunt die gedachtes toch ook gewoon negeren? Sowieso is je gedachten op de vrije loop laten gaan anders dan nadenken. Als je nadenkt, forceer je je gedachten. Als ze op de vrije loop gaan, komen ze spontaan.

[gewoonmax]

Ik heb zelf ook af en toe gemediteerd maar heb er echt erg veel moeite mee. Doe ook altijd oefeningen op ademhaling anders begin ik te dromen of soms zelfs te slapen. Het is ook belangrijk om niet slaperig of moe te zijn want dan is je concentratie niks en daar doe je het nou juist mee.

Ik vind zelf de fijnste manier om te bewegen. Taiji of chi-kung dus. Als je beweegt denk je minder en je bent ook erg levendig bezig met energie. Soms na het oefenen ga ik mediteren en het gaat me dan ook veel makkelijker af omdat je dan al op een ander soort bewustzijns of concentratieniveau bent en je gedachtes zijn al wat leger.

Doe iets waardoor jij je gedachten leegt, hardlopen, fietsen, zwemmen, taiji, muziek maken, etc. Het is vaak veel makkelijker om te ontspannen na inspannen en je concentratie zal beter zijn.

-zen-chris, mooie posts trouwens

[mathfreak]

-zen-Chris schreef op 22-12-2006 @ 00:51 :
Ik weet dat er wel een absolute Waarheid bestaat

Dat lijkt misschien zo omdat jij het als zodanig ziet, maar wat wij als waarheid menen te beschouwen wordt bepaald door het paradigma dat we hanteren. Zo zal een religieus iemand de religieuze opvattingen waarmee hij of zij vertrouwd is als "de" waarheid opvatten, terwijl iemand met een wetenschappelijke achtergrond een andere kijk op "de" waarheid heeft.
Ik zie in jouw reactie op mij trouwens niets over perceptie bij de gewone denkende mens staan, of beschouw jij de perceptie bij de gewone denkende mens soms als datgene wat je met het begrip persoonlijke ervaring beschrijft? Als dat zo is, is persoonlijke ervaring even sterk afhankelijk van het paradigma dat we hanteren als datgene wat wij als waarheid menen te beschouwen.

-zen-Chris schreef op 22-12-2006 @ 00:51 :
Zozo, jij denk veel na zeg, of je ervaart veel, of beide.

Ik weet dat er wel een absolute Waarheid bestaat, dus ik denk niet dat onze opvattingen veel verschillen. Maar het is onmogelijk hierover te discussieren omdat het voorbijgaat aan woorden en concepten. Je kunt er ook niet over nadenken. Elk woord over de Waarheid is er een te veel. Tenminste, als je bedoelt wat ik bedoel. Als je bedoelt wat ik bedoel dan ben je het ook met me eens als ik zeg dat absolute waarheid alleen door het individu ervaren kan worden. Het is niet iets waarvan je kan zeggen dat je iets hebt gevonden wat je aan anderen kan laten zien.
Bedoelen wij hetzelfde?

Ik denk dat ik wel weet wat jij bedoelt, alhoewel ik het anders zou willen stellen - zo'n Waarheid met een hoofdletter, daar kun je net zo goed niets als alles over zeggen. Alles wat je er over zegt klopt evenzeer als dat het niet klopt, alles is even waar als niet waar - en in die zin is het even nutteloos om er over te praten als nuttig. Het Christendom bevat net zo veel waarheid als de Islam, natuurkunde biedt net zo veel inzicht als het boeddhisme, de wiskunde beschrijft net zo goed de oorsprong van alles als het sjamanisme. Alle mogelijke visies op de werkelijkheid bevatten delen van wat er toe doet, alhoewel zij geen van allen allesomvattend zijn (of sterker nog, kúnnen zijn).

Verder moet ik me aansluiten bij mathfreak, dat je moet uitkijken dat je niet verzeild raakt in het zoveelste paradigma of taalspel, voor zo ver je er aan kunt ontsnappen.

Tevens is het zaak dat je niet alles aan de kant schuift wat niet binnen 'jouw' paradigma valt. De ultieme waarheid, de ultieme theorie, wat dan ook, is er een waar alles binnen past - je kunt het vergelijken met een puzzel waarvan het ene stukje maar in een beperkt aantal andere stukjes past, of beter gezegd, dat ene stukje past niet in 9996 andere stukjes, máár, als je deze stukjes op een bepaalde manier in elkaar legt dan zijn ze allemaal onderdeel van één geheel, het grote plaatje. De ultieme theorie is een theorie die alle andere theorieën omsluit, incluis de theorie dat jouw theorie niet de juiste is.

