Slechts één keer pootjehaken weg

[Porcelain]

Slechts één keer pootjehaken weg

Er was eens een jongen die vreselijk graag.
Hij was in een hotel in een bos ver van hier
daar beschreef hij zijn leven bewandelde paden
maar hij durfde niet in de achtbaan te gaan
want stel dat de karretjes dan bleven hangen
net op het moment dat ze ondersteboven

en er was eens een meisje dat niet.

Er was dus een meisje dat toch liever niet
want het was nogal wat ja wat was het- een stap
één die zij toch liever een ander zag nemen
want roze wolken die zijn niet compact
en straks zakte ze er zo doorheen in een
kuil vol met leeuwen en slangen
en meer enge dingen

maar de jongen die wist wel

een hak zetten is niet zo moeilijk en zeker
niet - oeps voor de voet van een meisje dat twijfelt
en struikelt en twijfelt dan valt door een wolk
in een kuil waar het donker toch roze is
klam maar wel warm is, een kuil zonder leegte
maar waar het toch vrij is.

Er waren eens twee

-----------

Van een hele tijd terug. Misschien is er toch wat zinnigs op te zeggen (ik heb wel het gevoel dat ik hem eerder heb gepost maar volgens de zoekfunctie niet).

[Reynaert]

Wauw, het is net een modern sprookje. Ik vind dat je het niet afmaken van zinnen hier goed hebt ingezet, zo dwing je de lezer om een eigen interpretatie te maken. Hoewel het wel iets is wat je met (meer?) mate moet toepassen, want het kan ook overkomen als een zwaktebod: 'het is cliché of ik weet het niet goed dus laat ik het weg en kan de lezer het zelf invullen'. Maar dat gevoel kreeg ik dus niet, in dit geval. Verder vind ik de eerste strofe het beste, omdat deze zo verrast door de aparte context die ze suggereert (hotel, achtbaan, enz.) In de tweede strofe vind ik het gebruik van clichématigheden als roze wolken en slangenkuilen iets minder. Ik snap dat je die clichés juist gebruikt om te laten zien dat het niet origineel is maar het wel kan zijn, maar je gebruikt ze nog steeds, ze vormen een integraal onderdeel van je gedicht en ik vind ze in die tweede strofe niet echt bijzonder. De derde strofe vind ik wat omslachtig, zonder die conclusie 'er waren eens twee' kan het net zo goed een heel andere afloop suggereren. Maar ondanks dat wel erg leuk, vooral dat laatste stukje, 'kuil zonder leegte maar waar het toch vrij is'.
Al met al vind ik het best een goed gedicht waar je nog wel het een en ander aan zou kunnen verbeteren, volgens mij. Ik begin langzaamaan een stijl op te merken door je gedichten heen, vaak warrig-sprookjesachtig en het lijkt alsof de fantasie altijd centraal staat. Mooi. Maar het lijkt me ook leuk om een keer iets van je te lezen waarin je iets 'totaal anders' probeert.

[gezweetwel]

Zoals Reynaert al aanhaalde, dat afbreken is leuk, omdat je er ook consequent in bent.
Over je hoofdletter- en leestekengebruik heb je duidelijk nagedacht, het voegt iets toe.

Aan het begin stoorde ik me wel even, "in een bos ver van hier", enzo, dat klinkt té sprookjesachtig. En die achtbanen plots enzo, je mengt realiteiten. Wat wel goed gedaan is. Ook dat ze in een derde strofe plots wat door elkaar gegooid worden, zeg maar. Toch had ik liever gezien dat je iets ondersteboven liet hangen of zo in de derde strofe
Je titel is leuk

Het leest goed weg, vlot ritme. Goed gedaan Toch, zoals al eerder gezegd, er kan meer in zitten...

[Porcelain]

Hm, waarom heb ik er niet aan gedacht iets ondersteboven te laten hangen in de laatste strofe .

Reynaert, de laatste strofe leek me eigenlijk wel duidelijk, maar dat was hij dus niet (genoeg)? Wat voor een andere afloop had er kunnen zijn?
Ik heb wel een paar keer gepoogd eens iets anders te schrijven, zoals in die liefdesverdrietwedstrijd, nooit echt met veel succes. Maar ik blijf proberen.

Een klein beetje een up, maar het was zo uitgestorven afgelopen weken.

[Reynaert]

Porcelain schreef op 30-12-2006 @ 11:43 :
Hm, waarom heb ik er niet aan gedacht iets ondersteboven te laten hangen in de laatste strofe .

Reynaert, de laatste strofe leek me eigenlijk wel duidelijk, maar dat was hij dus niet (genoeg)? Wat voor een andere afloop had er kunnen zijn?
Ik heb wel een paar keer gepoogd eens iets anders te schrijven, zoals in die liefdesverdrietwedstrijd, nooit echt met veel succes. Maar ik blijf proberen.

Een klein beetje een up, maar het was zo uitgestorven afgelopen weken.

Ik heb het nog eens bekeken want het was een tijdje geleden. Die andere afloop wordt volgens mij gesuggereerd door "een kuil zonder leegte maar waar het toch vrij is." Dat lijkt erop te wijzen dat ze juist alleen bleven, terwijl de slotzin op het tegenovergestelde lijkt te wijzen. Maar ik wacht nog steeds op iets 'totaal anders'! Schrijf eens snel iets nieuws dus, dan zal ik dat ook proberen.