[-zen-Chris]

Daboman schreef op 22-12-2006 @ 10:36 :
Ik snap het. Je denkt dan eigenlijk toch, aangezien je in gedachten telt tot 10. Gedachten compleet stil leggen is volgens mij onmogelijk. Ik zie wel in hoe dit kan leiden tot "gedachteloosheid".

Ja, het is zo dat je nog steeds denkt, maar het is wel een heel gerichte gedachte. Meditatie is gerichtheid.
Ademhalingsmeditatie is inderdaad een aanleiding naar gedachteloosheid. Het lijkt misschien onmogelijk volledig zonder gedachte te zitten, en ik moet toegeven dat ik normaal maximaal maar momenten van 10, 20 seconden zonder gedachten kan zitten.
Deze korte toestanden zonder gedachten zijn echter enorm effectief voor je algehele gemoedstoestand. Het is dan alsof je grote schoonmaak houd nadat je heel lang niet heb afgestoft.

Daboman schreef op 22-12-2006 @ 10:36 :

Verder valt het me op dat je angstvallig probeert te vermijden dat je gedachten op de vrije loop gaan. Ik vraag me af waarom, je kunt die gedachtes toch ook gewoon negeren? Sowieso is je gedachten op de vrije loop laten gaan anders dan nadenken. Als je nadenkt, forceer je je gedachten. Als ze op de vrije loop gaan, komen ze spontaan.

Wat ik verstond onder het op de loop laten gaan van je gedachten is het onophoudelijk laten gaan van denkbeelden, dagdromen en dergelijken. Maar dat bedoel je dus niet, dus misschien hebben we het wel over hetzelfde.

Het is waar dat we niet moeten forceren op het niet-denken, dat werkt averechts.
Als gedachten opkomen (en dat komen ze altijd) dan moet je ze laten voor wat ze zijn. Je moet ze loslaten en er dus niet verder op borduren. Dit "verderborduren" gaat altijd ongewenst, en vaak voor je er erg in hebt. Onthoud het volgende: Als je mediteert is het allerbelangrijkste wat je op dat moment kunt doen: mediteren. Je zit om te mediteren, nergens anders voor, en er is tijdens je meditatie niets ter wereld dat belangrijker is.

Zenstudenten worden aangeraden gedachtes te beschouwen als onkruid. Als een tuin naast prachtige bloemen en planten onkruid bezit, dan is de tuin des te mooier als je het onkruid verwijderd. Dit onderhoud van de tuin zorgt niet alleen voor een beetje beweging, maar ook voor een routine in onderhoud en daarmee oefening.
Als je je gedachtes beschouwd als onkruid, dan is onkruid een schat. Gedachtes zorgen er tenslotte voor dat je aandacht constant getest wordt, evenals je vermogen tot herstel, je kalmheid en tolerantie. Zie gedachtes dus als hulpmiddelen om je oefening te verbeteren. Elke keer dat je zo'n gedachte succesvol loslaat, is het een overwinning.
Meditatie betekent ook: het constant bereiken van je doel. Dit is niet- bereiken op de manier die ik bedoelde: Als je mediteert hoef je niets te bereiken, want je doel is meditatie, en dat doe je al. Terwijl je mediteert verwezenlijk je je doel constant. Je mediteert dan niet om rustig te worden, maar je mediteert om te mediteren. Dat is genoeg.

Oja, beoordeel je meditatie niet, inzet en discipline is genoeg.


P.S. Misschien moet ik dat maar eens proberen van die muziekmeditatie met media player. Bedankt voor de tip.

[-zen-Chris]

mathfreak schreef op 22-12-2006 @ 12:00 :
Dat lijkt misschien zo omdat jij het als zodanig ziet, maar wat wij als waarheid menen te beschouwen wordt bepaald door het paradigma dat we hanteren. Zo zal een religieus iemand de religieuze opvattingen waarmee hij of zij vertrouwd is als "de" waarheid opvatten, terwijl iemand met een wetenschappelijke achtergrond een andere kijk op "de" waarheid heeft.
Ik zie in jouw reactie op mij trouwens niets over perceptie bij de gewone denkende mens staan, of beschouw jij de perceptie bij de gewone denkende mens soms als datgene wat je met het begrip persoonlijke ervaring beschrijft? Als dat zo is, is persoonlijke ervaring even sterk afhankelijk van het paradigma dat we hanteren als datgene wat wij als waarheid menen te beschouwen.

Beiden, de religieuze en de wetenschappelijke methode voor het verklaren van alledaagse waarheid, kloppen alleen als je erover nadenkt en beslist dat het zo is. Beiden volgen concepten en beiden bevinden zich in de wereld van het subjectieve denken met al zijn perspectieven en conditioneringsresultaten. Daarom acht ik wetenschap beter noch slechter dan religie. Want ik heb ervaren dat het niets met de uiteindelijke Werkelijkheid van doen heeft.
Dit geleuter over de zogenaamde Werkelijkheid moet je niet van me aannemen, probeer het zelfs niet eens te begrijpen, want dat onkent zijn bestaan. Als je toch wilt weten waar ik het over heb, moet je zelf op onderzoek uitgaan.
En daar gaat het boeddhisme dus over. Maak geen aannames, geloof niets, maar ervaar zelf de juistheid van beweringen.

Die tweede alinea over perceptie werd me even te ingewikkeld. Kun je het herformuleren? (als ik dat al niet beantwoord heb tenminste)

[-zen-Chris]

gewoonmax schreef op 22-12-2006 @ 11:34 :

-zen-chris, mooie posts trouwens

Dat is werkelijk het eerste compliment dat ik hier ooit ontvangen heb. Misschien is mijn bijdrage hier dan toch wel een klein beetje belangrijk.
Dank je.

[mathfreak]

-zen-Chris schreef op 22-12-2006 @ 18:02 :
Die tweede alinea over perceptie werd me even te ingewikkeld. Kun je het herformuleren? (als ik dat al niet beantwoord heb tenminste)

Jouw uitspraak was: Persoonlijke ervaring beantwoordt niet aan wetenschappelijke concepten. Wat ik wil weten is of je met het begrip persoonlijke ervaring hetzelfde bedoelt als perceptie bij de gewone denkende mens, waar je het in je reactie op Paranoide over had.

[Boebsie]

-zen-Chris schreef op 22-12-2006 @ 00:37 :
[B]

Laat ik even een vooroordeel wegwerken: (zen) boeddhistische meditatie is absoluut niet zweverig. Het is in werkelijkheid het tegenovergestelde van zweverig. omdat je simpelweg stopt met denken. Meditatie is niets meer dan zitten met volle aandacht voor het hier en nu, het ordenen van je hoofd, en het loslaten van je constante denken.(...)

Helemaal mee eens, mediteren is niet zweverig. Wetenschappelijk valt het vrij makkelijk te verklaren, waarom mediteren je een opgeladen en energiek gevoel geeft. Het is namelijk een vorm van passief slapen.
Als je slaapt, slaap je ook actief en dat kost energie.
Ongetwijfeld heeft iedereen hier weleens een droom, dromen is een duidelijk voorbeeld van actief slapen.

Het is daarom idd van cruciaal belang dat je tijdens het mediteren niet denkt. Je mag wel bijvoorbeeld iets visualiseren zoals een brandende kaars, maar daar dien je dan alleen naar te staren, je mag er niet bij "denken". Die visualisatie technieken of tellen zijn bedoeld om niet te vervallen in het denken. Je hersenen krijgen veolledig rust en worden haast op non actief gesteld, waardoor je verschrikkelijk veel energie kan vergaren in korte tijd.

Ik heb in het verleden gemediteerd, maar helaas niet altijd met het gewenste resultaat. Het is behoorlijk moeilijk en vergt training. Die enkele keren dat het wel werkte vond ik het heel fijn, je voelt je zo opgewekt en helder. Ga het zekers weer oppakken en trainen, persoonlijk visualiseer ik juist het liefst. In die visualisatie zit of lig ik op een luchtbed in de open zee, met een heldere lucht en zon. Het moment dat ik naar de zon kijk, begint mijn meditatie en "gedachteloosheid". Ik kijk alleen maar naar die zon meer niet en verval in een soort trans, waarbij ik gewoon non actief ben. Soms voel je dan ook van die tintelingen wat weer heel even de aandacht wekt, het is echt een heerlijke ervaring.

[Daboman]

-zen-Chris schreef op 22-12-2006 @ 17:10 :
Wat ik verstond onder het op de loop laten gaan van je gedachten is het onophoudelijk laten gaan van denkbeelden, dagdromen en dergelijken. Maar dat bedoel je dus niet, dus misschien hebben we het wel over hetzelfde.

Het is waar dat we niet moeten forceren op het niet-denken, dat werkt averechts.
Als gedachten opkomen (en dat komen ze altijd) dan moet je ze laten voor wat ze zijn. Je moet ze loslaten en er dus niet verder op borduren. Dit "verderborduren" gaat altijd ongewenst, en vaak voor je er erg in hebt.

Dat bedoelde ik inderdaad. Gedachtes komen gewoon op, maar tijdens een meditatie laat je ze komen en borduur je er idd niet op verder en laat je ze weer gaan. In mijn ervaring gaan ze dan ook vanzelf weer weg. Komt er wel weer een nieuwe gedachte maar die negeer je ook.

[-zen-Chris]

mathfreak schreef op 22-12-2006 @ 18:55 :
Jouw uitspraak was: Persoonlijke ervaring beantwoordt niet aan wetenschappelijke concepten. Wat ik wil weten is of je met het begrip persoonlijke ervaring hetzelfde bedoelt als perceptie bij de gewone denkende mens, waar je het in je reactie op Paranoide over had.

Persoonlijke ervaring betekent de dingen ervaren voor je de kans krijgt het te verklaren door erover na te denken. Het is de spotteloze ervaring zoals hij echt bedoeld is, zonder (voor)oordeel, uitpluizing, of gevoel van: 'Dit ken ik.' Vooral dat laatste omdat ieder moment nieuw is en geen situatie zich herhaald.
Als we een auto zien dan vergelijken we het met andere auto's; om zijn waarde te beoordelen, om te zien of we het al eerder gezien hebben en om het in onze wereld te plakken als gewoon weer een auto. Dit denken neemt de werkelijke ervaring van het "zien" weg. We denken dat we het kennen, die zoveelste auto die ons voorbijrijdt. We denken dat we het al zo vaak hebben gezien. Maar eigenlijk staat elk moment totaal los van de andere, alles veranderd constant, en onze ervaring is zoals wij in ons hoofd beslissen dat het is.

In de wereld van de gewone denkende mens bestaat deze constante verandering alleen in concepten, niet in ervaring. Als hij een auto ziet denkt hij dus op de bovengenoemde manier. Het is dus niets bijzonders. Dat komt door conditionering. Als kind leren we al dat een rat een grote muis is, terwijl een rat een rat is en een muis een muis. Dit gaat ons hele leven zo, we leren vanalles over vanalles en leren er ook over te oordelen, we leren het leuk of niet leuk te vinden, we leren te vergelijken en de dingen op waarde te schatten, en op den duur veranderd het in "niets bijzonders"
Echter, voor iemand die aandachtigheid beoefend is alles bijzonder. We hebben de neiging te wennen aan dit leven en het gewoon en vanzelfsprekend te noemen. Maar het leven is opzich juist heel bijzonder en ongewoon.
(Wetenschappelijke) concepten halen de werkelijke ervaringen van alle gebeurtenissen op die manier een beetje weg. En hoe meer we leren te oordelen en concepten te plaatsen, hoe meer we onze wereld begrenzen.
Als de vader van een kleuter opeens door de woonkamer begint te zweven, zal het kind simpelweg lachen en klappen. De moeder daarentegen denkt gelijk dat er een of andere truc in het spel is en ze zal het uit alle macht proberen te rationaliseren en te verklaren.
Dit is dus conditionering waar we allemaal mee te maken hebben. Begrijp me niet verkeerd; deze conditionering is niet per defenitie slecht, maar het neemt wel de directe ervaring weg.
Hier komt meditatie weer aan bod, want na een aandachtigheids/inzichtmeditatie ben je helder en onbevooroordeeld, wat maakt dat je de dingen kan zien voor je ze probeert te verklaren.

[Hourglass]

Paranoide schreef op 17-12-2006 @ 00:45 :

Ik overigens geen pure atheïst en ik zou hier kunnen uitwijden over van alles en nog wat, maar ik heb geen zin.

Wie weet n andere keer, wel n leuk topic

[Kyoki]

Paranoide schreef op 17-12-2006 @ 00:45 :
Ja, he, als je paddotrips meerekent dan kan ik er ook een stuk of wat vertellen, ja.

Verder zijn out of body experiences inmiddels door de wetenschap verklaard, die toestand wordt veroorzaakt door het uitvallen van een bepaalde hersenfunctie. Dit kan komen door het uitvallen van andere hersenfuncties (bijna-dood-ervaringen), zuurstoftekort, gebaseerd op pure willekeur omdat dat gedeelte van hersenen niet goed werkt of door gewoon op dat stukje hersenen te drukken danwel er een stroomstootje doorheen te laten gaan.

Ik overigens geen pure atheïst en ik zou hier kunnen uitwijden over van alles en nog wat, maar ik heb geen zin.

Waardoor je opeens naast je eigen lichaam staat en je gewoon rond kan lopen? Mm. Interessante hersenfunctie hebben we. Of ben je wellicht in de war tussen het verschijnsel OoBE en bijna-dood-ervaringen? Dat zijn namelijk redelijk verschillende dingen.

Zeg, heb je daar ook een artikel over ofzo, ik heb oprecht interesse in dat onderzoek.


Behalve dat, ja, ik heb een hele hoop ervaringen, maar eerlijk gezegd voel ik er brak weinig over om erover uit te wijden. Ik was nieuwsgierig naar wat voor sceptici er hier rondlopen. ^_^